Iedereen in een vintage outfit. ‘Vroeger straalde je armoede uit. Nu laat je zien: ik ben duurzaam en steek hier tijd in’

Een jongen van in de twintig speurt tussen de rijen van jaren 80-jassen in de nieuwe vintagewinkel Kilo Kilo in Groningen. Om de paar minuten wandelt iemand naar binnen om even later met een zonnebril of wollen trui voor de spiegel te poseren.

Achter de balie bij Kilo Kilo aan de Vismarkt staat medewerkster Senna Veenstra (23) uit Groningen. Ze verkoopt Amerikaanse streetwear en stijlen als Y2K. „Het verbaast me hoeveel ouderen enthousiast zijn over ons concept. Het is een hele gemengde doelgroep.” Sinds de opening is het superdruk, zegt ze. „Er is veel animo voor de winkel.”

Het koppel Irma Heijnen (28) en Stein de Jong (28) uit Groningen, dat zo’n drieënhalf jaar samen is, wandelt samen de winkel Vintage Island uit. „Ik heb een kleine shopverslaving”, zegt Irma. Ze heeft zichzelf een halfjaarlijks koopverbod opgelegd om af te kicken. „We kopen alles tweedehands, behalve onderbroeken en sokken”, vult Stein aan. Hij draagt een trui die zijn vriendin heeft uitgekozen. Hij had geen stijl, tot hij Irma ontmoette, oordeelt hij zelf.

Ze zoeken vaak in steden als Amsterdam en Utrecht naar kleurrijke vintagekleding en Adidas-truien. „Het komt aan het licht hoe vervuilend het is om nieuwe kleding te maken: kinderarbeid en bulten kleding in Afrika. Vintage is verantwoord”, zegt Irma. „Lekker shoppen, zonder zure bijsmaak”, zegt Stein daarna.

Het stel wil meer betalen voor betere kwaliteit. Luxe merken zoals Ralph Lauren-polo’s zijn populair onder studenten van bijvoorbeeld studentenvereniging Vindicat, zeggen ze. „Het moet allemaal heel uniek zijn. Een beetje retro is hip.”

Hoogleraar consumentenethiek Marijke Leliveld (44) van de Rijksuniversiteit Groningen ziet ook dat vintage populairder wordt. „Het is een trend. Die past bij de toenemende aandacht voor duurzaamheid, die rond 2000 begon. Voor jongeren kan tweedehands shoppen ook een oplossing zijn voor de steeds duurder wordende wereld.”

In de jaren tachtig en negentig straalde je met tweedehands kleding vooral armoede uit. Dat beeld is nu veranderd, zegt Leliveld. „Een vintage outfit laat nu zien: ik ben duurzaam bezig en ik stak hier tijd in.”

„We hebben genoeg kleding voor zes generaties, terwijl we maar met één generatie zijn. Dat is gigantisch veel”, zegt Leliveld. Verduurzamen deze jongeren de wereld door vintage kleding te kopen? Volgens Leliveld is het nog niet zo ver. „Naast vintage kopen veel mensen nog altijd nieuwe kleren.”