Het Noord Nederlands Orkest nam een nieuw album op met muziek van Jan-Peter de Graaff. ,,Laten we zeggen dat dit een van de weinige positieve dingen van corona was.”
Bij het eerste streamingsconcert van het Noord Nederlands Orkest in maart was het wennen aan het nieuwe luisteren. Maar in april streamde het orkest een grote verrassing: een kersvers celloconcert van Jan-Peter de Graaff. Het staat nu met een ander werk van De Graaff op cd, en in het bijbehorende boekje krijgt het orkest een pluim van de componist.
De Graaff (1992) zegt het in het cd-boekje dat het orkest net zo betrokken en enthousiast speelde als soliste Maya Fridman en dat de opname daardoor niet alleen recht doet aan de noten, maar het stuk een eigen leven laat leiden. Hij heeft het over het celloconcert dat hij voor Fridman in opdracht van het NNO schreef: .
Opnames in de Grote Zaal van De Oosterpoort
Het geldt net zo goed voor het celloconcert dat eraan voorafgaat: . Dat dateert uit 2017 en is toen geschreven voor en uitgevoerd door het Asko-Schönberg Ensemble en cellist Hans Woudenberg. Fridman speelt ook dat op de cd, met een verkleind NNO, in plaats van het Asko-Schönberg, dat waarschijnlijk door corona-redenen afhaakte. De Graaff heeft toen aan Marcel Mandos (artistiek leider van het NNO) gevraagd of het orkest het wilde opnemen.
,,Laten we zeggen dat dit een van de weinige positieve dingen van corona was”, zegt Mandos. ,,We hadden nog tijd en ruimte en hebben toen ook het tweede concert met veel plezier opgenomen.” De opnames in de Grote Zaal van De Oosterpoort zijn trouwens van hoge kwaliteit. En in het cd-boekje staan ook wat sfeervolle zwart-witfoto’s van de zaal en het orkest. Nicolò Foron dirigeert op de cd , net als op de gestreamde concerten; Sander Teepen doet .
Vogelgeluiden, ruisende bossen of storm
Beide celloconcerten van De Graaff hebben een eigen leven, dat blijkt bij beluisteren telkens opnieuw, ook bij drie keren kort na elkaar. mag dan volgens de componist een abstract stuk zijn dat gaat over kleine stukjes muzikale informatie, het is net zo kleur- en klankrijk als . Daarin zitten allerlei herkenbare natuurgeluiden zoals die al eeuwen in (programma-)muziek voorkomen: vogelgeluiden, ruisende bossen of storm. Dit driedelige natuurconcert eindigt wel met een uiterst ingetogen requiem, want zo slecht gaan we met de natuur om.
Beide stukken sluiten naadloos op elkaar aan. De Graaff is een tovenaar met orkestkleuren in een taal die weliswaar van nu is, maar harmonisch ook vaak vertrouwd klinkt. Die kleurenrijkdom is wat Marcel Mandos al jaren geleden aantrok. ,,Die kom ik niet vaak tegen bij de nieuwe generatie Nederlandse componisten. Ik heb toen contact gezocht met Vredenburg in Utrecht en het NNO heeft de fondsaanvrage voor de compositie-opdracht gedaan.”
Wat op het concert al in indruk maakte is nu in houdbare vorm op cd nog intrigerender geworden.
