Verzorger in het amatuervoetbal, foto ter illustratie Foto: Huisman Media
Harm Smeenge uit Bad Nieuweschans is vijftig jaar verzorger in het amateurvoetbal. Eersteklasser WVV is al een tijd de vierde club waar hij met zijn waterzak loopt. Daarvoor werkte hij lang bij Eems Boys, Nieuweschans en WMC. ,,Spelers vertellen je vaak meer dan aan de trainer.”
,,Ik was uitgevoetbald en werd leider en bestuurslid bij Nieuweschans. Je weet hoe dat ging in die tijd. ‘Neem jij de waterzak ook maar mee’, zeiden ze. Maar ik had er geen kloten verstand van. Je komt het veld op met de spons en verzorgt de linkerenkel, terwijl het de rechter had moeten zijn. Ik ben de cursus ‘Sportmassage’ gaan doen, in Groningen.
Ik moest van allerlei lichaamsdelen de Latijnse naam leren. Het was geen scheurtje, maar een fractuur. Ik heb niet meer dan lagere school en LTS. Ik zakte het eerste jaar, ik kon het helemaal niet volgen. Mijn vrouw zei, dat ik het nog een keer moest proberen. Examen gedaan in Utrecht en allemaal zevens. Behalve massage, een zes en een half, want ik moest een schouder masseren en had op de andere kant geen handdoek gelegd.’’
Tachtigplusser
Smeenge is boven de tachtig, maar wil niet met zijn leeftijd in de krant: ,,Nee, dan begint iedereen daar weer over. Dat heeft te maken met mijn ziekte, ik ben genezen van darmkanker en heb nu prostaatkanker, maar dat gaat goed.
Ik kom uit een gereformeerd gezin. Ik mocht op zondag niet op het voetbalveld komen, maar deed het wel. Ik trof een meisje uit Beerta, uit een communistisch gezin. Dat was helemaal erg. Ik neem mijn ouders niks kwalijk hoor, zij wisten ook niet beter. Met dat meisje is het helemaal goed gekomen. Mijn vrouw geworden, zonder haar had ik hier niet gezeten. Helaas is ze vijf jaar geleden overleden.’’
Krantenknipsel uit de tijd dat Smeenge veel kilometers maakte voor Eems Boys. EIGEN FOTO
Eems Boys
,,Ik heb bij Nieuweschans en WVV zaterdag gevoetbald. Frans Schmölzer was in Nieuweschans trainer en ging daarna naar Eems Boys in Delfzijl, hij vroeg me. Dat beviel zo goed, dat ik 28 jaar ben blijven hangen. 35 kilometer heen en ook 35 terug. Ik heb nooit een wedstrijd gemist. Soms zeiden mensen: ‘Smeenge maakt de opstelling klaar.’
Het was een club met veel verschillende culturen. Dat gaf weleens misverstanden. Ik had eens met een speler afgesproken: ‘Zes uur aanwezig.’ Stond hij ’s ochtends zes uur bij het sportpark. Financieel was het in het begin een rommeltje, maar het was een prachtige club. We hadden ook een keer een trainer uit Scheemda, Koerts. Die kreeg een envelopje met zijn salaris. Zwart natuurlijk. Waren we in Holwierde, zegt hij: ‘Harm, ik ben de envelop verloren.’’
Hoogtepunt
,,Het sportieve hoogtepunt in vijftig jaar is de promotie met Eems Boys naar de eerste klasse bij Achilles 1894 in Assen. Zeki Tas werd er in de blessuretijd uitgestuurd, het stond 1-1. Eems Boys kreeg nog een corner, de keeper van d’Olde Veste roept ‘los’ en de hoekschop van Jos Hoeksema vliegt er in. Eems Boys eersteklasser! Het afscheid van Eems Boys was wat minder, maar dat is ook allemaal weer goed gekomen.’’
,,Ik ben daarna naar WMC gegaan. We speelden eredivisie zaal met geweldige spelers. We moesten op vrijdag naar Rotterdam of Den Haag. Marcel Kruize was een fantastische voetballer, later was hij leider. Rina Kuiper vroeg mij voor WVV. Zij zit daar ook in de verzorging . Roelf Dijkman is hoofd medische dienst bij WVV. Ik assisteer hem en Rina, want ik heb een beetje gas terug genomen. Van Roelf heb ik nog veel geleerd. Gerard Wiekens is een voortreffelijke trainer. Hij traint WVV zoals hij zelf bij Manchester City moest trainen: zeer goed.’’
Harm Smeenge (uiterst rechts, bovenaan) met het succesvolle team van Eems Boys, waar de schrijver van dit stuk (Kees Bouma, zittend, tweede van links met colbert) destijds hoofdtrainer was. EIGEN FOTO
Spelers
,,Ik heb in vijftig jaar – buiten mijn ziekte natuurlijk - één wedstrijd afgezegd. Toen was mijn vader overleden. De omgang met de spelers is belangrijk, soms vertellen ze je meer dan de trainer. Vroeger gingen voetballers anders met elkaar om. Dan zei er iemand: ‘Het is jouw schuld dat we verloren hebben, klootzak’. Dat kan niet meer, dan komen ze nooit weer. Nu zeggen ze na een nederlaag ‘Wie doet de verloting.’
,,Ik heb twee zonen. Mijn oudste woont in Hamburg en schildert: mensenlichamen met een dierenhoofd. Zijn laatste twee schilderijen heeft hij verkocht aan Jürgen Klopp (de beroemde trainer die afgelopen zomer bij Liverpool vertrok, red.). Mijn jongste zoon woont in Oude Pekela. Wanneer ik stop? Ik weet het niet. Het is prachtig om met jonge mensen om te gaan.’’