Kijkdagen als tijdreis door het leven van Maya Wildevuur. Taxateurs aan de slag om de honderden kunstwerken te beoordelen

Bij het binnentreden van de Ennemaborg stap je zo in het aardse leven van Maya Wildevuur. Het is een tijdreis die zich kenmerkt door verschillende levensfases. Dan weer was er de periode van de bloemen, dan weer van mensen.

In het atelier, haar creatieve ruimte, hangen overal doeken, staat de verf gesorteerd in rijen op de werkbank en is de houten vloer met al zijn verfspatten een kunstwerk op zich.

Deze dagen zijn drie medewerkers van het Haagse veilingbedrijf Venduehuis geconcentreerd bezig om de honderden kunstwerken en andere waardevolle spullen te taxeren. Daar hoort zeker niet het onaangeroerde flesje ruitenontdooier bij dat op het tafeltje in de hal staat. Al met al worden er duizenden foto’s gemaakt voor de online veiling. Wanneer deze staat gepland, is nog onduidelijk. Ook over de kijkdagen moet nog worden beslist.

Persoonlijke dingen zijn er talloos. ,,Die gaan we dus niet taxeren en veilen”, zegt Douwe Heemskerk van het veilinghuis. Wat er gebeurt met de persoonlijke dingen, zoals kleding, hoeden, slaapkamerattributen, Heemskerk weet het niet. Dat is aan de notaris die over de nalatenschap gaat.

De verzamelwoede van Wildevuur was immens. Uit elk bezocht land nam ze wel iets mee. ,,Zoals deze lange tafel die vrijwel zeker afkomstig is uit India. Het blad is gemaakt van inlegd marmer in mozaïek-stijl”, legt Heemskerk vakkundig uit. Bij de kenners staat het bekend als Pietra Dura.

,,In haar atelier staat nog een kleiner exemplaar.” Op de tafels zijn stickers geplakt met daarop: Nobel. Dat betekent dat het zeer waardevol is en voor de internationale markt wordt aangeboden. ,,Als de klus er hier opzit, gaan de Nobel spullen direct naar ons depot. De rest blijft hier voor de kijkdagen. Dat is een must, want dan proef je ook de sfeer in deze borg.”

Heemskerk schat de waarde van de lange tafel zeker ergens tussen de 4000 en 6000 euro. Acht stickers, met daarop het woord Nobel, heeft het veilingteam inmiddels op spullen geplakt. ,,Kijk naar die schommelstoel, of die tien stoelen rondom de lange tafel. Bijzonder.”

In het woongedeelte op de eerste etage staan nog twee Chanel-tafeltjes en ook een ligstoel van Italiaans design. Deze hebben eveneens het predicaat ‘Nobel’ gekregen.

Heemskerk is voor de derde keer in de Ennemaborg, maar hij blijft onder de indruk van alles wat Wildevuur verzamelde en produceerde. ,,Ik word geprikkeld door de vele kleuren, de aankleding en natuurlijk de borg. Het blijft boeiend.”

Als kunstliefhebber heeft hij al iets gezien waar zijn hart sneller van klopt. ,,En dat was geen kunstwerk van Wildevuur, maar een doek dat ze van een collega in bezit had. En nee, er staan geen bloemen op.”

Bloemen heten het handelsmerk van Wildevuur te zijn. Dat kan zo zijn, maar ze was meer dan beeldend kunstenaar zoals ze wordt omschreven in de databank van Nederlandse kunstenaars. Heemskerk heeft deze week gezien dat ze een veelzijdig kunstenares was. ,,Er zijn houtsculpturen van haar hand, ze maakte bronzen beelden en hield zich bezig met keramiek.”

Heemskerk heeft al een eerste ruwe schatting gemaakt van de stukken die worden geveild. ,,Voor de vuist weg: er gaat voor meer dan een ton onder de hamer. Maar pas achteraf zullen we het echt weten. Ik adviseer de mensen die iets met Wildevuur hebben en haar kunst waarderen om naar de kijkdagen te komen en eventueel iets te kopen. Als herinnering aan haar of omdat het werk prachtig is. Een soort van laatste eerbetoon. Want bijzonder is het en blijft het.”