Kinderrijk Tuindorp is blij dat de komst van de gevluchte meisjes is afgewend. "We vertrouwen de gemeente niet." Foto: DvhN
Het wantrouwen jegens de gemeente zit diep in Tuindorp. Het protest tegen de komst van 14 minderjarige gevluchte meisjes was fel. Zo fel dat burgemeester Renze Bergsma besloot van de opvang af te zien. In de wijk vinden bewoners dit het eerste goede besluit in tijden.
Wesley Visser uit de Wethouder Donkerstraat verkeerde een volle week in zalige onwetendheid over de onrust in Tuinwijk. Hij was op vakantie in Kreta. „Het viel me wel op dat de straat zwart was.”
Inderdaad zijn de geblakerde straatstenen aan de ingang van de wijk de stille getuigen van een week onrust naar aanleiding van de opvang van 14 gevluchte meisjes. Van Wesley hadden de meiden mogen komen. „Iedereen moet ergens wonen”, zegt hij.
Van irritatie tot woede
Daarover zijn veel buurtbewoners het wel eens in deze ‘volksbuurt’ zoals burgemeester Bergsma Tuindorp beschrijft. Maar de gang van zaken die tot de opvang had moeten leiden, wekte eerst irritatie, daarna wrevel en vervolgens regelrechte woede. „Er is gewoon niet eerlijk gecommuniceerd over de opvang” zegt Mariska Wind die in de voortuin van de zomermiddag geniet
Vijf woningen zouden in de wijk worden ingericht voor de statushouders. „Eerst zouden er jongeren komen”, zegt de buurvrouw van Wind. „Daar hebben we allemaal bezwaar tegen gemaakt. Toen ging het om alleen maar meisjes. Maar dat geloven we niet.”
Vijf ruime eengezinswoningen voor 14 meisjes. Daarop is veel commentaar in Tuindorp. Foto: DvhN
Was het vertrouwen al broos, het vertrouwen kreeg de nekslag na een goed gesprek van een delegatie bewoners met de burgemeester. Twee uur later kondigde hij een noodverordening af. Buurtbewoners voelden zich behoorlijk belazerd. De burgemeester ziet het anders: tijdens het gesprek was er nog geen besluit over de noodverordening.
Asiel en woningen
Hoe dan ook: in de buurt waren veel mensen woest. Donderdagavond sloeg opnieuw de vlam in de pan. Vrijdag blies de burgemeester de opvang af. Tijdens de persconferentie over dit besluit bracht hij vrijdagmiddag de onrust in verband met de manier waarop de regering omgaat met asiel, maar ook met de tekorten op de woningmarkt.
Dáár kan Mariska Wind dan wel weer een eind in meegaan. „We hebben hier in de wijk een opa en oma die hun dochter met baby in huis hebben. Die dochter staat al jaren op de wachtlijst.” Dat er dan vijf puisten van huurwoningen naar 14 statushouders gaan, dat steekt wel een beetje.
Mariska wijst naar het enorme grasveld dat aan de Wethouder Donkerstraat ligt. „Daar stonden vroeger huizen. Er zijn hier met de wijkvernieuwing 57 woningen gesloopt en daar zijn 38 voor teruggekomen. Laat ze daar flexwoningen neerzetten. Er zijn veel te weinig betaalbare huurwoningen voor mensen zoals wij.”
‘Laat ze er gezinnen inzetten’
Verderop aan de Homanstraat staan twee buurvrouwen te praten aan het hek. Een van de twee maakte deel uit van de delegatie uit de buurt die de afgelopen week gesprekken voerde met de burgemeester. Ook vrijdagmiddag, vlak voordat hij wereldkundig maakte dat de opvang niet doorgaat. „Hij baalde behoorlijk”, zegt ze.
Ze is blij dat de opvang niet doorgaat. „Laat ze er gezinnen inzetten! Dat is prima. We zijn helemaal niet tegen buitenlanders. Verderop woont een Syrisch gezin met elf man. Hiertegenover komen ze uit Sri Lanka. Nooit een probleem. Mijn schóónzoon is zelfs een vluchteling.”
De buurvrouw intussen, vertrouwt het zaakje niet. „Ik denk dat dit een zoethoudertje is om de zomer door te komen. Let maar eens op.”
