Trainer Bert Hollander van PKC'83 uit Groningen leeft al 12 jaar tussen vis en voetbal, en was vroeger de ster van Oosterparkers. 'Een jaar dat ik nooit zal vergeten'
Bert Hollander (midden ) en zoons Robin (links) en Jeffrey in hun viswinkel/-restaurant Hollanders Nieuwe in Leeuwarden. Foto: Niels Westra
Met een verliespartij en zege begon Bert Hollander (63) het seizoen als trainer van PKC’83 met gemengde gevoelens. Maar voor de Fries is PKC’83 vooral een nieuw avontuur in de stad waar hij 30 jaar geleden niet veel minder dan een ster was.
We schrijven juni 1994. Ajax was onder aanvoering van topscorer Jari Litmanen (26 goals) net kampioen geworden van de PTT Telecompetitie, FC Groningen was troosteloos als veertiende geëindigd en Cambuur was zelfs rechtstreeks gedegradeerd.
In Groningen maakte Oosterparkers zich op voor de finishing touch van het duo Benninga-Buringa. De laatste halte voordat de club zich als profclub wilde presenteren, voor een wedstrijd die de annalen van het amateurvoetbal in zou gaan: de beslissingswedstrijd in Westerbork om promotie naar de hoofdklasse, tegen De Zweef uit Nijverdal.
Jan Benninga en Folkert Buringa hadden vanaf 1990 grootse plannen met de toenmalige zieltogende vierdeklasser Oosterparkers: die club zou zich binnen enkele jaren moeten melden als profclub. Zo vonden de makelaar en de kapper, die een keten van kapperszaken bestierde.
Grote namen en een Fries duo
Om dat waar te maken werd niet alleen het gerenommeerde trainersduo Chris van der Weide/John Koops vanuit Emmen naar het toenmalige Oosterparkers-terrein aan het Van Starkenborghkanaal gehaald, maar ook adviseurs als Renze de Vries en Theo Verlangen.
Onder veel anderen werden Wim Everards sponsor en spelers als de oud-Veendam-profs Ale van der Meer, Alex en Michel Klompstra en Henk de Haan gehaald. De doelpunten moesten weer vooral komen van een Fries duo dat in de jaren ervoor furore had gemaakt bij FVC: Gerard van Loon en Bert Hollander (toen 33, nu 63).
Met Wilfred Genee en tegen Joseph Oosting
Een prachtig oud tv-wedstrijdverslag van stadszender OOG, met toen nog een piepjonge Wilfred Genee als presentator en Piet van Dijken als verslaggever, van een competitiewedstrijd tussen Oosterparkers en WKE is eenvoudig te vinden. In oktober 1993 komt WKE op bezoek, met illustere namen als huidig FC Twente-trainer Joseph Oosting en zijn broer Hendrik in de gelederen. Van Loon maakt de 1-1, Hollander schiet eerst prachtig op de lat en maakt in de slotminuut de 4-1.
Gerard van Loon (links) en Bert Hollander in 1993 als spelers van Oosterparkers. Foto: vv Oosterparkers
,,Ik heb het heel vaak nog over dat ene seizoen’’, zegt Hollander nu. ,,Heel apart eigenlijk, we hebben er maar één jaar gespeeld, maar zo ongelooflijk veel moois meegemaakt. Veel feesten, veel geweldige wedstrijden, heel veel plezier.’’
Stille hints van de vrouwen
Na een jaar, nog voordat Oosterparkers-De Zweef was gespeeld, besloten de beide Friezen de stille hints van hun beider vrouwen te volgen. ,,We reden viermaal in de week uit Leeuwarden op en neer’’, vertelt Hollander. ,,Hoe geweldig het ook was, het veld was puur slecht en de lichtinstallatie deugde niet. En bovendien: we wilden na de training allebei wel een biertje drinken, maar dat ging natuurlijk niet. Een van ons moest rijden. Bovendien lieten onze vrouwen wel weten dat een jaartje Groningen wel genoeg was. Zij moesten steeds de opvoeding van de kinderen doen, logisch ook.’’
Verhaal in het toenmalige Nieuwsblad van het Noorden over het Friese topduo van Oosterparkers: Gerard van Loon (links op de foto) en Bert Hollander. EIGEN FOTO
Het vertrek van Hollander en Van Loon, destijds de sterren van het team, stond niet op zich. Eerst werd in Westerbork de wedstrijd tegen De Zweef met 2-1 verloren, waarna het luchtkasteel dat Benninga en Buringa hadden gebouwd, ineenstortte.
De twee B’s vertrokken en Oosterparkers zakte weer af naar waar het vandaan kwam: de onderste regionen.
Bert Hollander (rechts) in 2004 als trainer van SC Joure. Foto: Catrinus van der Veen/archief LC
Friese clubs
,,En toch was het een geweldig avontuur’’, lacht Hollander, die na zijn actieve voetballoopbaan al snel trainer werd en achtereenvolgens op de bank zat bij Sint Annaparochie (4 seizoenen), SC Joure (5), zijn eigen FVC (7 + 2 seizoenen), Harkemase Boys (1 seizoen), ONS (2), LSC 1890 (2) en Blauw Wit’34 (6).
