Oud-profvoetballer René Nijgh (44) kreeg hartaanval, net als vader Boy. 'Lastig te accepteren dat ik hartpatiënt ben'

Hij zat op zijn werk in Veendam, een maand geleden. Wat pijn aan de schouder, maar niks bijzonders, dacht Nijgh aanvankelijk. ,,Ik dacht dat er een spier bekneld zat. En ik had ineens last van maagzuur, wat ik niet vaak heb. Toen besloot ik toch maar actie te ondernemen, omdat het maar aanhield. Maar ik wist niet eens hoe mijn huisarts heet. Dus via de doktersdienst. Maar daar was het ook niet echt duidelijk wat er aan de hand was. Ze regelden een ambulance naar het Scheper ziekenhuis in Emmen, zodat ze onderzoek konden doen.’’

Op weg naar Emmen werd Nijgh aangesloten aan de apparatuur. ,,Zegt die verpleegkundige: dit is foute boel joh, je hebt een hartaanval gehad. En even later keert die ambulance op de weg om. Zwaailichten aan en richting Groningen. Ik zeg: waarom? Bleek er in Emmen een stroomprobleem te zijn. ‘En jij moet direct geopereerd worden’, zei de verpleegkundige, ‘dus we nemen geen risico.’’’

Nijgh is nog steeds aan het bijkomen van die dag. En natuurlijk denkt hij dezer dagen nog wel eens aan zijn vader Boy, de haast legendarische spits van SC Heerenveen en vooral SC Veendam, die de Veenkolonialen liefst tweemaal naar de eredivisie schoot. Op 10 juni 1986 maakte Boy de beslissende goal tegen Willem II, twee jaar én een degradatie later scoorde Boy Nijgh in Maastricht de enige treffer tegen concurrent MVV, waardoor BV Veendam andermaal naar het hoogste podium promoveerde.

Nijgh senior werd niet oud: hij stierf ruim 10 jaar geleden, op 57-jarige leeftijd. Na een val van de trap in zijn huis in Stadskanaal. ,,In januari dat jaar had hij voor het eerst een hartaanval gehad’’, vertelt René. ,,Hij was gedotterd en het ging weer hartstikke goed. Hij ging weer vol aan het werk, hij werkte bij een drukkerij. En ineens viel hij van de trap, met zijn hoofd tegen een aardenwerken vaas.’’

René, destijds 34 jaar, werd nog door de politie verhoord. ,,Standaardprocedure in zo’n geval’’, zegt Nijgh, ,,al was het een bizarre gewaarwording. Ik dacht dat ik in een slechte film was beland. Mijn moeder had hem onderaan de trap gevonden. Eerst word je verteld dat je vader dood is en vervolgens word je, gelukkig maar kort, zelfs als verdachte behandeld. Mijn broertje Jordi en ik werden ondervraagd, omdat niet direct duidelijk was waaraan onze vader was overleden. Dat duurde een paar uur, toen werd het lichaam vrijgegeven en stond vast dat hij aan een noodlottig ongeval was overleden.’’

Wellicht was die val van Boy veroorzaakt door een tweede hartaanval? ,,We zullen het nooit weten’’, zegt René. ,,Wat ik nu wel weet is dat ik dus blijkbaar erfelijk belast ben, dat ik echt moet oppassen.’’ Nijgh werd gedotterd, heeft een stent én kreeg adviezen om gezonder te leven.

Nog gezonder dan hij al deed. ,,Ik eet eigenlijk altijd gezond’’, zegt Nijgh, ,,maar weet je, die gevulde koek die ik regelmatig nam, die moet ik nu laten liggen. En niet meer elke dag vlees eten, dat soort dingen. En ik rookte soms wel. Daar ben ik subiet mee gestopt, wat me eigenlijk geen moeite kostte. Ik kon al makkelijk een paar dagen zonder. Wat me nog het meeste moeite kost is te accepteren dat ik de rest van mijn leven hartpatiënt zal zijn, en dus medicijnen zal moeten slikken..’’

En de alcohol? ,,Ja, een biertje op zijn tijd vind ik wel lekker, maar ik dronk nooit enorme hoeveelheden. Dus dat lukt me ook, geen probleem. Maar in deze dagen denk ik dat ik me even niet ga aanpassen. Ik wil ook niet roomser dan de paus zijn. Een of twee biertjes moeten kunnen.’’

Nijgh werkt als projectleider op een woongroep voor begeleid wonen en is daarnaast dus hoofd van de jeugdopleiding van SC Stadskanaal. ,,Ik was wel gewend elke week 50 uur of soms meer te maken, dat ga ik niet meer doen. En bij Stadskanaal staat het voor nu even op een laag pitje, ik moet echt even rustig aan doen. Maar het komt allemaal weer, dat weet ik zeker.’’