Bij cafetaria en eethuis Het Busstation in Zuidwolde stappen gasten graag uit. Foto: Jaspar Moulijn
Of je nu komt om een ijsje te halen tijdens je vakantie, omdat je wacht op de bus naar school of toe bent aan pauze op je werkdag. Cafetaria en eethuis Het Busstation in Zuidwolde is een halte waar menig gast graag uitstapt.
De dag begon vroeg voor eigenaren Nico Piel en Linda Langenburg. Een vriendengroep at vanochtend al een uitsmijter op het terras. Ze wilden graag een goede bodem, voordat ze vertrokken naar festival Zwarte Cross.Hoewel de keuken eigenlijk pas om 11.30 uur opengaat, maakten ze graag een uitzondering voor deze vaste gasten.
Een paar uur later, rond 12 uur, stroomt het terras vol. Bijna elk tafeltje is bezet. Vanwege de vakantie is de verhouding toerist-werklui iets anders dan normaal. Af en toe stopt er een bus bij een van de haltes voor de deur, die daarna een draai om het gebouw maakt en weer de Hoofdstraat op rijdt.
Stoppen na 20 jaar
In Het Busstation zit links de cafetaria, waar gasten een snelle hap eten of halen. Daaraan grenzend zit het eethuis, waar je terecht kunt voor een uitgebreidere maaltijd. Behalve uitsmijters en schnitzels staan ook onder meer eigengemaakte gehaktballen en boeren patat op het menu.
In Het Busstation in Zuidwolde halen of eten gasten een snelle hap bij de cafetaria. Foto: Jaspar Moulijn
Terwijl Linda bestellingen opneemt, regelt Nico van alles in de keuken. Het stel staat sinds 2005 aan het roer. Ze kochten het pand destijds als bankgebouw en knapten de binnenkant helemaal op. Maar na twintig jaar vinden ze het mooi geweest. In oktober stoppen ze.
„We zijn toe aan een rustiger en socialer leven”, verklaart Linda. Het is hard werken in de zaak, die zes dagen per week open is van 10.00 tot 22.00 uur. Tussendoor gaan ze een paar uur naar huis, maar ze staan altijd aan.
Eigenaren Nico Piel en Linda Langenburg stoppen in oktober na twintig jaar met hun cafetaria en eethuis Het Busstation in Zuidwolde. Foto: Jaspar Moulijn
Ondernemen gaat een stuk lastiger dan twintig jaar geleden, zegt Linda, doelend op meer regeldruk en personeelstekorten. Waar ze eerst nog keuze hadden uit tientallen sollicitanten, staat een vacature tegenwoordig een half jaar open.
Een grote bek
Bovendien worden sommige gasten er niet leuker op, vindt Nico. Als hij op vriendelijke toon laat blijken dat hij geen fietsen op het terras wil hebben, krijgt hij vaak een grote bek terug. „Vooral van wielrenners. Verschrikkelijk is dat.”
Snackbarserie Kroketkronieken
De cafetaria, waar je terechtkunt in een jasje en dasje, een fluorescerend werkpak of in je zwemkleding. Wie je ook bent, je bent welkom. Wat voor eten je ook lekker vindt, er staat altijd wel iets vertrouwds op de kaart. En in welk dorp je ook komt, grote kans dat je er een frietje of kroketje kunt halen.
Deze zomer maakt DVHN een tocht langs bijzondere snackbars en cafetaria’s in Drenthe en Groningen. Om samen met een gast een klassieke snackbarmaaltijd te eten én het leven te bespreken.
Toch gaan ze het (leuke) persoonlijk contact enorm missen. Nico en Linda zagen hun vaste gasten opgroeien: jongeren die als 15-jarige kwamen, inmiddels 35 zijn en nu hun eigen kinderen meenemen om een ijsje te halen. Sommigen van hen komen hier al twintig jaar.
20 jaar vaste gast
Zo ook broers Jan (67) en Harm (68) Hooijer en Roelof van der Kolk (60), die net zijn aangeschoven. Voor de drie is Het Busstation vaste prik op de vrijdag, tijdens hun lunchpauze. Ze werken bij het autobedrijf van Jan in Fort, een buurtschap een paar kilometer verderop. Meestal zijn ze met meer, maar de rest is op vakantie.
Twee cola en een koffie, noteert Linda alvast. Ze weet wat de heren willen drinken. Alleen het eten is nog gissen. „We nemen elke week iets anders. Als je afwisselt, dan blijft alles lekker”, zegt Roelof.
„Na 20 jaar ken ik de kaart wel uit mijn hoofd”, zegt Jan. In de winter zijn ze fan van de huisgemaakte snert. Op deze zomerse dag gaan ze voor een mexicano wrap. De populaire ribvormige gehaktsnack, maar dan in een tortilla met wat groente.
Harm (links), Jan (midden) en Roelof (rechts) lunchen elke vrijdag bij Het Busstation in Zuidwolde. Foto: Jaspar Moulijn
„Moi”, groeten ze zo nu en dan naar een andere vaste gast. „Hier zie je op vrijdagmiddag veel lui in werkkleding. Verderop in het dorp zit ook een lunchroom. Daar zitten vooral ambtenaren, strak in pak. Hier is toch een andere sfeer. Meer klootjesvolk”, zegt Roelof.
De drie grappen erop los aan tafel. „Krijgt het dochtertje van de fotograaf een ijsje van Nico? Dat doet hij anders nooit. Alleen als Dagblad van het Noorden langskomt”, zegt Jan gekscherend.
Ja, ze gaan de eigenaren missen na oktober. Maar Jan stopt eind dit jaar zelf ook met zijn bedrijf, dus zijn vaste lunchpauzes op vrijdag zijn dan sowieso verleden tijd. Al denkt hij nog wel eens langs te komen. Goed nieuws voor hem en andere gasten: Het Busstation blijft gewoon bestaan, maar dan onder een nieuwe eigenaar.
Wij proeven een streekkroket, gemaakt van Drents weidevlees, eierbal en patat. Foto: Jaspar Moulijn
