Jeroen Vogelzang: ,,Ik kan heel overtuigend spelen.'' Foto: Ilva Stoelwinder
Hoe, wat, waar en met wie breng jij je vrije tijd door? Jeroen Vogelzang (48) uit Akkrum is toneelspeler bij het Sint-Nicolaassprookje Heerenveen.
,,Het is iets magisch! Als je dan die jonge koppies vooraan ziet, hoe ze helemaal meeleven, och, dat is zo leuk! Mijn eerste rol weet ik nog goed, we speelden Repelsteeltje en ik moest vliegend van het podium af. Ik had een kabel aan mijn kostuum, die gewoon zichtbaar was maar de kinderen waren zo overtuigd, die dachten dat ik echt vloog.’’ Vraag Jeroen Vogelzang, docent en ondersteuningcoordinator bij Aeres, naar toneelspelen en hij vertelt honderduit.
,,Dat ‘vliegen’ konden we pas oefenen met kabel tijdens de generale repetitie. Ik moest de lucht in schieten – ‘hoera, hij is dood’ – en dan verdwijnen achter de coulissen. Maar door de snelheid vloog ik net zo hard gillend weer terug het podium op. Dat was natuurlijk niet de bedoeling! Uiteindelijk moesten een paar man mij opvangen en vasthouden, hilarisch! Hoe hoog? Nou, toch wel 5 of 6 meter de lucht in. Dat ging zo snel, ik had niet eens tijd voor hoogtevrees!’’
Undercover heks en de zoektocht naar het amulet
Jeroen speelt al 22 jaar mee in de producties van het Sint-Nicolaassprookje, ook wel Sprookje Heerenveen, nu de 79ste editie. Waar Jeroen voorheen vaak een hoofdrol had, zijn dat nu drie figurantenrollen. ,,Ik heb vier regels tekst. Een lesje bescheidenheid voor mij haha. Ik kan heel overtuigend spelen, maar met mijn 48 jaar is een tiener spelen niet zo overtuigend meer...’’
Het sprookje heet Undercover heks en de zoektocht naar het amulet. ,,Het gaat over twee tieners op een toverschool, Loena en Mika, die op zoek gaan naar een magisch amulet waarbij ze op de hielen worden gezeten door juf Diabola die het amulet wil gebruiken om de machtigste heks ter wereld te worden.’’
Met elkaar in een bubbel
De voorstellingen zijn van 17 tot en met 21 november. ,,We spelen ‘s ochtends en ‘s middags voor alle basisscholen en op maandag-dinsdag- en donderdagavond voor wie maar komen wil. Intensief, maar enorm leuk. Je leeft zo met elkaar in een bubbel. Het dagelijks leven, het nieuws, alles gaat aan je voorbij. Er kunnen oorlogen uitbreken, krijgen wij niks van mee.’’
Ik noem het altijd mijn ‘sprookjesfamilie’
Een hechte club. ,,De sfeer onderling is zó bijzonder, ik noem het altijd mijn ‘sprookjesfamilie’. We zien elkaars kinderen opgroeien, komen op elkaars trouwerij. Bij een geboorte geven we traditiegetrouw een sprookjesboek cadeau. We hebben een sprookjesdagboek, daarin houden we alles bij wat erachter de schermen gebeurt tijdens de voorstelling. Een hoop gekkigheid, iets vies in iemands drankje doen bijvoorbeeld. We trappen het toneelseizoen altijd feestelijk af met een sprookjesbarbecue: er is een thema, we gaan verkleed, doen allerlei activiteiten en iedereen neemt het meest lelijke kado van huis mee, hilarisch! We sluiten ook feestelijk af. Uit eten, een pyjama-avond. Je moet echt afkicken.’’
Jeroen en zijn medespelers repeteren iedere maandag- en woensdagavond in muziekschool De Rinkelbom. ,,Het bijzondere van toneelspelen: je verandert helemaal. Ik moest ooit eens als keizer in mijn onderbroek op het podium. Nou ben ik niet de slankste dus ik dacht: nee, dat ga ik dus écht niet doen! Zodra je de schmink op hebt, het kostuum aantrekt, dan bén je dat karakter, dat is zoiets geks. En dan doe je dat dus gewoon. Stond ik daar, in mijn gouden onderbroek, de zaal ging plat!’’
