Arjen Robben, Dafne Schippers en Gerard Kemkers maken zich grote zorgen. 'Die telefoons zitten vastgeplakt aan hun handen'

Het symposium Meer & Beter Bewegen van FC Groningen zit er bijna op als drie klinkende namen Club 1971 in stadion Euroborg binnen komen vallen. Dafne Schippers voorop, één van ‘s lands meest succesvolle atletes aller tijden, totdat ze haar carrière moest afbreken vanwege chronische rugklachten.

,,Ik heb er tot op de dag van vandaag last van’’, zegt ze, terwijl ze uit de doeken doet hoe ze destijds door haar coach over de kling werd gejaagd. ,,Tien dagen voor de EK vertrouwde ik mijn rug al niet tijdens een training. Dat gaf ik aan, maar de trainer zei, ‘ga er maar een keer doorheen’. Toen brak ik mijn ruggenwervel.’’

Een schok gaat door de zaal, maar daar gaat het niet om tijdens dit drukbezochte congres in de groene kathedraal. Juist niet zelfs. Een van de achterliggende missies van het evenement is om kinderen in beweging te krijgen en overgewicht tegen te gaan, zodat een toekomstige tsunami van medische klachten de maatschappij bespaard blijft.

Dat het drietal zelf in vroeger tijden fanatiek aan het sporten sloeg, was een vanzelfsprekendheid. ,,Ik ben een zoon van een fanatieke voetbalvader en handbalmoeder’’, vertelt oud-schaatser Gerard Kemkers, die in 1988 goed was voor olympisch brons en later als coach nog veel meer eremetaal verzamelde. ,,Zelf begon ik op mijn negende eerst met voetballen. Op mijn tiende of elfde kwam het schaatsen om de hoek kijken. Er was veel natuurijs in die tijd. Tegenover de velden van Actief Paterswolde lag een plas. Daar hadden we schoolwedstrijdjes. Kwam ik als eerste over de finish. Dat gaf toen heel veel plezier.’’

Arjen Robben deed in zijn jongste jaren aan turnen en had naast voetbaltalent ook bovengemiddelde tennisgenen. ,,Ik denk dat mijn vader en moeder me wel hebben gestimuleerd om te gaan sporten, maar daar was niet veel extra motivatie voor nodig. Ik was toen al een allround sportliefhebber. Nog steeds vind ik het leuk om andere sporten te doen en te bekijken. Maar destijds moest ik wel echt kiezen. Linksaf of rechtsaf. Of door met tennissen of door met voetballen. Ik maakte mijn keuze op gevoel en ben voetballer geworden.’’

Schippers, die in haar beste tijd te voet snelheden bereikte van meer dan 40 kilometer per uur, herinnert zich haar jonge jaren ook nog precies. Bewegen was een vanzelfsprekendheid. ,,We woonden in een heel mooi hofje, waar ik met mijn oudere broer en zus al buiten liep te spelen toen ik tweeënhalf was. We hadden nog geen telefoons, computers, niks. Je moest dingen verzinnen om je te vermaken. We pakten de bal, gingen blikspuiten, verstoppertje doen of in bomen klimmen. We waren niet naar binnen te krijgen. Je kwam terug van school, kreeg snel wat drinken, een koekje en een stuk fruit en hop naar buiten.’’

Robben knikt, herkent het verhaal en ziet met zijn jonge kinderen dat het er tegenwoordig anders aan toe gaat. ,,Je hebt nu veel meer wat de jeugd thuis kan doen’’, stelt de voormalige ster van onder meer FC Groningen, Bayern München en Oranje met een afkeurende blik vast. ,,Die telefoons zitten gewoon vastgeplakt aan hun handen. Die dingen maken het lastig. De grote vraag is hoe je sport en buiten spelen aantrekkelijker maakt dan die schermpjes, anders missen ze toch heel veel andere leuke dingen.’’

Volgens het topsporttrio ligt er een belangrijke taak weggelegd voor het onderwijs en kan het niet zo zijn dat lichamelijke opvoeding de sluitpost van de begroting is. Kemkers werpt de suggestie op dat de zak geld die de aardbevingsregio toebedeeld krijgt voor een belangrijk deel besteed moet worden aan zaken als gymles, schoolzwemmen en schaatsen. Ook moet de omgeving een impuls krijgen. ,,Als een boom niet meer genoeg is, moeten we nog mooiere dingen bedenken om de jeugd in beweging te krijgen. Je moet magneten creëren.’’

Ook pleit de voormalige topschaatser voor meer subsidie om bewegen in stand te houden. ,,Sporten mag geld kosten. Het is schrijnend genoeg dat kinderen op sportclubs laten gaan bijna een elitair gebeuren is. Je moet het laagdrempelig houden.’’

Het slotwoord is voor Schippers, tegenwoordig ambassadeur van Supporter van Sport! bij verzekeraar Univé. ,,Ik schrik er gewoon van dat 50 procent van de Nederlanders te zwaar is’’, steekt ze haar mening niet onder stoelen of banken. ,,Het heeft niet alleen met bewegen te maken, maar ook met gezonde voeding. Ongezond voedsel is relatief goedkoper dan gezond eten. Je kunt wel raden wat er dan gebeurt als je geen dikke portemonnee hebt.’’

Tel daarbij op dat sporten dan ook lastig te financieren is en je kunt de problemen uittekenen, meent Schippers. ,,Zelfs peuters zijn vaak al te zwaar. Dan sta je toch al met 10-0 achter? Dat ga je nooit meer inhalen in de rest van je leven. Ik roep iedereen op in beweging te komen. Ik loop elke dag anderhalf uur met de hond. Dan zeggen mensen: anderhalf uur? Maar dat is toch heerlijk? Ik kom terug na een lange dag, loop naar buiten en ben bij thuiskomst weer fris en fruitig en kan weer door. Dat is gewoon een cultuur voor mij. Heel normaal. Ik hoop dat het voor veel meer mensen de standaard wordt.’’