Een agent controleert woensdag de tassen van vluchtelingen in Ter Apel. Een noodverordening sommeert dat er geen kampeerspullen meer mogen zijn. Foto: DVHN
Leed stapelde zich woensdag op leed bij het aanmeldcentrum in Ter Apel. Een baby van drie maanden overleed in het centrum en een recordaantal van 700 vluchtelingen sliep in de nacht van dinsdag op woensdag buiten.
De baby overleed in de sporthal van het aanmeldcentrum. Dit gebouw wordt gebruikt als noodopvang omdat het aanmeldcentrum uit zijn voegen barst van bewoners. Waaraan de baby overleed, is vooralsnog onbekend. Het COA wilde niets zeggen.
Woensdagmiddag verzamelde zich een peloton agenten en handhavers voor het aanmeldcentrum om de weer opgezette tentjes te verwijderen. De agenten voerden een noodverordening uit. Daarin staat dat er geen kampeerspullen meer mogen zijn bij het aanmeldcentrum. De haringen worden gebruikt bij vechtpartijen en de tenten zijn ook niet hygiënisch genoeg is het verhaal.
De vluchtelingen zagen met lede ogen aan hoe de tentjes werden weggehaald. Er was weinig begrip voor. Het is niet de eerste keer dat de tenten worden verwijderd. De 200 tenten die eerder werden geschonken door een Groningse ondernemer werden ook weggehaald. De tentjes die er woensdag weer stonden, waren verstopt bij de eerste ruiming, vertelt een man. Hij vluchtte zeven jaar geleden naar Nederland en is naar Ter Apel gekomen om te helpen. De man vertaalt voor de vluchtelingen. ,,Mensen hebben het echt nodig. Het is niet voor hun plezier dat ze hier in een tent liggen. Ze worden gebruikt door mensen die ziek zijn.’’
Het is alle avonden druk bij het aanmeldcentrum. ,,Vrouwen en kinderen mogen direct naar binnen, maar mannen moeten buiten blijven wachten. Sommige mensen zijn hier al tien dagen.’’
MiGreat deelde woensdag 680 maaltijden uit aan vluchtelingen die soms dagen wachten voor de poorten van het aanmeldcentrum in Ter Apel. Ze krijgen in die tijd brood en hutspot. Foto: Huisman Media
Als alle tenten zijn verwijderd, beginnen agenten met het fouilleren van vluchtelingen. Dat doen ze rustig. ,,Thank you for coöperating’’ (dank voor het meewerken), zeggen de dienders als ze een fouillering afronden.
Een deel van de vluchtelingen is geïrriteerd. Een man kleedt zich uit tot aan zijn onderbroek gooit zijn handen omhoog en grijpt daarna zijn lid. Even verderop pakt een agent een tas uit. Er komen een broek, T-shirt en wat rommeltjes uit. Een groepje iets verderop ziet de bui al hangen en schuift snel een paar haringen onder plastic zakjes met eten. Ze worden niet gevonden.
Mensonterend
Verderop eet Uôijrkan. Hij wil niet met zijn achternaam in de krant, hij is bang dat het consequenties heeft voor zijn aanvraag. ,,Het is overdag warm en ’s avonds koud, zegt Uôijrkan. Vanaf een plastic bordje eet hij een maaltijd van hulporganisatie MiGreat. Onder leiding van Roos Ykema serveert die voor de tweede keer deze week een warme maaltijd aan de vluchtelingen. Het is witte rijst met een groenteprutje. Aan het eind van de dag komt de teller op 680 uitgedeelde maaltijden uit.
Ykema helpt normaliter vluchtelingen in de Balkan en op de Griekse eilanden. Sinds deze week speelt ze thuiswedstrijden. ,,Dat het zover is gekomen dat we dit in Nederland moeten doen, het is teleurstellend. Wat hier gebeurt, is mensonterend.’’ Erg smakelijk lijkt het eten niet, maar volgens Uôijrkan smaakt het ,,perfect’’. Het is voor hem het eerste lichtpuntje in een uitzichtloze situatie.
Honderden mensen stonden woensdagavond laat nog steeds voor een dichte poort van het aanmeldcentrum en hebben de nacht weer buiten doorgebracht.
