Het loopt storm bij de winkel van Modelbouw Krikke in Groningen. 'De boel ontplofte, maar we willen meer dan doosjes inpakken'

Ze zijn wel wat gewend bij Modelbouw Krikke. Als ze twee weken met vakantie zijn geweest, is het stevig aanpoten om alle online bestellingen te verwerken.

Maar dat is niks vergeleken met de eerste lockdown. ,,We wisten niet wat ons overkwam, de boel ontplofte. Mensen begrepen dat ze lang thuis zouden zitten en bestelden maar raak. De orders kwamen sneller binnen dan wij ze konden verwerken, we werkten ‘s avonds en in het weekend door. Bizar was het. En nog steeds is het druk’’, zegt Ron Krikke (51).

Hij is samen met zijn zus Anita eigenaar van Modelbouw Krikke aan de Nieuweweg in Groningen. Het is de zaak die hun vader Doede in 1980 begon toen hij zijn werk als sociotherapeut in de Van Mesdagkliniek opzegde, omdat hij voor zichzelf wilde beginnen. ,,Hij was altijd al gek van treintjes en zo begon de winkel ook: met treintjes en plastic bouwpakketten’’, zegt Ron.

Hij, zijn zus en hun moeder hielpen altijd mee. En Ron opende in 1990, naast de zaak van z’n vader, vliegerwinkel Happy Wings. ,,Dat was een idee van m’n vader, want die had oog voor alles wat nieuw en interessant was. Vliegeren was toen een rage, de mensen stonden in de rij voor onze winkel, zo populair was het. Door het succes van de vliegerwinkel konden we dit pand kopen.’’

Hij roemt de vindingrijkheid van zijn vader. ,,Hij was altijd aan het denken, uitdokteren, tekenen. Hij werd in Bovensmilde de Willie Wortel van de wijk genoemd. Zo was hij tijden bezig met het uitvinden van een perpetuum mobile of een onderzeeër die je als een fiets kon voortbewegen.’’

En Krikke senior behoedde zijn modelbouwzaak van de ondergang, door zich al vroeg te focussen op de website van de winkel. ,,Heel gedreven stortte hij zich daar op, hij leerde zichzelf hoe het werkte. Corona heeft hij niet meegemaakt, vlak daarvoor overleed hij helaas. Zodoende weet hij niet hoe succesvol zijn inspanning voor de website is geweest.’’

Vader Krikke bokste nóg iets voor elkaar, op eigen houtje. Toen er maar geen einde kwam aan de werkzaamheden aan het Damsterdiep en hij de omzet in zijn winkel met 70 procent zag dalen, riep hij de hulp van de gemeente in. Hij ving bot en dat liet hij niet op zich zitten. ,,Hij heeft vijf jaar geprocedeerd tegen de gemeente, tot en met de Raad van State. Advocaten adviseerden hem ervan af te zien, omdat de gemeente toch een langere adem heeft, maar hij zette door. En wón uiteindelijk. Dankzij hem bestaan we nog.’’

Ron heeft zeker overwogen de binnenstad te verlaten en op een bedrijventerrein te gaan zitten. Zakelijk gezien zou dat lonen, denkt hij, maar hij houdt van de winkel en de klanten. ,,Er komen veel mensen op de fiets en lopend. Alle onderzoeken wijzen uit dat een combinatie van online én een winkel de toekomst is. Daarom kijk ik ook uit naar het einde van de lockdown. We pakken nu doosjes in en missen de lol met de klanten.’’

Die zijn overwegend man, al zorgt het tv-programma Klein maar fijn voor meer vrouwelijke bezoekers. ,,Hier komt van alles. Van 6- tot 90-jarigen, van Minerva-studenten tot verwoede verzamelaars van modelbouwpakketten.’’ Zijn meest verkochte product is het potje verf dat hij in duizenden kleuren verkoopt, gevolgd door militaire bouwdozen. ,,Als er geen oorlogen waren geweest, hadden wij het een stuk rustiger gehad’’, zegt medewerker Cor ten Cate.

Bang dat modelbouw uiteindelijk verdwijnt is Ron Krikke niet. ,,De voldoening van het zelf bouwen, het geduld om uren met een bouwpakket in de weer te zijn. Dat blijft. Ook voor kinderen is het een keer wat anders dan het scherm.’’