Op de Dag van de Arbeid (1 mei) had je kunnen denken aan trots zijn op wat je doet. Een goede balans tussen werk en privé. Het is een samenspel met werkgevers die worstelen met een schromelijk tekort aan arbeidskrachten.
Van oorsprong is de Dag van de Arbeid een actiedag voor kortere werktijden. Met de invoering van de achturige werkdag in 1919 kregen werknemers op papier de beschikking over meer vrije tijd. Er is stevig geijverd voor betere arbeidsvoorwaarden en passende salarissen.
Tegenwoordig moeten bedrijven, instellingen en overheden er een schepje bovenop doen om mensen te behouden of aan te trekken. Door demografische ontwikkelingen is het personeelstekort in steeds meer sectoren zo groot dat het binnenhalen van arbeidskrachten tot kunst is verheven. Daarbij gaat het niet alleen meer om het bieden van een goed salaris. Een secundaire arbeidsvoorwaarde is steeds meer het bieden van werkgeluk.
In vacatures, ook op sociale media wordt steeds vaker gerept over die geweldige sfeer in het bedrijf. Werknemers heten hun nieuwe collega uitbundig welkom. Inclusiviteit is gewaarborgd. ‘Bij ons kun je jezelf zijn’. Niet langer worden dienstverbanden van veertig uur, eenmaal binnen uitmondend in zestigurige werkweken, opgedrongen. Nederland worstelt met een groot vervangingsvraagstuk. Het aantal pensioengerechtigden is de komende jaren overweldigend. Het aantal lege plekken in organisaties neemt toe.
Vers bloed nodig
Er is veel vers bloed nodig. Op het oog lijken werkgevers de factor arbeid naar waarde te schatten. Toch is het niet allemaal goud wat er blinkt. Begrijpelijkerwijs maar ook op gespannen voet staat het gegeven, dat in veranderende markten flexibele groei en krimp van het werknemersbestand aan de orde kan zijn. Natuurlijk kunnen bedrijven door onvoorziene omstandigheden omvallen. Maar daar waar bedrijven puur streven naar winstmaximalisatie kan de schoen behoorlijk gaan wringen. Als de factor arbeid compleet ondergeschikt is aan het verkrijgen van een hoger rendement en steeds meer kapitaal, is het oppassen geblazen. De werkdruk gaat omhoog en banen kunnen sneller op de tocht staan dan verwacht.
Meer dan ooit is het goede begrip tussen werkgever en werknemer van groot belang. De nieuwe generatie werknemers doet haar stinkende best iets van het leven te maken. Zij moeten de historie en de betekenis van de Dag van de Arbeid niet onderschatten. Ken je klassiekers, dus wakker worden. Let op je zaak en trek ten strijde als het moet. Niets is vanzelfsprekend.
