Willem Bel heeft net de beslissende 4-2 gescoord en PKC'83 weet dat het kampioenschap binnen is. Van links naar rechts Willem Bel, Fahim Bellghroub, Wesley Walstra, Daniel Sanafikhah, Gelo Windster en Tyrell Strik. Foto: Jaspar Moulijn
PKC’83 werd zoals verwacht kampioen, maar de kampploeg uit Groningen kreeg het tegen Be Quick niet cadeau: PKC’83 moest na rust een 0-2 achterstand goedmaken. Tot opluchting van matchwinnaar Willem Bel lukte dat: 4-3.
Zondagochtend om 7 uur stapte Bel met vrouw en zijn 3-jarige zoon in de auto voor een welverdiende vakantie naar Spanje. ,,Ik laat mijn vrouw de eerste zes uur maar even rijden’’, lachte Bel na de kampioenswedstrijd tegen Be Quick 1887, ,,kan mijn lichaam even de alcohol verwerken.’’
’
Willem Bel (links) scoort beslissende 4-2 in het kampioensduel van vorig seizoen tegen Be Quick 1887. Foto: Jaspar Moulijn
Zonder Bel kan PKC’83 het komende zaterdag in de afsluitende wedstrijd in Roden rustig aan doen, want de buit is binnen. Maar makkelijk ging het zeker niet. Op een volgepakt sportpark aan De Kring, waar heel voetbalminnend Groningen leek toe te kijken, joeg Be Quick de thuisploeg in de eerste helft de stuipen op het lijf.
Keeper Bakker houdt zijn oude club van scoren
Met goed voetbal, en met Sil Kramer in een belangrijke rol controlerend op het middenveld, sneed Be Quick al in het eerste kwartier een paar maal dreigend door de veel te slap ingrijpende PKC-defensie. Na een steekpass van Vincent Pichel kon Siemen Krikke van dichtbij intikken en even later gaf de technisch begaafde Pichel de kans aan Jesper Oosterbaan, maar PKC-keeper Swen Bakker weerde zich goed en hield zijn oude club in die eerste minuten van scoren af.
PKC'83-back Gelo Windster en vormgever Vincent Pichel van Be Quick, op het moment dat Be Quick nog leek te winnen. Foto: Jaspar Moulijn
Maar dat duurde niet lang. Op een rake kopbal van Krikke na een voorzet van Geertjan Liewes vanaf de achterlijn was ook Bakker het antwoord schuldig: 0-1. ,,Oh ik zie het al, dit wordt Ajax’’, klonk het al langs de lijn. Toen Liewes drie minuten later na een snelle counter en een prima voorzet van rechtsback Julian Vos ook nog eens 0-2 maakte was het kampioensfeest voor PKC’83 ineens heel ver weg.
‘Dit kunnen we, dat hebben we eerder laten zien’
Temeer daar PKC’83 aanvallend heel weinig had laten zien in dat eerste deel. Goalgetter Rob Schokker had een bal net naast gekopt en Musteba Albadawi schoot over, dat was het wel. ,,Ik dacht ook’’, vertelde Schokker (35) na afloop, in het besef dat hij zich eindelijk eens kampioen mag noemen, ,,dit gaat nog een lastig verhaal worden. Maar ik ken dit PKC maar al te goed en wist ook: dit kan gewoon nog. Dat hebben we eerder laten zien.’’
En dat gebeurde. Vanaf het eerste fluitsignaal na de rust van scheidsrechter Venekamp zat PKC’83 er bovenop. Het schot net voorlangs van Fahim Bellghroub was al een waarschuwing, de storm die volgde was Be Quick te veel.
Be Quick-back Julian Vos (links) in duel met Fahim Bellghroub van PKC'83. Foto: Jaspar Moulijn
Schokker zoeken, dat is het devies
,,Rob zoeken, dat was het devies’’, zei Bel, om zelf het goede voorbeeld te geven. Zeven minuten in de tweede helft legde Bel vanaf de linkerflank de bal panklaar op het hoofd van de 1 meter 96 lange Fries, die via een handje van keeper Barkhuis raak knikte: 1-2.
Het spel was op de wagen, PKC’83 geloofde weer volledig in zijn kampioensfeest en dat deed het toegestroomde publiek ook. Niet veel later had Bel zelf de 2-2 op de schoen: na een afgeslagen aan val probeerde hij met een lobje Barkhuis te verschalken, maar zijn inzet werd tenauwernood van de lijn gehaald.
Paapst maakt 2-2
En dus was het nog even flink peentjes zweten. Zeker toen Be Quick een vrije trap nam en Bakker stijlvol en knap de bal uit de bovenhoek ramde. Twee minuten later was het 2-2. Omar Kavak, in de rust gekomen voor de weinig dreigende Kevin Bakels, zette op rechts een aanval op, die werd afgeslagen, maar in de rebound schoot Jordi Paapst, die tot dan een kleurloze wedstrijd speelde, knap diagonaal raak.
Met die stand was PKC weer kampioen, maar de ploeg van Bert Hollander bleef de aanval zoeken. Tweemaal zag Barkhuis er matig uit, tweemaal was het vanaf rechts raak. Eerst schoot Jivan Vroom via een Be Quick-been raak. Nota bene Bel, samen met linksback Michael Wilpstra de enige ‘reizigers’ van PKC’83 in de basis tegen Be Quick - Henrico van der Vegt bleef op de bank – kroonde zich tot matchwinner met een laag schot in de hoek, een schot dat houdbaar leek: 4-2.
PKC'83 kan eindelijk juichen. Voor het eerst sinds 2007 is de ploeg van het Groninger kamp weer kampioen. Vooraan in het donkerblauw, met d erechtsvuist gebald: vertrekkend trainer Bert Hollander. Twee plekken links van hem, ook in het blauw, voorzitter Robert Groninger. Foto: Jaspar Moulijn
‘Nog nooit zulke lange minuten meegemaakt’
In de extra tijd schoot Liewes nog een strafschop binnen, maar echt spannend werd het niet meer. ,,Ik zei tegen de scheids’’, vertelde Bel, ,,fluit maar af, gaan we een biertje doen. Hij zei: nog twee minuten. Ik heb nog nooit twee zulke lange minuten gevoetbald. Maar het is klaar nu, we zijn kampioen!’’
Gele kaart: Bakels en Bel (PKC’83) en Liewes (Be Quick 1887).
Scheidsrechter: Venekamp.
Toeschouwers: 1200.
PKC’83: Bakker; Rozema, Strik (84. Noordveld), Sanafikhah en Wilpstra (46. Windster); Albadawi, Bellghroub en Paapst (78. Walstra); Bakels (46. Kavak), Schokker (78. Vroom) en Bel.
Be Quick 1887: Barkhuis; Vos, Stoker, Versteegen en Cats; Pichel (59. Helbig), Van der Velde en Kramer; Oosterbaan, Liewes en Krikke (76. Ngendakumana).
