In debat op een boerenlandweg. Naar aanleiding van haar gewraakte interviewuitspraken over tegenstanders van wind- en zonneparken als 'schreeuwers' en ‘blanke mannen van 65-plus die ooit techneut waren’ kwam gedeputeerde Nienke Homan maandagavond naar Finsterwolde voor 'vredesberaad' met Dorpsbelangen-bestuurders Arie van Drongelen (links) en Richard Goet. Foto: Duncan Wijting
Gedeputeerde Nienke Homan voerde maandagavond een bijzonder klimaatdebat op een bijzondere plek: op een boerenlandweg in Finsterwolde.
Woest waren ze in Finsterwolde in juni. Hadden ze net vier jaar gestreden tot er een streep ging door het plan voor een groot zonnepark bij hun dorp, werden ze in de krant betiteld als ‘schreeuwers’ en ‘blanke mannen van 65-plus die ooit techneut waren’.
Uitspraken over tegenstanders wind- en zonneparken vallen verkeerd in Finsterwolde
Okee, gedeputeerde Nienke Homan had het in een interview met niet specifiek over hen, maar toch schoten haar uitspraken over tegenstanders van wind- en zonneparken volledig in het verkeerde keelgat bij de vereniging Dorpsbelangen.
Een officiële klacht en een hoorzitting op het provinciehuis bleken niet genoeg om de kou uit de lucht te halen. Dus kwam Homan maandagavond naar Finsterwolde voor een reprise.
Ho, even aan de kant: trekkers rijden maandagavond af en aan met stro op de Westbaan. Het weer is plotseling opgeklaard dus is de graanoogst in volle gang op het boerenland ten noorden van het dorp.
Een merkwaardige plek om in debat te gaan, maar wel eentje met een symbolische waarde. Hier was het zonnepark gepland waar Dorpsbelangen samen met een groot deel van de bevolking vier jaar lang tegen streed. Met succes, maar ook met grote sociale schade in de dorpsgemeenschap.
‘Wij hebben reden om tegen te zijn, en recht om ons te verzetten’
,,We hopen dat u begrijpt dat we reden hebben om tegen die plannen te zijn’’, zegt voorzitter Arie van Drongelen tegen Homan, met een armzwaai richting het weidse landschap. ,,En dat we het recht hebben om ons er tegen te verzetten.’’ Onder andere omstandigheden zou hier nu een zonnepark ter omvang van 31 voetbalvelden staan, onderstreept secretaris Richard Goet.
Dat ze dat recht om zich te verzetten hebben, erkent de gedeputeerde volmondig. En ook over haar gewraakte uitspraken zijn ze het snel eens. Daarover ging ze al door het stof tegenover Provinciale Staten (,,Ik baal als een stekker van de consternatie die mijn woorden hebben gewekt’’ en ,,Dit was niet zo bedoeld’’), en dat herhaalt ze ook hier en nu.
‘Zonnepark kán wel ingepast in open landschap, kijk naar Westerwolde’
Maar over die reden voor hun felle verzet waagt ze toch met gastheren van mening te verschillen. ,,Ik denk dat ook in een open landschap wel degelijk zonneparken kunnen worden ingepast als je het goed doet.’’
Nee, niet met een dijk van twee meter eromheen, zoals op industriegebieden. ,,Maar kijk ook eens in Westerwolde, waar zonneparken met waterpartijen en bosschages heel mooi zijn ingepast in het landschap.’’
En over reden gesproken: er moet wel wat gebeuren. houdt Homan haar gesprekspartners voor. Ze wijst op de bosbranden alom, de overstromingen in Limburg, de toenemende hittestress. ,,Gezien de klimaatverandering hebben we een grote verantwoordelijkheid. En niet alleen te praten over waarom het niet moet, maar ook hoe het wel kan.’’
‘Grote zorgen over het tempo waarin zaken nu worden doorgedrukt’
Dat zien gepensioneerd dorpsdokter Van Drongelen en tandarts in ruste Goet toch anders. Neem die Regionale Energie Strategie, die de verduurzaming moet versnellen. ,,Het is overhaast’’, vindt Van Drongelen. ,,Ik maak me grote zorgen over tempo waarmee nu zaken van bovenaf worden doorgedrukt. Daar krijgen we over twintig jaar spijt van.’’
Eens worden de gesprekspartners het niet over de urgentie van de klimaatadaptatie. Wél over het feit dat de Groningers er een stem in moeten krijgen, maar dan ook graag met oplossingsrichtingen, vindt Homan. Met de afspraak binnenkort eens samen te kijken in Westerwolde, nemen ze afscheid.
