Voetbalkampioenen Eddy Bulder en Klaas van der Sleen kijken terug op de zege van vv Hoogeveen in 1978: 'We hadden een geweldig vriendenteam'

„We hadden een superelftal”, memoreert de 81-jarige Eddy Bulder. Hij was verdediger in het kampioenselftal van 1978. „Voorstopper, ik richtte me volledig op de spits van de tegenstander. Achter mij de laatste man”, legt hij de tactiek van destijds uit. „Dat systeem wordt nu eigenlijk niet meer gespeeld.” Hij mist dat wel eens. „Dan denk ik, houd de tegenstander in de gaten joh! Maar ja, tegenwoordig is er een hele andere manier van spelen.” Bulder roemt het team waarmee hij jarenlang omhoog kroop in de ranglijsten. Maar liefst vier keer maakte hij promotie mee.

Na het kampioenschap van vv Hoogeveen stapte Bulder uit het eerste elftal. „Ik heb nog jaren gespeeld bij vv Hoogeveen, ook bij de veteranen. Voetbal is mijn grote hobby.” De liefde erfde hij van zijn vader. „Die speelde onder meer bij de Hoogeveense Boys.” Eddy Bulder, destijds met zijn ouders wonende in Oosterhesselen speelde in zijn jonge jaren bij Vios. „Tot de A-junioren. Daarna ben ik overgestapt naar Hoogeveen. Een zondagteam. Ik heb nog gespeeld in het Spaarbankbos omdat dat net buiten de gemeentegrens lag. Binnen de gemeente mocht niet op zondag gespeeld worden. Later had Hoogeveen een wethouder die dat wel goed vond en verhuisde de club naar de Sportveldenweg.”

Klaas van der Sleen, net als Bulder een verdediger in het gelauwerde vv Hoogeveenteam, heeft net zo’n warme herinneringen aan dat elftal. „Echt een vriendenteam. Op het veld en daarbuiten. Het was een geweldige tijd”, vertelt de nu 71-jarige clubman. Wekelijks is hij met een groot deel van zijn familie te vinden bij vv Hoogeveen. Zijn zoon is trainer bij de jeugd en twee kleinzoons spelen er. „Zaterdag zitten we eigenlijk de hele dag op het voetbalveld.” Van der Sleen lacht: „Tussen de middag patat met een gehaktbal, een lekker vette hap.” Behalve in het eerste elftal speelde hij ook in het tweede, zat in het bestuur en verleende hand- en spandiensten als vrijwilliger. „Mijn vrouw is nog altijd vrijwilliger.”

De twee oud-gedienden denken dat Hoogeveen zondag weer kampioen wordt. Bulder: „Ze hoeven maar een punt te halen. En als Hoogeveen beter is dan de tegenstander, dan verdienen ze het om bovenaan te staan. Ja, Nico Haak heeft het goed gedaan afgelopen jaren.” De wedstrijden van het huidige eerste elftal volgt hij niet langs de lijn. „Die kijk ik via de computer. Zondag om 14.00 uur ga ik zeker kijken.” Klaas van der Sleen had graag meegegaan naar Leidschendam waar vv Hoogeveen het zondag opneemt tegen RKAVV. „Normaal ben ik alleen bij de thuiswedstrijden hoor. Maar het gaat zondag niet lukken. We krijgen vrienden over de vloer, en daar kan en wil ik niet onderuit. Ik zou trouwens problemen met mijn vrouw krijgen”, vertelt hij met een grinnik. „Maar ik het het wel even overwogen.”

Dat ze zondag winnen gaan staat voor Van der Sleen wel vast. Ook heeft hij vertrouwen in de nieuwe trainer die volgend jaar het stokje gaat overnemen. „Het is jammer dat Nico Haak weggaat. Een sympathieke vent en een goede trainer. Stef Lamberink past goed bij de club, hij heeft hier ook gespeeld. Dat komt volgend seizoen vast goed. Eerst maar eens kampioen worden zondag.”

Dat kon nog wel eens een feestje worden. Van der Sleen herinnert zich nog goed. „Op de kar over de Hoofdstraat en de volgende dag ‘s ochtend in onze stamkroeg bij De Tippe, waar nu de Etos zit. Van daar uit zijn we op een of andere manier met een groot deel van het team bij de kapper beland voor een permanentje.” Hij lacht: „Toen ik de volgende dag in de spiegel keek en al die kleine krulletjes zag, toen dacht ik wel ‘Hoe had je dat kunnen doen’?”