„Johan is nooit zo uitgesproken in zijn doen en laten, maar ik weet dat hij blij is dat ik er weer ben”, zegt Alexandra Plug.
Schrijven is verwerken, ondervond Alexandra Plug (53), blueszangeres én de chauffeuse van Johan Derksen. Binnenkort gaat ze de theaters in met het album ‘Killer king’, waarop elk liedje refereert aan de maalstroom aan gevoelens die losbarstte toen ze slokdarmkanker kreeg. In deze nationale collecteweek van KWF doet ze graag haar verhaal.
De eerste hapjes waren het lastigst, herinnert de zangeres zich van de feestdagenperiode in 2018. Het leven was haar juist zo goed gezind. Vier jaar nadat Alexandra’s eerste cd was verschenen, trad ze onder haar artiestennaam AJ Plug op tijdens de theatertour Johan Derksen keeps the blues alive van haar plaatsgenoot. „Ik had een eigen blokje waarin ik ook twee nummers van mezelf mocht zingen.”
De Katwijkse kende De Snor omdat ze via hem een muziekstudio in Grolloo had gevonden, waar ze met haar vriend vanaf dat moment veel tijd doorbracht. „Toen Johan van RTL naar Talpa verhuisde, had Wilfred Genee geregeld dat hij een chauffeur zou krijgen. Ik had toen nog een schoonmaakbaantje voor twee ochtenden in de week in Katwijk, maar dat leverde eigenlijk alleen het benzinegeld op om op en neer te rijden. Toen is een beetje gekscherend bedacht dat ik Johan wel kon gaan rijden en zo geschiedde.”
’Medisch circus’
Tegen het einde van dat jaar ging eten opeens moeizaam. „Slikken werd heel lastig, al ging het na twee, drie hapjes meestal wel beter.” Toen de klacht hardnekkig bleek, stapte ze toch naar de huisarts. Onderzoek na onderzoek in ziekenhuizen volgde en uiteindelijk luidde de diagnose: agressieve slokdarmkanker. „Ik wist niet wat ik meemaakte, ik had er zelfs nog nooit van gehoord.”
Het al met een Dutch Blues Award onderscheiden ’Killer king’ werd uitgebracht tijdens de pandemie, vandaar dat de theatertour pas nu kan worden afgetrapt.
Ze ging ’het medische circus’ in, bestaande uit chemokuren en bestralingen. Daarna was het spannend of de tumor zou zijn geslonken. „Het was simpel gezegd de vraag of ik kankersoort nummertje één of nummertje twee had. Dat moest letterlijk worden uitgedokterd, voordat duidelijk werd of ik dit zou overleven. Toen de huisarts bij mij aan de keukentafel het woord euthanasie in de mond nam, dacht ik alleen maar ’waar heb je het over?’ Doodgaan zat zó niet in mijn systeem. Later besefte ik: het is wel heel erg wat ik heb.”
Uiteindelijk kwam er groen licht voor een operatie. Tijdens de dertien uur durende ingreep werd haar slokdarm verwijderd en vervangen door een stuk van haar maag. „Ik zit nu heel snel vol. Uit eten? Dat is niet te doen. Tegen de tijd dat jij allang aan het toetje zit, heb ik het voorgerecht nog voor me staan. Ik word er dagelijks mee geconfronteerd, maar het belemmert me niet. Ik leef nog en dat is het allerbelangrijkst.”
’Flashbacks’
Er moest wat tijd overheen gaan, maar uiteindelijk pakte ze de muziek weer op. Haar vriend Klaas Kuijt, gitarist in haar band, suggereerde dat ze een nieuwe plaat zou maken. „Maar ik wist niet waarover ik zou schrijven. Hij zei: ’Je hebt nogal wat meegemaakt, zing dáárover.’ Dat ben ik gaan doen. Het was fijn en moeilijk tegelijk. Ik had veel weggestopt en nu kwam alles in flashbacks terug.” De titels van haar liedjes? The shape I’m in, The sky turned black en It will be alright.
Plug: „Johan en vooral zijn vrouw Isabelle hebben zo veel voor ons gedaan.”
Aanvankelijke zorgen om haar stem bleken ongegrond. „Ik had gehoord dat die kan veranderen, ze zitten met zo’n operatie toch vlak bij je stembanden te rommelen. Wel had de chirurg me beloofd extra voorzichtig te zijn. In het begin sloeg mijn stem snel over, vooral als ik te druk had gepraat. Uiteindelijk is het goedgekomen. Sterker nog, meerdere mensen hebben afzonderlijk van elkaar gezegd dat ze vinden dat ik nu nóg mooier klink.” Met een lach: „Elk nadeel heb z’n voordeel, hè?”
Over de steun van De Snor in die zware periode heeft ze niets dan lof. „Hij is nooit zo uitgesproken in zijn doen en laten, maar ik weet dat hij blij is dat ik er weer ben. Hij en vooral zijn vrouw Isabelle hebben zo veel voor ons gedaan.” De rollen waren omgedraaid: nu reed Derksen meermaals Alexandra naar het ziekenhuis of naar een andere bestemming.
’Hartverscheurend’
Het al met een Dutch Blues Award onderscheiden Killer kingwerd uitgebracht tijdens de pandemie, vandaar dat de theatertour pas nu kan worden afgetrapt. Derksen heeft de plaat ’hartverscheurend’ genoemd en komt zeker een keer kijken, weet Plug. Inmiddels zit zij weer achter het stuur en hij op de bijrijdersplek.
„Na mijn herstel reed ik eerst heen naar de studio en hij terug. Nu slaap ik overdag nog een half uurtje, maar ben ik fit genoeg om beide ritten te doen. Toen in een showbizzprogramma de indruk werd gewekt dat ik Johan niet langer meer kon brengen en halen naar zijn uitzendingen, heeft hij wel honderd berichten gehad van mensen die mijn plek graag wilden innemen. Maar ik chauffeur hem allang weer zelf overal heen. En dat wil ik nog heel lang blijven doen.”
AJ Plug staat zaterdag 16 september op het Woodgrain Festival in Het Kielzog in Hoogezand. Verder voert haar theatertour haar onder meer langs d’Rentmeester in Valthermond (1 oktober), De Meenthe in Steenwijk (20 oktober), De Molenberg in Delfzijl (28 oktober ) en DNK in Assen (22 december).