Rolf Veneboer in 2018, toen hij net had getekend als trainer van Gieten. Foto: Harry Tielman
Rolf Veneboer is dit seizoen verrassend genoeg trainer van vv Gieten. Over de drijfveren van de ervaren Roldenaar en de gifpijlen van Johan Derksen.
Van je vrienden moet je het maar hebben. Toen Rolf Veneboer (63) vorig seizoen bekend maakte dat hij aan de slag zou gaan in Gieten, had Johan Derksen meteen een dankbaar onderwerp te pakken voor zijn wekelijkse rubriek op RTV Drenthe. Veneboer zou voor het ‘ordinaire geld van een omhoog gevallen dorpskapper’ zijn gezwicht. Derksen doelde op geldschieter Dick Kroes, die een kappersimperium bestiert.
Voor de duidelijkheid: Veneboer en Derksen kennen elkaar van haver tot gort. ,,Johan was mijn jeugdtrainer bij Rolder Boys en een vriend van de familie”, zegt Veneboer. ,,Later speelden we samen bij SC Veendam. Ik, een tenger ventje, als rechtsback. En Johan, de ervaren linksback, die iemand keihard aanpakte als hij ook maar naar me wees. Hij was als een oudere broer.”
Maar even terug naar het ‘ordinaire geld van een omhoog gevallen dorpskapper’. Er krult een flauwe glimlach om de lippen van Veneboer. ,,Ten eerste: ik heb het geld niet nodig. Niet dat ik financieel onafhankelijk ben, maar ik hóef dit niet te doen. Als iets me niet aanstaat, stop ik meteen. Maar ik weet hoe het gaat bij Johan. Hij had iedereen in Drenthe al afgebrand. Motorsporters, pijltjesgooiers: hij had ze allemaal te grazen genomen. Toen kwam hij in zijn race tegen een deadline bij een kameraadje uit. Eventjes tegen mijn schenen schoppen.”
Hij vervolgt: ,,Zelf zie ik er de humor wel van in. Johan noemde me een jaar of twintig geleden al eens de kleine Van Gaal in een column in de omdat ik zo eigenwijs zou zijn. Precies hetzelfde zei hij nu weer. Dick Kroes baalde trouwens wel als een stekker. Die vond het natuurlijk maar niets dat hij een omhoog gevallen dorpskapper werd genoemd. Ach, ik kan zulke dingen wat makkelijker pareren, denk ik. Ik ken Johan al wat langer dan vandaag.”
Rest de vraag wat de gepensioneerde sportleraar na zo’n rijke trainerscarrière dit seizoen toch bij een derdeklasser doet. Na zes jaar SVBO was zijn overstap naar vv Gieten op z’n zachtst gezegd merkwaardig. De in Gieten woonachtige Wim Vos, zijn voormalig assistent bij Be Quick 1887 en Rolder Boys, ging in zijn kielzog mee.
Veneboer: ,,Wim en ik hebben altijd tegen elkaar gezegd dat we nog eens wilden samenwerken bij een club in de buurt. Zonder Wim had ik het niet gedaan. En hij niet zonder mij. En toen kwam Gieten. Wist je dat deze club nog nooit in de tweede klasse heeft gespeeld? Terwijl clubs uit vergelijkbare zanddorpen – Rolde, Annen, Westerbork en Norg – stuk voor stuk zelfs de eerste klasse hebben bereikt. Dat is toch gek?”
Toen Veneboer deze zomer daadwerkelijk aan de slag ging bij de derdeklasser, bleek Gieten verdeeld. ,,De helft van het dorp hing de vlag uit, maar de andere helft moest het nog maar zien. Terwijl Wim en ik toch onze sporen hebben verdiend. De criticasters zeiden dat we onze handen mochten dichtknijpen, omdat we bij Gieten in een gespreid bedje terecht zouden komen. Nou, ik zal eerlijk zijn: ik heb de slaapkamer nog niet eens gevonden.”
Bij zijn jeugdliefde Rolder Boys werkte hij zeven jaar. Zijn woonplaats ademt inmiddels voetbal, stelt Veneboer vast. ,,Dat moeten we in Gieten ook voor elkaar zien te krijgen. Ik heb de jongens beloofd: ik weet niet of ik jullie goed maak, maar ik maak jullie in elk geval beter. Hoe je het ook wendt of keert: dat is me tot nu toe overal gelukt.”
Het zou hem niet verbazen als Gieten ook zijn laatste klus is. ,,En ik kan me ook niet voorstellen dat ik hier weer zeven jaar zit. Man, dan ben ik zeventig jaar. Natuurlijk, ik ben niet voor niets al dertig jaar trainer in het amateurvoetbal. Daar zullen er niet veel van zijn. Maar ik kan toch niet doodgaan op het veld? Als ik Dick Advocaat bezig zie, hoop ik stilletjes dat hij geen hartaanval krijgt op televisie.”
Of Gieten volgend seizoen al voor het eerst in de tweede klasse speelt? Geen realistische doelstelling, meent Veneboer. De club maakte zondag in elk geval gehakt van hekkensluiter Amicitia VMC (10-0) en staat vooralsnog vierde in de derde klasse B. ,,Maar we hebben het hier niet van maandag op dinsdag op de rit. Sommige mensen zeggen dat we binnen drie jaar in de hoofdklasse willen spelen. Klinkklare onzin. Daar kijken we helemaal niet naar. Toen Wim en ik hier binnenkwamen, deden ze maar wat qua voetbal. De bal verplaatsen met binnenkant, buitenkant of achterkant schoen: het maakte ze niet uit. Zolang de beuk er maar ingegooid werd. Da’s mooi, maar wij willen ook voetballen. Dat je ook een systeem kunt ontdekken, zeg maar.”
Zondag wacht de derby tegen Annen. Veneboer hoopt dat Kassim Bizimana en Elvis Hedzic (’onze topspelers’) beschikbaar zijn. Hedzic reisde deze week als hartstochtelijk PSV-fan zijn club achterna naar Wembley. ,,Ik vroeg aan Elvis wanneer hij terug zou zijn. Donderdagmiddag, zei hij. Mooi, dan kun je donderdagavond dus trainen, antwoordde ik. Elvis keek alsof hij water zag branden. Maar ja, als een van mijn jongens niet traint, staat hij zondag ook niet in de basis. Begreep hij niets van. Hij was toch mijn beste speler? Uiteindelijk stelde ik voor om dan maar individueel met hem te trainen op vrijdag. Raar? Hoezo? Dan kan ik tegen de rest van de jongens zeggen dat Elvis gewoon heeft getraind. Zo help ik de groep, Elvis en mezelf. Nu maar hopen dat hij komt. Anders zit onze sterspeler zondag gewoon op de bank.”
