In het drugslab in Bovensmilde werden synthetische drugs gemaakt. Foto (ter illustratie): archief DvhN
Justitie eist donderdag zware straffen tegen vijf mannen mannen uit Noord-Nederland, de ‘Groep-Groningen’ genoemd, voor hun mogelijke betrokkenheid bij meerdere drugslabs en wiethokken door heel het Noorden. Opvallende verdachten: een vader en zijn zoon uit ‘t Zandt.
,,Ik was zo bang hem te verliezen’’, verzucht de vader tegen de drie rechters donderdag. Met ‘hem’ doelt hij op zijn zoon (27), die even verderop naast hem in de verdachtenbank zit. ,,Ik ben daarin veel te ver gegaan.’’
Het is dag twee van het meerdaagse proces tegen vijf mannen, waarin justitie een criminele organisatie ziet. Donderdag vliegen de bedragen en kilo’s door de zaal. Een cocaïnewasserij in Nieuw-Beerta, een drugslab in Bovensmilde, een mislukte henneplijn uit Canada en pallets vol vuurwerk uit Duitsland. Het is een heel omvangrijk strafdossier.
De vader is in deze zaak de vreemde eend in de bijt. Volgende week wordt hij 68 jaar. Geen merkkleding, geen bomberjack, geen tatoeages op armen of handen. Nee, een zwarte pullover met een licht bloesje eronder, een kaki broek en een statig brilletje op de neus.
‘27-jarige zoon klom snel op in onderwereld’
Meer dan eens wordt er verontwaardigd gereageerd als jongeren strafbare feiten plegen. Waar zijn de ouders, vragen mensen zich af. Donderdag zit papa naast zijn zoon: de 27-jarige Sam S., een gekend lid uit de harde kern van FC Groningen. En als we het Openbaar Ministerie mogen geloven: iemand die in rap tempo opklom in de wereld van de zware georganiseerde misdaad.
De behandeling tegen alle verdachten loopt stroef: een vage ontkenning hier, een slecht geheugen daar, en nog veel vaker: zwijgrecht. Maar donderdagochtend ontspint zich opeens een echt gesprek, van vader op vader. ,,Ik heb zelf ook kinderen’’, zegt een rechter tegen vader S.. ,,Zei u nou nooit tegen Sam: hou hiermee op, blijf hierbij weg?’’
Dit omdat Sam, zijn vader en veel andere verdachten uitgebreid zijn geschaduwd en afgeluisterd. Er ontstaat een beeld van Sam die locaties regelt voor ‘mensen uit het Zuiden’, maar nog meer ambities heeft in de drugswereld. Zo wil hij het tabletteren van MDMA zelf gaan leren, horen agenten hem in zijn eigen auto zeggen.
Zijn vader gaat erin mee. Hij investeerde mee en bracht onder andere eten naar ‘koks’ in de door Sam gehuurde schuur in Nieuw-Beerta, waar dan cocaïne uit alledaagse spullen wordt gewassen met een chemisch proces. Zoon S. regelde een verschillende productielocaties op het noordelijke platteland, bouwde de schuur om tot wasserij, regelde caravans voor slaapplekken in Nieuw-Beerta en vertimmerde daar een paardentrailer tot douche- en toiletruimte.
,,Zeker sprak ik hem erop aan’’, reageert de vader op de vraag van de rechter. ,,Maar ik voelde ook loyaliteit. Een verkeerde soort, wellicht.’’ De moeder van het gezin overleed en vader bleef hard werken, veelal in het buitenland. Zoonlief kreeg vaak de vrije hand en kwam in contact met verkeerde vrienden. Toch moest de vader-zoonband koste wat kost goed blijven.
En dus is het deze week in de rechtbank een familieaangelegenheid voor het gezin S. Zoals het dat volgens justitie ook was toen er verschillende criminele activiteiten werden ondernomen. ,,Sam liet altijd weten dat hij moest ‘overwerken’ aan zijn vader. Dan wist hij dat zijn zoon niet gestoord mocht worden.’’
Drie van de mannen, waaronder Sam, hadden een grote rol in het geheel, zeggen de officieren van justitie. De 54-jarige Alfred H. uit Groningen richtte de labs in en had daar de contacten voor en Stadjer Simon van der B. (32) had zijn netwerken voor de handel in softdrugs en illegaal vuurwerk en Sam was de motor van het spul. In de ogen van het OM bouwden de mannen tussen de zomer van 2022 en het moment van de inval, in oktober 2023, hun imperium op, hun ‘Groep-Groningen’.
‘Je kunt beter aan kinderen zitten in dit land!’
Een groep die zich volgens justitie bezighield met ‘zeer ernstige, ondermijnende activiteiten’. ,,Bij dit alles hebben ze zich om de risico’s en gevolgen niet bekommerd. Zij werkten samen om veel geld te verdienen voor een zorgeloos leven. Mislukte er iets, werd een lab opgerold, dan gingen zij gewoon door. Alleen dankzij ingrijpen van de politie is een einde aan gekomen.’’
Over Sam twijfelden de aanklagers. Hij is jong, heeft zijn leven op orde en heeft door zijn voorkomen een gunfactor. Maar bij deze verdenkingen is tegelijk de maximale straf nog te laag, zeggen ze. Sam schrikt zich een hoedje als hij de strafeis hoort: 9,5 jaar. ,,Verdomme hee’’, bromt hij. ,,Alsof het niets is! Je kunt in dit land beter aan kinderen zitten.’’
Ook zijn vermeende compagnons Alfred en Simon horen zware eisen van 7,5 en 6 jaar cel. Tegen vader S. wordt 30 maanden geëist. 27 juni doet de rechtbank uitspraak.
