In de cultuuroorlog die de Amerikaanse regering voert, moet nu ook een letter het ontgelden, de Calibri. Wat is daar mis mee?
Als lezer ben je je er waarschijnlijk niet eens bewust van. De letter waarin je dit commentaar leest is met of zonder schreef, afhankelijk van waar en hoe je het leest. In de papieren krant hanteren wij de AntiquaB, dat is een letter met schreef.
Dat wil zeggen een letter met streepjes en haakjes, zoals kranten van oudsher gebruiken. Dit soort letters waren altijd heel handig in de drukkunst, goed leesbaar in printuitgaven.
Wie dit commentaar online leest, op de site of in de app, krijgt ‘m voorgeschoteld in de ApercuPro, een zogeheten schreefloze letter. Dus zonder al die streepjes en haakjes. Dat oogt moderner, is toegankelijker en leesbaarder. Ook bijvoorbeeld voor mensen met dyslexie.
Vergelijk bijvoorbeeld de zogeheten mast van Dagblad van het Noorden, een krant die in 2002 is ontstaan, een schreefloze letter. Een van de voorgangers, uit 1888, was het Nieuwsblad van het Noorden. Die had de titel in een schreefletter.
Het is voor ons geen halshaak
Je zou kunnen concluderen dat wij er geen halszaak van maken en per platform bekijken welke letter het meest prettig is voor de lezer.
Zo gaat het niet overal. De Amerikaanse minister van buitenlandse zaken Rubio bond deze week de strijd aan met een schreefloze letter, de Calibri. Deze letter is onder de vorige regering de standaard geworden voor alle overheidscommunicatie.
De argumenten die hij gebruikt zijn op z’n minst opvallend te noemen. De Calibri (overigens ontwikkeld door de Nederlander Lucas de Groot) is in zijn ogen ‘een verspilde stap op het gebied van diversiteit’. De letter is slachtoffer geworden van de strijd tegen het woke-zijn.
Rubio wil terug naar een letter met schreef, de Times New Roman. Die is in de jaren ’30 van de vorige eeuw ontwikkeld voor de Britse krant The Times. Inderdaad, om die goed te kunnen drukken.
Wat is er toch tegen woke?
De strijd tegen woke begrijp ik sowieso niet. In mijn ogen is het niet veel anders dan dat je oog hebt voor de noden van anderen, dat die mogen zijn wie ze willen zijn.
Voor mij is het dan ook logisch dat een letter zo goed mogelijk leesbaar moet zijn, dat betekent op een beeldscherm schreefloos. Daar kun je toch niet tegen zijn? Nou ja, behalve dan in de huidige Verenigde Staten.
