‘Human Condition 18’ van Eddy Stevens, olieverf op linnen (150 x 100 centimeter).
In Galerie Wildevuur in Hooghalen is de Belgische fijnschilder Eddie Stevens neergestreken met verbluffend geschilderde raadselscènes waarin mensen uit het verleden een nieuw leven krijgen.
Een moeder en dochter kijken ons vanaf het schilderslinnen aan. Op de achterwand zien we een engel en een oude man afgebeeld. Een hyperrealistisch geschilderd tafereel. Maar er is ook iets heel geks mee aan de hand. De vrouw heeft geen benen. Waar haar rok eindigt, eindigt haar lichaam.
Waar zagen we dat eerder? Bij de Belgische kunstenaar Michel Borremans, natuurlijk. Maar dit werd geschilderd door zijn landgenoot Eddy Stevens (Brasschaat, 1965). De personages op zijn schilderijen zijn afkomstig van rommelmarkten met brocante. Daar zoekt hij naar oude portretfoto’s tot hij iets ziet dat hij kan gebruiken, om de daarop afgebeelde mensen uit een ver verleden in zijn atelier bij Antwerpen een nieuw leven te geven op schilderijen.
Het bij elkaar plaatsen en vermengen van mensfiguren, attributen en situaties, met knipogen naar de kunstgeschiedenis, maakt dat je bij elk schilderij geboeid blijft kijken.
Het meisje van een eeuw geleden draagt hippe, eigentijdse laarsjes
Je staat paf van zijn vermogen alles te kunnen schilderen, een complete beheersing van de stofuitdrukking, hout, ijzer, plastic, beton, gekke hoofddeksels, vogels, landschappen en mensenhuid, alles is volkomen overtuigend. En hij speelt met de tijd, het meisje van een eeuw geleden draagt hippe, eigentijdse laarsjes.
Eddy Stevens werd opgeleid aan de kunstacademie in Sint-Niklaas. Zijn benijdenswaardige techniek staat in dienst van zijn fantasie en van zijn behoefte te communiceren met ons kijkers. Hij verrast en verbaast met zijn verhalen die we zelf moeten vertellen aan de hand van wat er te zien is. Waarin een symboliek verborgen zit die alleen de kunstenaar kent, maar intussen onze eigen verbeelding prikkelt.
Zijn werk is een ode aan het Belgische surrealisme. Je kunt het ook magisch realisme noemen. Maar het is vooral zijn persoonlijke fantasiewereld waarvoor hij een luikje in zijn hoofd opent om ons er deelgenoot van te maken. En hij is een begaafde tekenaar. Zijn zwart-wit tekeningen in klein en groot formaat zijn even raadselachtig als indrukwekkend.
