Wilco Teunissen volbracht de European Divide Trail: een honderd dagen tellende bikepack tour over zo'n 7.800 kilometer. Eigen foto
Wilco Teunissen besloot onlangs een sabbatical te nemen. Deze periode van vier maanden heeft hij optimaal benut. De 51-jarige inwoner van Meppen maakte op de fiets een monstertocht door Europa. Hij legde maar liefst zo’n 7800 kilometer af.
De 51-jarige Meppenaar volbracht dit jaar de European Divide Trail (EDT). Dit is de langste bikepacking-route ter wereld en doorkruist het uiterste noorden van Noorwegen tot het zuidwesten van Portugal. Bikepacking is een avontuurlijke manier van fietsen waarbij je lange afstanden aflegt met minimale bagage. De EDT gaat grotendeels over onverharde paden.
Teunissen zegt daarover: ,,Het grootse pluspunt van zo’n monstertocht is dat je continu onderweg bent, buiten leeft en los bent van de dagelijkse sleur. Je hoeft niet op je horloge te kijken en je geniet van prachtige uitzichten en ongerepte natuur. Elke dag is weer een avontuur op zich en je beleeft telkens iets nieuws. Nadeel is dat de sociale contacten op een laag pitje staan, maar ik ben iemand die heel goed alleen kan zijn.”
Hoge bergen in het oosten van Spanje
De mountainbiker passeerde tien landsgrenzen. Zo fietste hij door Noorwegen, Finland, Zweden, Denemarken, Duitsland, Frankrijk, Zwitserland, Spanje en Portugal. Het viel hem op dat vooral Scandinavië heel erg leeg is. In Finland kwam Teunissen over een lengte van 255 kilometer zelfs geen enkele supermarkt tegen. De hoogste bergen trotseerde hij tegen het eind van zijn monstertocht, want in het oosten van Spanje ging het flink omhoog richting de 2000 meter. ,,Als je tot daar bent gekomen zit het met je conditie wel snor en kamp je al lang niet meer met overgewicht”, blikt hij veelzeggend terug.
Van jongs af aan ondernam Teunissen op eigen houtje fiets- of wandelvakanties. Zo fietste de fanatieke duursporter al op een gammele racefiets naar Luik en kampeerde dan onderweg. ,,Een aantal jaren geleden ben ik op een ligfiets vanuit het Australische Melbourne naar Adelaide gereden. Tijdens een stage in Amerika kwam ik met het echte mountainbiken in aanraking. Met de skilift naar boven en dan als mountainbiker naar beneden. Het was niet echt een jongensdroom, maar ik had altijd wel in mijn hoofd om een ultralange off-road-tocht met de mountainbike te maken. Ik houd van fysieke uitdagingen”, grijnst Wilco.
Intensieve voorbereiding van bijna twee jaar
De voorbereiding voor de monstertocht door Europa nam bijna twee jaar in beslag. ,,Ik moest het natuurlijk eerst regelen met mijn werkgever Fokker in Hoogeveen. Daarnaast moest ik mijn conditie op peil krijgen door veel te fietsen en zo kilometers te maken. In het weekend fietste ik af en toe met volledige bepakking om zo te kijken hoe alles zich zou houden op de fiets.”
De uitrusting van Wilco Teunissen tijdens de tocht. Eigen foto
Teunissen legde vooraf thuis al een behoorlijke voorraad proviand aan met onder meer energierepen en veel gemengde noten. ,,Zo probeerde ik steeds een paar voedselpakketten te bewaren voor het geval ik onderweg geen winkel tegenkwam.”
Aanvankelijk wilde Teunissen een reis langs de Zijderoute maken, maar zag daar vanwege veiligheidsoverwegingen van af. ,,Ik moest door onder meer landen als Kazachstan, Kirgizië, Oezbekistan, Turkmenistan en Iran. Om bepaalde landen te mijden, zou ik tussendoor met het vliegtuig moeten reizen. Ik wilde de route echter in één keer kunnen fietsen, zonder tussenstops.”
Teunissen koos uiteindelijk voor de European Divide Trail: een honderd dagen tellende bikepack-tour. Teunissen vertrok op 16 juli vanuit Meppen en kwam een dag later aan op het vliegveld Kirkenes in het uiterste noorden van Noorwegen. ,,Vanaf daar fietste ik eerst zeventig kilometer naar Grense Jacobselv. Het is het meest noordoostelijke puntje van Europa en dit dorpje ligt vlakbij de grens tussen Rusland en Noorwegen.”
Eindeloze gravelwegen
Daar begon een onvergetelijke ontdekkingsreis met veel indrukken. ,,Eindeloze gravelwegen, het gevoel alsof je de enige op de wereld bent. Je kunt je tent pal langs de weg opzetten, want er is toch geen verkeer. Het landschap is prachtig en ik ben onderweg ontzettend veel vriendelijke mensen tegengekomen. Gebeten worden door muggen, overlopen worden door rendieren. Dat was Scandinavië in een notendop voor mij.”
De totale afstand die Teunissen aflegde, bedroeg dus zo’n 7.800 kilometer. ,,Gelukkig ben ik begonnen in Noorwegen, zodat ik een beetje kon wennen aan de bergen die ik vooral in Frankrijk en Spanje ben tegengekomen. Ik had zeker momenten dat ik erg vermoeid was, maar dan nam ik gewoon een wat langere rustperiode.”
Op 21 oktober arriveerde hij in het Portugese Farol do Cabo de São Vicente, het meest zuidwestelijke puntje van Europa. Zijn missie was geslaagd. Wat hij anders zou doen? ,,Ik denk dat ik de volgende keer op een gravelbike zou gaan. Een type dat meer geschikt is voor het ruigere werk en bredere banden met iets meer profiel heeft”, besluit Teunissen.
