Lenny Monsou (21) gaat lekker in de muziek. 'Ik wil de beste zijn, in alle bescheidenheid'

Al op zijn 10de is zijn muzikale reis begonnen en produceerde Lenny zijn eerste popsongs. Op zijn 15de werd hij toegelaten tot de Herman Brood Academie en wist die na drie jaar af te sluiten met een tien voor artistic skills. Vorig jaar tekende hij een contract met Warner Music, een groot platenlabel. Hij toerde als voorprogramma van zowel S10 als Van Dik Hout en twee maanden geleden verscheen zijn eerste mini-album met daarop liedjes als Idolizer en Telephone.

Terwijl zijn klasgenoten naar huis gingen om huiswerk te maken, dook Lenny de muziekstudio in de kelder van zijn ouderlijk huis in. „Ik maakte geen huiswerk. Na school begon de dag pas voor mij. In die studio waren een gitaar, een bas, een keyboard en een drumstel te vinden. Ik kon daar alles uitvogelen. Wat dat betreft heb ik er al een rit op zitten met experimenten en muzikaal dingen uitzoeken.”

Maar noten lezen kan het jonge talent niet. „Ik doe het liever op mijn gevoel en mijn gehoor”, zegt hij. Aan de muur van de kelderstudio hangen gitaren, en verder posters van Elvis, Sinatra, Blondie en Bowie, zijn idolen. „Die hebben gemeen dat ze vanuit hun gevoel muziek maken.”

De ouders van Lenny zijn muzikanten. Zijn moeder is zangeres; zijn vader drumde onder meer bij de Nederlandse popgroep Time Bandits. „Op mijn 10de schreef ik mijn eerste liedje, Mothers day, speciaal voor mijn moeder. Dat lied is nooit uitgebracht, maar toen ik 11 was, kwam mijn eerste minialbum uit, want nu ik eigen liedjes schreef, wilde ik ze ook uitbrengen. Het moest online komen. Twee jaar later deed ik dat opnieuw. Inmiddels heb ik het allemaal verwijderd van Spotify. Die liedjes laat ik aan niemand meer horen, want het past niet bij mijn huidige muziek.”

„Ik was een heel koppig jongetje”, herinnert Lenny zich. „Ik sprak ook niet veel met vrienden af. Muziek maken en liedjes schrijven was genoeg voor mij. Toen mijn vader vertelde over het bestaan van de Herman Brood-academie ging dat niet meer uit mijn hoofd. Het was obsessief bijna. Ik moest en zou naar die opleiding toe, maar ik was nog maar 15 jaar.”

Om toegelaten te worden tot de Herman Brood-academie moet iedereen een auditie doen. „Dan moet je drie eigen liedjes spelen”, zegt de Utrechter. „Die auditie hebben we wekenlang voorbereid. Mijn vader op de drums, mijn broer op gitaar en een schoolvriend speelde op de bas. Ik werd meteen aangenomen, maar toen moest ik nog wel goede punten halen voor mijn jaar op vwo3. Dat lukte, waardoor ik de jongste leerling was van de muziekopleiding.”

Door op jonge leeftijd toegelaten te worden op de opleiding, heeft Lenny een fase van zijn leven overgeslagen. „Maar het geeft me juist een verre voorsprong. Ik ben blij dat ik dat heb mogen doen. Mijn hele band komt nu van die academie af.”

Tijdens zijn live-optredens lijkt het alsof Lenny al jaren op het podium staat. Heel energiek en intens. „Ik ga ’aan’ als ik op het podium sta. Optreden is wat ik het liefste doe. Ik was op de lagere school al het jongetje dat alle mogelijkheden aangreep om op te treden. Ik weet nog dat, toen ik 11 jaar oud was, ik een liedje van Radiohead speelde op een zomerfeest op de basisschool.”

Zijn drive voor muziek is niet te stoppen. De song Idolizer grijpt terug naar Lenny’s jongensdroom om een grote artiest te worden. „Ik wil het maken”, zegt hij. De voortekenen zien er goed uit: in januari staat hij op Noorderslag in Groningen en in de zomer is hij onder andere geboekt voor Concert at Sea. „Ik wil de beste zijn, in alle bescheidenheid. En de wereld veroveren: ooit wil ik in Madison Square Garden staan.”