44ste Internationaal Filmfestival Assen: van ‘Slow’ tot en met ‘Ronja de Roversdochter’

Speciale aandacht gaat tijdens het festival uit naar het begrip ‘generaties’. Dat heeft tot een reeks vragen geleid: Wie of wat heeft ons gemaakt tot wie we nu zijn, wat we denken, zien en voelen? Wat is de invloed van de generatie voor ons en wat geven we door aan de volgende generatie?

Openingsfilm is Slow van de Litouwse regisseur Marija Kavtaradzė en vertelt over de band van een danseres en een doventolk. De festivalorganisatie belooft ,,een poëtische, intieme, en prachtig geschoten film, over liefde, relaties, (a)seksualiteit en de manier waarop we omgaan met onze lichamen en wat deze via dans, seks en gebarentaal kunnen uitdrukken.”

Voor het zover is, wordt traditiegetrouw eerst de IFA Trofee uitgereikt. Deze onderscheiding gaat dit jaar naar Renée Soutendijk. In 2023 ontving de actrice, die in 1979 voor het grote publiek debuteerde in de televisieserie Dagboek van een herdershond, voor de tweede keer in haar carrière een Gouden Kalf: De ijssallon (1985) en Sweet dreams (2023). Laatstgenoemde film is in Assen te zien.

Het is de 44ste keer dat het festival in Assen plaatsgrijpt. Wat aanvankelijk voluit een vrouwenfilmfestival heette, verkoopt zichzelf de laatste jaren als ‘actueel festival met een dwarsdoorsnede van de hedendaagse cinema, gemaakt door uitstekend vrouwelijk talent voor en/of achter de camera’. Of zoals het motto luidt: ‘IFA viert vrouwelijke filmmakers & versterkt hun positie in de filmwereld, toont nieuwe perspectieven & doorbreekt stereotiepe sekse- en genderrollen.’

Daarnaast wil het IFA – onder meer middels talkshows en masterclasses – een podium zijn voor Noordelijke filmmakers, cultuurnetwerkers en talentontwikkeling. Met het oog op dat laatste zijn twee competities uitgeschreven: KersVers en Noordsterren. KersVers richt zich op regisseurs uit Nederland die zich als vrouw of vrouwelijk identificeren.

Noordsterren laat films zien van filmmakers uit Drenthe, Friesland en Groningen. Het betreft dit jaar Daar moet nog wat mee van Carmen Maria (Meppel, 1999), Kon minder van Fleur Nonnekes (Veendam, 1997), Over het wildrooster van Okki Poortvliet (Emmen, 1999), Plons van Johanneke Dijkstra (Leeuwarden, 1987) en Senuwen van Maaike Meindertsma (Leeuwarden, 1999)

In totaal staan 28 lange films, 2 middellange films, 2 korte regionale films en 12 ‘shorts’ op het programma. Daar zitten actuele films tussen, die nog niet officieel in de bioscopen draaien, zoals Melk van Stefanie Kolk en Green Border van Agnieszka Holland, maar ook oudere films zoals Ronja de roversdochter uit 1984.