Waarom hoofdconducteur Renny (57) stukjes schrijft over haar ontmoetingen in de trein

Ze zag hem direct, die jongen op een klapstoeltje in de trein. Hij huilde. Ze vroeg hem of het ging. Hij vertelde haar dat zijn verkering uit was, hoe leuk hij hem vond. Aan het einde van hun gesprek vroeg ze hem of hij een knuffel wilde.

Met zijn toestemming schreef hoofdconducteur Renny van der Galien (57) een verhaal over hun ontmoeting. Op LinkedIn werd het 17.000 keer bewonderd en een veelvoud daarvan gelezen. Zo gaat het vaak met haar verhalen: of ze nou schrijft over een stel dat te laat dreigt te komen op een uitvaart of over een oude dame die haar wandelstok tussen perron en trein laat vallen.

,,Ik probeer verbinding te creëren. Mensen zitten in hun eigen wereld met oortjes in, op hun telefoon of laptop. Ik roep wel eens om dat ik tijd heb voor een praatje of een klacht. Of ik roep om of de mensen wel weten wie er naast hen zit. Ik schuw geen vraag’’, zegt ze.

Juist vanwege het gebrek aan menselijk contact stopte ze als commercieel adviseur in het bank- en verzekeringswezen. ,,Toen de digitale handtekening z’n intrede maakte, was het helemaal gedaan. Ik miste het. Als hoofdconducteur heb je alleen maar contact’’, zegt ze.

Haar man opperde het beroep van conducteur. ,,Het leek me een hondenbaan: altijd maar handhaven en streng zijn.’’ Tot ze via Instagram een enthousiaste aspirant-conducteur ontdekte en vroeg of ze een dagje mee mocht op de trein.

Renny was direct verkocht. ,,Het praten met de reizigers, de grapjes. En onderling bij de NS is het heel gezellig.’’ Vijftien weken van leren en werken verder was ze hoofdconducteur. Ze hield er een dagboek over bij, want ze wilde schrijven over haar werk, dat ze betekenisvol noemt.

Maar wacht even. Conducteurs hebben toch vooral te maken met agressie en zwartrijders? Renny schudt haar hoofd. ,,Ik heb wel eens een agressief persoon tegenover me staan. Dan doe ik een stap achteruit. Ik laat mijn ego thuis, ga de-escalerend te werk.’’

Ze kiest ervoor opbeurende verhalen te schrijven. ,,De wereld heeft meer positiviteit nodig. Heb oog voor elkaar, wees aardig.’’ Ze gelooft dat haar verhalen werken als een steen in een vijver. ,,Ik krijg zo veel reacties. En eerlijk is eerlijk, daardoor krijg ik ook het gevoel dat ik gezien word.’’

Een uitgeverij wil haar verhalen bundelen. Dat wil Renny wel, maar bovenal wil ze conducteur zijn. ,,Het is een prachtig beroep met veel vrijheid.’’ Haar enthousiasme werkt aanstekelijk. Ze heeft al wel 20 mensen aangedragen die ook conducteur willen worden. ,,Je krijgt 1000 euro per nieuwe collega die je binnen brengt’’, zegt Renny. Ze heeft drie van de 20 opgegeven, want eentje per jaar vindt ze als bonus mooi genoeg.