Derby der Nullen tussen Westerkwartier en De Wilper Boys eindigt zonder winnaar. Willem Pieter: 'Ik vind 249 intussen een echt kut-getal’

Willem Pieter Wouda baalt na afloop. ,,Man, het lukte me vandaag voor geen meter’’, zegt hij. ,,Kansen genoeg gehad, maar steeds de bal niet goed raken. Weet je, het getal 249 in intussen echt een kut-getal voor mij.’’

Wouda schoot en kopte al die ballen binnen namens zijn vorige club Boerakker en nu ook Westerkwartier, de club die na de fusie met SVMH zijn oude Boerakker ‘inslikte’. Hij heeft zichzelf een belofte gedaan: niet stoppen voordat dat 250ste doelpunt gemaakt is.

,,We hebben het moeilijk en nog nauwelijks gescoord. Vandaag pas met deze 2-2 het tweede en derde doelpunt van dit seizoen. En ik sta nog op nul. Ja, frustrerend wel.’’

Dochtertje Iris brengt verlichting in het ietwat sombere gemoed van Wouda. ,,Kijk, zij is de toekomst. Een echte linkspoot. Heeft ze van haar opa, zelf ben ik rechts. Thuis trapt ze in de kamer al een balletje met haar linkervoetje, heel fanatiek.’’

De Derby der Nullen is wel en geen derby. Dat vraagt om uitleg. Hemelsbreed ligt De Wilp zo’n 7 kilometer van Niebert, waar de vv Westerkwartier de wedstrijden met het eerste speelt. Zuivere derby zou je zeggen. Maar toch is die animositeit er niet of nauwelijks.

John Louwes, speler van het tweede bij Westerkwartier en kenner van alles wat zich in en rond de club afspeelt, weet het waarom. ,,Eerder, toen zowel Wilper Boys als SVMH op zondag speelde, ging het wel los. De klompen zwaaiden soms in het rond. Maar na de fusie met Boerakker werd het zaterdagvoetbal en viel die onderlinge strijd wat weg. Ook omdat het vroegere SVMH 1 grotendeels in het tweede van vv Westerkwartier voetbalt.’’

Beide ploegen beginnen aan de strijd met een hatelijke nul achter de naam. Kortgezegd: geen van beide teams heeft een punt gehaald in de vierde klasse. De vraag is daarom: wie is de ploeg die de eerste punten van het seizoen pakt? En hoe moet dat tot stand komen? Wat is het strijdplan?

Bij de Wilper Boys wordt gewezen op een iets te grote doorstoom van spelers de laatste tijd. Dus lastig om tot winst te komen. Bij Westerkwartier komt de gelouterde trainer Johan Wardenier (dit is zijn vijftigste jaar als voetbaltrainer) met de volgende verklaring: ,,We moesten verjonging doorvoeren. Daardoor wisten we dat het een ontwikkelingsjaar zou worden. Die jongens moeten wennen, moeten groeien, Vandaag zijn er een paar niet bij, omdat ze met pa en moe op herfstvakantie gingen. Het is een kwestie van langzaam bouwen. En je kent mij, ik ben dan ongeduldig, wil het sneller.’’

Wardenier heeft het allemaal voorbereid voor deze middag en heeft zijn aantekenboekje en groen-witte pen in zijn handen of op het bankje liggen. John Louwes complimenteert de trainer. ,,Johan is een uitstekende trainer. Vv Westerkwartier mag heel blij met hem zijn.’’

Het lijkt deze middag de kant van Wardenier op te vallen. Al in de vijfde minuut scoort Vincent ten Hove de 1-0. Westerkwartier blijft sterker en verteert de snelle gelijkmaker van Daniël Jonker goed. De rust komt met 2-1 als Tim van Esch er 2-1 van maakt. Wouda over die eerste helft: ,,We hadden zeker twee doelpunten meer moeten maken, ikzelf ook.’’

In de tweede helft wordt Wardenier wat onrustig en begeeft zich vaker verbaal langs de lijn. De Wilper Boys komt sterk uit de kleedkamer en drukt de thuisploeg terug. De logische gelijkmaker blijft niet uit. Jens Elzerman maakt er 2-2 van en nu lijkt het de kant van de ploeg uit De Wilp op te vallen. Het wordt even wat grimmiger, maar echt vervelend ook weer niet.

In het laatste deel van de derby lijken beide ploegen wel uitgespeeld. Het wordt onnauwkeurig en kansen zijn schaars. Al zwijnt Westerkwartier nog als de bal met een knal tegen de lat boven doelman Jesper Smit weer het veld in stuitert.

Het blijft dus bij 2-2. Ieder een punt, het eerste voor beide teams. En eigenlijk is niemand tevreden. Topschutter Wouda blijft worstelen met het getal 249, De Wilper Boys wilde wel eens winnen, rook er even aan, maar kon dat net niet voor elkaar krijgen, Wardenier moet zijn aantekenboekje zonder zege wegbergen. Maar ach, hij heeft in zijn vijftig jaar als trainer voor hetere vuren gestaan en dat allemaal overleefd.