Ons team van foodlovers test restaurants, eettentjes, foodtrucks en andere hotspots in het Noorden. Deze keer ging Roelof naar Bij Hammingh in Garnwerd.
Waar zijn we?
In een van de mooiste dorpjes van Groningen: Garnwerd. Uitkijkend op het Reitdiep staat daar restaurant Bij Hammingh. Een icoon: in 1876 liet Egbert Hammingh dit pand bouwen als café. Ruim honderd jaar later zou zijn familie de zaak nog bestieren. In 1982 ging het over in andere handen. De huidige eigenaren, Wicher Werk en Sigrid Heeres, namen het vijf jaar geleden over.
De verschillende kleine kamers maken het restaurant meteen knus. Foto: DVHN
Is die geschiedenis nog zichtbaar?
Wie binnenstapt waant zich ver in de vorige eeuw. Het restaurant is opgebouwd uit meerdere ‘huiskamers’ die allemaal veel historie laten zien. De verdeling in kleinere ruimtes maakt dat het snel knus aanvoelt. En het restaurant heeft een grote tuin. Die wordt veel gebruikt door wandelaars en fietsers die langs het Groningse dorp komen en een kop koffie met gebak nemen. Maar dineren kan ook buiten. Wij zitten deze zomeravond in het gedeelte dat vroeger het café was.
Wat staat er op het menu?
We worden allereerst verrast door twee enorme flessen midden in de kamer. De bediening vertelt ons dat er eigengemaakte rum in zit, een witte en een bruine variant. ‘Heftig 2012’, waarschuwt een stickertje dat erop zit. Die slaan we voor nu even over. Misschien als afzakkertje?
Eigen gestookte rum.
De kaart is vrij klein. Dat maakt het kiezen wat makkelijker. Een van de twee soepen die als voorgerecht op de kaart staan, de Groninger mosterdsoep, is al op. Dat geldt ook voor een van de hoofdgerechten: geen vissoep vandaag. Een minpuntje, want aan het begin van de zaterdagavond wil je de pannen gevuld hebben. Leuk is dat de maaltijdsalades ook als voorgerecht opgediend kunnen worden. En een tafel verder bestelt iemand een portie bitterballen als voorgerecht. Niemand die er moeilijk over doet.
Op de kaart vinden we hoofdgerechten als saté, gekonfijte eendenbout, gamba’s en een burger.
Wat vinden we ervan?
Snel na binnenkomst krijgen we een amuse. Die ziet er prachtig uit. Papadum met een crème van yoghurt met zoetzure komkommer, munt en dukkah (een Egyptische mix van noten en kruiden). Het geheel smaakt fris: een mooi begin.
De amuse krijgen we al snel na binnenkomst: een mooi begin.
Als voorgerecht gaan we voor de geroosterde tomaat-paprikasoep en de gerookte zalm. De soep is lekker kruidig, het brood erbij supervers. De zalm is goed afgemaakt met een citroendressing. We delen de gerechten: een mooie mix van smaken.
De soep is goed op smaak gebracht met kruiden en de geroosterde broodjes bij de zalm werken goed als toastje.
Voor het hoofdgerecht kiezen we de langzaam gegaarde runderwang en de spitskool van de barbecue. Laatstgenoemde is een van de weinige vegetarische opties, maar wel een leuke. En we worden niet teleurgesteld. De spitskool is zoetig en heel zacht. Het gerecht is afgemaakt met zwarte rijst, linzen en rokerige vadouvankruiden: een beetje Indiase invloed zo op het Groningse platteland. Het geeft de kool veel smaak mee.
De runderwang is zeer mals. Het vlees ‘smelt op de tong’, om er maar eens zo’n culinair cliché in te gooien. Het gerecht bevat rode wijn, sjalot, jus, paddenstoelen, knolselderijpuree en witlof. Al met al vrij veel neutrale smaken. Dit had best een verrassend smaakje kunnen gebruiken. Toch zijn we niet ontevreden: het zachte vlees is heerlijk. De daarbij geserveerde frieten zijn prima.
Langzaam gegaarde runderwang.
De BBQ is voor de hele buurt, zowel leden als niet-leden. Foto DvhN
Hoe is de bediening?
We worden hartelijk ontvangen. De serveerster gokt bij de reserveringen goed om welke naam het gaat, een leuk begin. Nooit hoeven we lang te wachten. Deze zomeravond is het rustig in Garnwerd, dat helpt misschien mee. Het personeel is jong, maar kundig. Leuk is dat de keuken zichtbaar is. We zien dat het er relaxed aan toe gaat. Bij vertrek wuift de kok ons gedag door het openstaande raampje.
Komen we terug?
We dwalen nog even door de kleine straatjes van Garnwerd. Schilderachtig, zeker met de ondergaande zon die we aan de rand van het dorp nog even aanschouwen. Al met al beleven we een fijne avond met goed eten, een prachtige ambiance en prima bediening.
Die rum (heftig 2012) hebben we laten staan, het goed gevulde glas wijn was voldoende. Misschien moeten we ooit nog maar eens terugkomen om iets uit die grote fles te nuttigen...
