Buiten bij Warfheem wordt door de Warffumer vrijwilligers een BBQ gehouden om afscheid te nemen van de Oekraïners. Foto: Anjo de Haan
Snappen doet niemand het. Maar de Oekraïners moeten weer weg uit Warffum. Het dorp zei gedag met een barbecue. Er waren tranen en selfies.
Zelfs de kat die de 34-jarige Iryna Kiprusheva in Lviv van de straat plukte en meenam op haar vlucht uit Oekraïne, had het goed in Warffum. ,,Van alle spullen die er in mijn kamer staan’’, grapt ze ,,is meer dan de helft van Kotyk.’’
Zo plotseling als ze gekomen waren moeten ze weer weg
John Huizinga (45) regelde kattenbak en brokjes; ,,Kotyk deed zijn behoefte in de kamer. Iryna had niks en vroeg of ik iets kon regelen. Als je kunt helpen moet je het doen en tientallen vrijwilligers stonden klaar voor de vluchtelingen. Iedereen kwam spullen brengen en we stonden ze op alle mogelijke manieren bij. Zij gaan ons missen, maar wij gaan hen ook missen. In die paar weken zijn we familie geworden. Ook ons wordt onrecht aangedaan.’’
Terwijl Iryna op het grasveld voor zorgcentrum Warfheem selfies neemt met zowat iedereen, zitten zo’n zeventig landgenoten, vooral vrouwen en kinderen te eten en te drinken. De Oekraïners stonden half maar ineens in Warffum en even zo plotseling als ze gekomen waren moeten ze weer weg. Vluchtelingen, buddy’s en vrijwilligers, niemand die het snapt.
Tranen stroomden
Het bericht dat ze naar elders moesten, kwam maandagavond. Toen stroomden de tranen al. Maar de gemeente Het Hogeland zegt niet anders te kunnen, vanwege de incidenten tussen Oekraïners en de psychiatrische patiënten van Exceptum Zorg die in Warfheem wonen.
Locatiedirecteur Ronald Schuring benadrukt bij de barbecue opnieuw dat die bij hem niet bekend zijn. ,,Een keer stonden een bewoner en een Oekraïner elkaar indringend aan te kijken. Toen ik ze aan elkaar voorstelde was het klaar.’’
Toch verhuizen de Oekraïners vandaag naar woningen en appartementen in Leens, Kantens, Lauwersoog en Kloosterburen en namen dorp en gasten de avond ervoor afscheid. ,,Oh, please, ik wil het woord ‘goodbye’ niet horen’’, zegt Iryna, ,,dan moet ik huilen. Iedereen is zo aardig hier. We mochten naar de sportschool. Alles gratis.’’
De Oekraïnse Iryna Kiprusheva en John Huizinga. Vrijwilligers uit Warffum namen woensdag afscheid van de vluchtelingen die naar elders worden verplaatst. Foto: Anjo de Haan
Buddy van een gezin
Huizinga ging met jongetjes voetballen en kreeg alle medewerking van vv Warffum en Rood Zwart Baflo: ,,Ja, er zaten talentjes bij.’’ Hij was ook buddy van een gezin met twee kinderen dat naar Leens gaat en hoopt contact te kunnen houden. ,,Ze hebben ons ook al uitgenodigd.’’
,,Klopt’’, zegt Iryna, ,,ik ben architect van beroep en als we na de oorlog ons land weer opbouwen hoop ik dat we projecten kunnen realiseren waarin we samenwerken met de mensen uit Warffum.’’
De barbecue is mede georganiseerd door schrijver/scenarist Louis Stiller. Hij is coördinator vrijwilligers. Terwijl er pittige housemuziek uit de speakers klinkt grijnst hij: ,,Zo’n party heb ik nog nooit gezien in Warffum. Een echte streetrave.’’
Ook hij stak de handen uit de mouwen toen de Oekraïners voor de deur van Warfheem stonden. ,,Met stoom en kokend water hebben we de kamers in gereedheid gebracht. Iedereen kon wat en iedereen wilde ook wat. Ik zag mezelf ook ineens aan het bedden opmaken en vloeren schrobben.’’
‘Warffum heeft het zelf gedaan’
De vluchtelingen misten bij aankomst de meeste elementaire zaken als handdoeken, babyvoeding en luiers. Binnen de kortste keren kwamen de dorpelingen het brengen.
,,Ik dacht altijd dat dat soort dingen geregeld werden door een instantie als het Rode Kruis’’, bekent Monique van Genugten, ,,maar Warffum heeft het gewoon zelf gedaan. Het moest ook wel, want ineens stond de oorlog voor de deur.’’
Van Genugten regelde buddy’s voor de gezinnen die daar behoefte aan hadden. Van de 22 gezinnen hadden er 19 zo’n regelneef. Zelf werkte ze nauw samen met de 33-jarige Olha Larina, manager van een hotel/restaurant in Charkov. ,,Ik regelde het aan de buitenkant en zij nam de organisatie in het Warfheem op zich. Dat deed ze meteen, ondanks dat ze vijf nachten niet had geslapen toen ze aankwamen. Ik zei: nu ben ik jouw familie en ik zorg dat iedereen hier een familie krijgt.’’
De Oekraïners kregen ook nog een cadeau. Voor ieder gezin was er een envelop met inhoud en een brief in het Nederlands, Oekraïens en Russisch. Daarin bedankt het dorp de gasten ‘voor het vertrouwen dat we kregen en de vriendschap die we met jullie mochten opbouwen’. De hoop wordt uitgesproken dat ze van zich laten horen en ze blijven altijd welkom in Warffum.
