Dit moet je doen (en vooral ook niet doen) als je oog in oog staat met een Schotse hooglander. ‘Roep boe’

Van tenminste drie wandelaars is bekend dat zij in de afgelopen maanden in natuurgebieden bij Zuidwolde zijn aangevallen door Schotse hooglanders. Naar aanleiding van de aanvallen stelt Het Drentse Landschap een tijdelijk hondenverbod in en houdt de organisatie meer toezicht in het natuurgebied.

„Je kunt het beste afstand houden, minimaal 25 meter. Dat staat ook op waarschuwingsborden bij binnenkomst van ons terrein”, adviseert Jaap Kloosterhuis, boswachter van Staatsbosbeheer in het Lauwersmeergebied, waar zo’n 350 Schotse hooglanders grazen.

Het komt voor dat zo’n koe op een fiets- of wandelpad staat. In dat geval is het lastig om er met een boog omheen te lopen. „Roep dan maar eens boe, zwaai eens wat of klap in je handen. Dan schrikken ze meestal en lopen ze wel weg. Als ze dat niet doen, kun je beter zelf weggaan.”

„Mensen proberen ze wel eens te lokken, te voeren of dichtbij te komen om ze te fotograferen. Dat is niet slim. Ook moet je ze niet aan de staart trekken, natuurlijk. De dieren zijn niet wild, maar zo gedragen ze zich soms wel. Je moet wel rekening houden met dat puntige fietsstuur op z’n kop. De koeien wegen wel 800 kilo.”

In principe hebben de beesten een goedmoedig karakter, legt Kloosterhuis uit. „Normaal gesproken zijn ze erg schuw. De mate waarin hangt ook af of ze gewend zijn aan mensen. Maar er zijn altijd risico’s met dieren. Er kan iets gebeuren waarbij je iets doet dat zij niet willen. Ook het broedseizoen kan van invloed zijn op hun gedrag.”

Hij kent zelf overigens geen gevallen in het Lauwersmeergebied waar mensen zijn aangevallen.

„Maken dat je wegkomt. Je hoort wel eens dat je niet moet vluchten als een dier op je afkomt, maar dat is alleen zo bij een roofdier. In dit geval is afstand je beste verdediging”, zegt Kloosterhuis.

Het Drentse Landschap roept mensen op melding te doen na een aanvaring met een Schotse hooglander. „Als wij het niet weten, dan kunnen we er ook niets tegen doen”, zegt Harald de Graaff, rayonbeheerder bij Het Drentse Landschap. „Met melders kunnen we in gesprek gaan en, als ze dat willen, met ze het gebied ingaan om ze te laten zien hoe ze met de dieren om kunnen gaan.”

Kloosterhuis: „We hebben ze niet voor de grap of om er geld mee te verdienen, zoals mensen weleens denken. De runderen zijn nuttig doordat ze grazen in ons gebied. Dat gaat om zo’n 1000 tot 1200 hectare.”

De Graaff sluit zich daarbij aan: „Anders komt ons beheer in de knoop. Dan groeit het bos dicht. Juist deze dieren zijn geschikt, omdat ze normaal gesproken schuw zijn. Die aanvallen zijn echt afwijkend gedrag. We hebben veerig jaar ervaring met deze dieren in ons gebied en zoiets is nooit eerder gebeurd.”