Gratis recreëren aan de Hoornse Plas in Groningen. ,,Alles wat de mensen meeslepen naar dit gebied, nemen ze niet mee naar huis.'' Foto: Jaspar Moulijn
De zomerse mens is een rotzooimaker, weet directeur Karin Hunziker van het Meerschap Paterswolde. Maar wat zij en haar medewerkers aantreffen op en rond het Paterswoldsemeer, het Hoornsemeer en de Hoornseplas in Groningen verbaast hen.
Het ene toilet zat verstopt omdat er een half bierflesje in zat, het andere omdat er van die harde stukken meloenschil in zaten en in nummer drie was een spijkerbroek gepropt.
Tamme Kamminga (55) zucht. ,,Waarom? Dus je snijdt gezellig een meloen in stukken, eet daarvan op het gras en dan neem je de moeite om die schillen in een toiletpot te drukken, terwijl er overal om je heen vuilnisbakken staan. Ik vind dat bijzonder gedrag.’’
‘Van het statiegeld kunnen we een personeelsfeest geven’
Kamminga is technisch beheerder bij het Meerschap Paterswolde. Met ‘bijzonder gedrag’ drukt hij zich voorzichtig uit. Hij snapt er eerlijk gezegd geen bal van dat hij en zijn collega’s kratjes bier – vol flesjes – vinden, evenals talloze andere flessen, blikjes en lachgastanken waarop statiegeld zit. ,,Dat is serieus geld. Wij kunnen daar een personeelsfeest van geven.’’
Achtergelaten rommel bij de Hoornseplas. Foto: Jaspar Moulijn
Hij begrijpt ook niet dat hij onaangebroken doosjes verse aardbeien aantreft, volle pakjes sigaretten en ongeopende flessen wijn. ,,Dat is toch raar? Hebben ze geen idee van geld ofzo?’’
Ontlasting tegen het plafond
Directeur Karin Hunziker (50) van het Meerschap Paterswolde knikt. Ze weet dat juni, juli en augustus piekmaanden zijn, maar ze schrok toch toen ze zag hoeveel rotzooi het recreërende publiek had achtergelaten aan de boorden en op de eilandjes van het Hoornsemeer, het Paterswoldsemeer en de Hoornseplas.
Bij zomerse temperaturen blijven er drie vrachtwagens rommel per week achter rond de Hoornse Plas en het Paterswoldse Meer.
,,Zo veel mensen recreëren in dit gebied, dat is prachtig. Maar zodra het om ons eigen genoegen gaat, vergeten we alle regels maar even voor het gemak’’, zegt Hunziker.
Kamminga kleurt het in: ,,In de toiletgebouwen zit de ontlasting soms tegen het plafond. ‘s Avonds doen we de boel op slot, anders worden de toiletpotten gesloopt. We spannen van die roodwitte-linten om bomen waarin de eikenprocessierups zit. Toch gaan mensen daar dan gewoon zitten barbecuen.’’
,,Wij zorgen voor het onderhoud hier, we maaien het gras. Mensen die hier overdag liggen te zonnebaden bestaan het ons te vragen of we niet ‘s nachts kunnen maaien. Serieus!’’
,,Het heeft meer dan een maand niet geregend hè, open vuur is overal verboden. Op de eilandjes stoken mensen gewoon vuurtjes, ze breken levende takken af van bomen en struiken, ze steken de beschoeiing in de fik. Waarom? Heel bijzonder gedrag.’’ Hunziker schiet in de lach. ,,Serieus, ze gieten benzine over vers hout om het maar te kunnen laten branden.’’
Drie vrachtwagens rotzooi per week
Het Meerschap is er voor het onderhoud, het beheer, de landschapsverzorging en natuurbescherming van het meer en de omgeving. Maar in de zomermaanden besteedt Kamminga elke ochtend van 7 tot 10 uur aan het opruimen van andermans rommel. Handschoenen aan en met zes (ingehuurde!) collega’s aan de slag.
Dat levert nu, met de zomerse temperaturen, wekelijks drie vrachtwagens zooi op. ,,In normale zomerweken gaat het om één vrachtwagen. En in de winter om één per maand. Dan hebben we trouwens veel meer last van sloopafval dat mensen hier dumpen. Halve keukens en badkamers.’’
Het is een mentaliteitskwestie, zeggen Hunziker en Kamminga terwijl ze deze middag een rondje langs een keurige Hoornseplas lopen. Ze zien een hond in het water (verboden), een pensionado scheurt met z’n elektrische fiets over het voetpad (verboden), een vader racet met z’n elektrische bakfiets - waarin vier kinderen - over datzelfde voetpad (verboden).
Hunziker en Kamminga kijken ernaar met een veelbetekenende blik. Kamminga spreekt een jongen aan die op het voetpad fietst. ,,Weet je dat dit een voetpad is?’’, vraagt hij. ,,Oké!’’, zegt de jongen. En fietst door.
‘Vogels gooien geen bierflesjes kapot’
Dat is de norm, zegt Kamminga. ,,Het is een gebrek aan respect.’’ Hij relativeert zijn woorden direct: ,,Ik geloof dat tachtig procent van de mensen goeie intenties heeft. Alleen, alles wat ze meeslepen naar dit gebied nemen ze niet mee terug. Dat blijft hier naast de prullenbakken liggen en dan gaan de meeuwen en kraaien ermee aan de haal. Maar die vogels gooien geen bierflesjes kapot in de speeltuin. Vooral ‘s avonds gaat het hier mis.’’
Rommel.
Meer prullenbakken, is dat een optie? Kamminga schudt z’n hoofd. ,,Een prullenbak kost 3000 euro!’’ Hunziker wijst om zich heen: ,,Kijk hoeveel er staan! We hebben er hier 220 en de meesten staan rond de Hoornseplas.’’
Dan treffen ze de collega die alle verstopte toiletten heeft gerepareerd. Het vierde toilet, vertelt hij, zat domweg vol wc-papier. Hele rollen zaten erin. Ook hij snapt het niet.
