De 53-jarige Sheila, die op 7 september in haar woning in Groningen werd omgebracht door haar oudste zoon Ismail (29), deed de week voorafgaand aan haar dood verwoede pogingen hulp voor hem in te schakelen.
Ismail lijdt aan stoornissen en verbleef daarom al jaren in een vorm van begeleid wonen. Hij was geschorst voor een week omdat hij geweld had gebruikt tegen een begeleider. Na een dag in de politiecel kwam hij vrij. Hij stond op straat, gekleed in een zwembroek en zonder telefoon, zeggen zijn jongere halfbroertjes Djibriel (17) en Dawud (14).
Ismail klopte vervolgens aan bij zijn moeder en halfbroertjes aan de Natalie Barneykade in Groningen. Na familieberaad besloot moeder Sheila om Ismail, bij uitzondering, onderdak te bieden tot hij terug mocht naar het huis voor begeleid wonen. ,,Hij is heel lief, maar ook best heel verward en gevaarlijk”, aldus Djibriel. ,,Hij denkt dat iedereen zich tegen hem keert.”
‘Nu is onze moeder dood’
Omdat zijn verblijf die week thuis lastig verliep, stelde Sheila alles in het werk om haar oudste zoon opgenomen te krijgen. Tevergeefs. Djibriel: ,,In heel Nederland was bij alle instanties niet één plekje voor onze broer. En nu is onze moeder dood.”
De moeder wilde dat Ismail - geboren uit haar relatie met een Marokkaanse man - zijn laatste kans om in begeleid wonen te mogen blijven,zou aangrijpen. Djibriel: ,,Ze probeerde hem ervan te overtuigen dat hij zijn excuses moest maken voor zijn agressieve gedrag. Maar hij had gedronken voor het incident en kon zich niet herinneren dat hij zijn begeleider had geslagen.”
De oudste zoon zorgt vaker voor problemen en is voor de politie geen onbekende. In mei 2023 werd het hoofdstation in Groningen afgesloten en het treinverkeer van en naar de stad stilgelegd, omdat iemand in een torenkraan was geklommen en weigerde naar beneden te komen. Dat was Ismail. ,,Hij is heel spontaan en doet soms gekke dingen”, verklaart Yasir, de vader van Sheila’s jongste zonen Djibriel en Dawud. ,,Volgens zijn moeder wilde hij springen, zelfmoord plegen. Eenmaal boven durfde hij niet.’’
Jongens voelen zich niet begrepen door de politie
Een dag voordat Ismail zich in september weer zou melden op het adres voor begeleid wonen, liepen de spanningen bij zijn moeder thuis hoog op. In de keuken bracht hij haar met messteken om het leven. De jongste zoon hoorde het tumult, ging kijken en zag het gebeuren, zijn drie jaar oudere broer hoorde de strijd vanuit zijn slaapkamer.
De in Assen geboren Nederlandse Sheila bekeerde zich op jonge leeftijd tot de islam en was namens justitie geestelijk verzorger (imam) in onder andere Forensisch Psychiatrisch Centrum Mesdag.
Sinds haar dood verblijven de jongste zonen bij hun vader in een flatje in andere gemeente in de provincie Groningen. De zwaar aangeslagen jongens voelen zich niet begrepen en te kort gedaan door de politie, gemeenten, instanties en het contact met de familie van hun moeder verloopt stroef.
De gemeente Groningen bevestigt dat moeder Sheila voor hulp heeft aangeklopt. ,,We hebben op haar verzoek geholpen bij het vinden van een alternatieve plek. Dat is helaas niet gelukt”, reageert een woordvoerder schriftelijk. ,,We vinden de situatie intens verdrietig voor de kinderen en familie.’’
