Premier Mark Rutte en Hans Vijlbrief, staatssecretaris Mijnbouw tijdens een debat over het rapport van de Parlementaire Enquetecommissie Aardgaswinning Groningen. Op de voorgrond Sandra Beckerman en Henk Nijboer. ANP PHIL NIJHUIS Foto: Phil Nijhuis
Het ging er deze week echt om in de Tweede Kamer maar eigenlijk was ook van te voren al duidelijk: ,,Er is geen begunn’n aan’’, zo varieerde PvdA’er Henk Nijboer op het kabinetsrapport Nij Begun als reactie op de parlementaire enquête gaswinning.
Toch liepen ze allemaal nog hoopvol het kamergebouw in, de tientallen Groningse aardbevingsgedupeerden, actievoerders en bestuurders. Voor parlementariërs uit Groningen was het ook de week waar ze al maanden naar uit keken en SP’er Sandra Beckerman noemde het zelfs het belangrijkste debat van haar leven. Alle Groningse Kamerleden zaten er, als woordvoerder of om hun fractiegenoot te ondersteunen: Jimmy Dijk van de SP, Stieneke van der Graaf van de ChristenUnie, Roelien Kamminga van de VVD, Julian Bushoff van de PvdA, Wieke Paulusma van D66 en Anne Kuik van het CDA.
Alles om het maximale er uit te slepen. Maar iedereen voelde ook al aan dat het niet helemaal zou lukken, want Mark Rutte gaf geen krimp en de coalitie hield de rijen gesloten. Terwijl in de enquête toch zo hard was aangetoond dat de Groningers voor de gek zijn gehouden en zijn gebruikt als wingewest.
Voor Beckerman reden om in een serieuze motie een ‘wereldwonder’ te eisen voor Groningen. Relativerende humor is niet haar stijl; ze bedoelde iets vergelijkbaars als de Zeeuwse deltawerken die toch ook met Groningse gasbaten betaald waren en in de hele wereld betiteld worden als wereldwonder.
Voor het kamergebouw werd ook even gedemonstreerd door de Groningers. Dat trekt dan weer allerlei randfiguren aan zoals Max de fakkeldrager, de man die Sigrid Kaag had bedreigd en gehuld in zijn omgekeerde vlag politici zoals Jesse Klaver met een draaiende camera recht in het gezicht intimideerde. Maar het bleef allemaal rustig met al die beveiligers ernaast.
Een uurtje voor het Groningendebat was het nog wel even iets minder rustig, toen twee Extinction Rebellion-dames schreeuwend een spandoek uitrolden over bijensterfte. Ze werden meteen verwijderd door de politie. De vijftig Groningers die vervolgens twee dagen en avonden lang gespannen op de tribune zaten te luisteren waren een stuk beleefder. Heel even werd er soms geapplaudisseerd of bescheiden ‘boe’ geroepen, streng verboden op die tribune. Maar het straalde toch vooral gedisciplineerde kracht uit.
Voorzitter Vera Bergkamp tipte als het ’s avonds laat werd zelfs vanuit de zaal hoe laat de bus weer zou vertrekken. Bergkamp en tal van sprekers konden de aanwezigheid van die brave Groningers eigenlijk wel waarderen en het zal ook zeker indruk hebben gemaakt.
Maar dat betekende dan weer niet dat de man die de afgelopen dertien jaar hoofdverantwoordelijk is voor de leugens en fouten rond de gaswinning, premier Rutte, ook maar een moment echt in problemen kwam. Dus wat voor vertrouwen konden we dan hebben dat hij er de komende tijd wél wat van zal maken?
Om de moed er toch in te houden waren de reacties van de Groningse insiders wat gelaten en zelfs hoopvol. Want er komt natuurlijk toch ook wel veel geld naar Groningen en er zijn echt wel mooie beloftes gedaan.
Met gesprekken over een jaarlijkse Staat van Groningen en een Groningen-wet is er een soort van garantie dat de vinger aan de pols blijft. En dat dertig jaar lang. Ergens in die dertig jaar zal Mark Rutte toch wel een keertje plaatsmaken?
Arend van Wijngaarden is parlementair verslaggever voor Dagblad van het Noorden en beschrijft wekelijks zijn belevenissen in deze rubriek. Reacties: a.v.wijngaarden@dvhn.nl