Berft Hollander in 2012 als interim-trainer van Harkemase Boys, met naast zich Robert Herder, die geen dispensatie kreeg van de KNVB om hoofdtrainer te worden. Foto: Niels Westra
In maart besloot Bert Vos te stoppen bij PKC’83 en al snel had Hollander Robert Groninger aan de lijn. Via Michel Klompstra, al jaren betrokken bij PKC’83, was het PKC-bestuurslid bij de Leeuwarder gekomen. Het klikte snel.
‘Toen was de zaak snel rond’
,,Zeker toen ik zei dat ik bang was dat het weer, net als bij Oosterparkers, veel te gezellig zou worden bij PKC’83. Ze hebben bij PKC minstens tienmaal per jaar live muziek, nou, dan weet je het wel. Dan wil ik niet hoeven rijden en om dan elke keer mijn vrouw te vragen is ook weer zo wat. Maar Robert bood meteen aan om dan Hotel Van der Valk voor me te regelen. Toen was de zaak snel rond, hahaha.’’
Bert Hollander (rechts) op de bank van PKC'83, tijdens de oefenwedstrijd tegen vierdedivisionist Hoogeveen. Links naast hem bestuurslid Robert Groninger, die de Fries naar De Kring haalde. Foto: Peter Wassing
PKC heeft Hollander inmiddels in zijn hart gesloten. ,,Ik ben gewend verenigingen te trainen, met jeugd, veel andere elftallen etcetera. Oosterparkers was vooral een club die profclub wilde worden. Dat wil PKC gelukkig niet, maar PKC is ook een club, geen vereniging. En dat vind ik dus heel leuk om weer eens een keer mee te maken. Met mensen die zeggen wat ze vinden, die het hart op de tong hebben en, net als ik, helemaal gek zijn van het spelletje.’’
Vis proeven
Een club dan, maar wel eentje met een trouwe supportersschare, heeft Hollander al gemerkt. Sinds zo’n 12 jaar bestiert hij met zijn beide zoons Robin en Jeffrey een viswinkel-restaurant aan de Drachtsterweg in Leeuwarden. ,,Vorige week speelden we natuurlijk hier, tegen Blauw Wit’34, mijn oude club. Kwamen er speciaal een paar PKC-supporters hier eerst even een visje eten. ‘We wilden even weten of je een beetje goede kwaliteit levert’, hadden ze gezegd. Dat is toch prachtig? Bij zo’n club voel ik me meteen thuis.’’
Bert Hollander (midden ) en zoons Robin (links) en Jeffrey in hun viswinkel/-restaurant Hollanders Nieuwe in Leeuwarden. Foto: Niels Westra
Die viszaak kwam eigenlijk zomaar op zijn pad, vertelt de voormalig middenvelder en vormgever. ,,Mijn zoon Jeffrey had het opeens bedacht, dat hij wel in de vis wilde gaan. Ik was net boventallig verklaard bij ING, waar ik kredietbeoordelaar was en 33 jaar had gewerkt, ik was bij de Postbank begonnen. Dus ik had wel wat tijd en niet veel om handen. Al snel kwam ook Robin in de zaak. Toen kwam deze plek vrij en nu loopt de zaak eigenlijk al jarenlang als een tierelier.’’
‘Gelukkig lust ik wel een visje’
Wat hij zoal doet bij ‘Hollanders Nieuwe’? ,,Van alles. Ik stapel dozen, help de jongens zoveel mogelijk. In de middag bezorg ik bestellingen, soms help ik mee in de verkoop. Gelukkig hou ik ook erg van vis, anders was het denk ik niet zo gelopen. Ik vind alles lekker: kibbeling, lekkerbekjes, haring, paling. Maakt mij niet uit. Lekker toch?’’
Naast PKC’83, zijn viswinkel en zijn gezin heeft Hollander nog een grote liefde: Cambuur, waar hij sinds 2018 in de Raad van Commissarissen (RvC) zit als technische man. ,,Dat is ook prachtig’’, zegt de visboer-voetbaltrainer. ,,Al is het momenteel natuurlijk niet de meest rustige tijd. Ik blijf tot 2026, dan zit mijn termijn erop.’’
Zaterdag staat de Groningse stadsderby tegen Oranje Nassau op het menu, op het kamp De Kring aan de Peizerweg. ,,Dat is dus echt een wedstrijd, eentje die leeft op het kamp’’, weet Hollander. ,,Die willen ze het liefst van allemaal winnen. Daar gaan we dus alles aan doen, al denk ik dat wij meer subtopper zijn en ON echt kampioenskandidaat is. Maar wat er ook gebeurt: het wordt een seizoen om nooit te vergeten.’’
