Tijd van Leven beschrijft het gepasseerde bestaan van mensen met een bijzonder verhaal. Vandaag Joop Middendorp (1941 - 2018) uit Emmen.
Zijn dochter Leonie werd er als puber wel eens gek van. Hoe vriendelijk haar vader Joop Middendorp bleef als er onredelijke klanten voor zijn neus stonden. In de Noorderstraat in Emmen runde hij een winkel in huishoudelijke artikelen.
,,Op een dag kwam er iemand binnen die een pan om wilde ruilen. De doperwten zaten er nog in, maar mijn vader maakte er geen probleem van. Als puber vond ik dat vreselijk. Je wil niet dat je vader zich zo laat behandelen. Pas later realiseerde ik mij dat hij niet anders kon. Het was niet puur om klanten te behouden. Het paste ook bij zijn karakter. Hij had een bloedhekel aan ruzie en maakte het mensen graag naar de zin.’’
Joop Middendorp groeide op in Erica. Hij was de een na jongste in een katholiek gezin met acht kinderen. Zijn vader had er een drankenhandel en maakte zelf likeuren. Nadat de jonge Joop zijn ULO-diploma had gehaald, ging hij in Groningen naar de ALO, de opleiding tot sportdocent. Daarna volgde militaire dienst en een avondstudie boekhouden. Het was de periode waarin hij verkering kreeg met Lidy Kölker, ook uit Erica. Ze vond hem aardig, maar vooral zo heerlijk onbevangen en enthousiast.
In zijn vrije tijd verdiepte Middendorp zich graag in de wereld van de wijn. In oktober 1963 stapte hij in zijn eentje in de trein om naar Frankrijk te gaan. Hij wilde het hele proces van druif tot wijn met eigen ogen bekijken, in verschillende gebieden van Frankrijk. De bedoeling was om daar een jaar te blijven. Vriendin Lidy vond het niet leuk, maar maakte er geen drama van. ,,Ik gunde het hem, hij wilde het zo graag.’’ Middendorp bleef drie maanden weg.
In januari 1966 gaven beide geliefden elkaar het ja-woord in Emmen. Het stel verhuisde naar de stad Groningen, waar nog datzelfde jaar dochter Leonie werd geboren. Middendorp werkte in de stad bij een assurantiekantoor en werd daarna bedrijfsleider van de slijterij van zijn broer Johan in de wijk Corpus den Hoorn.
Eind jaren zestig volgde de verhuizing naar Emmen, waar Middendorp in dienst trad van warenhuis Hebo aan de Noorderstraat. Begin jaren zeventig namen Middendorp en zijn vrouw het bedrijf over.
Het was hard werken met vaak maar bar weinig vrije tijd. ,,En als er dan eens een rustige periode was, dan had Joop altijd wel een idee om iets te gaan verbouwen. Een showroompje hier, een stellinkje daar. Eigenlijk heeft hij zijn hele leven met een hamer en een zaag rondgelopen’’, zegt Co de Roo, die in 1975 bij Middendorp kwam werken. Het gezin Middendorp bestond toen inmiddels uit vier personen, want in 1971 was zoon Peter geboren. In 1978 was het gezin compleet, na de geboorte van dochter Marieke.
Middendorp vond het fijn om eigen baas te zijn en om zijn eigen koers te kunnen bepalen. In 1985 stond Jaap Blokker van het gelijknamige concern op de stoep. Volgens hem was Emmen rijp voor een Blokker-winkel. Middendorp kreeg de keus: zijn Hebo ombouwen tot Blokker of een Blokker-vestiging van iemand anders bij hem in de straat.
,,Joop voelde zich overvallen, had het gevoel dat zijn zelfstandigheid werd afgepakt’’, zegt zijn vrouw Lidy. Hebo werd een Blokker en het viel allemaal mee. De Roo: ,,We konden scherper inkopen en meeliften op landelijke acties. En Joop behield veel vrijheid om dingen op zijn eigen manier te doen.’’
Ging het goed met de zaak, dan profiteerden de medewerkers volop mee. Ze werden verwend met luxe kerstcadeaus en gingen samen op pad, onder meer naar Londen en Parijs. In 2000 namen Co en Ina de Roo de Blokker-vestiging over. Middendorp ging zich volledig concentreren op de winkel Hebo Cadeaux, die hij vijf jaar eerder boven Blokker had geopend.
In 2005 stopte hij ook daarmee. Thuis werd er een werkplaatsje gebouwd, want Middendorp wilde zich niet gaan vervelen. Dat gebeurde ook niet. In huis werd voortdurend dingen veranderd en ook bij zijn kinderen stak hij met een zekere regelmaat de handen uit de mouwen. Daarnaast vermaakte hij zich prima met zijn zanggroepje en ging hij graag naar de golfbaan. Om de zoveel tijd wandelde hij even binnen bij Blokker in Emmen, omdat hij de contacten met Co en ‘de meiden’ in de zaak niet wilde missen.
In 2014 publiceerde zoon Peter een deels autobiografische roman over een zoon van een eigenaar van een Blokker-winkel. De hoofdpersoon ergert zich wild aan de klanten en heeft een ronduit gecompliceerde verhouding met zijn vader, die vooral oog voor de klanten lijkt te hebben.
Lidy Middendorp: ,,In de periode waarin het boek uitkwam, had Joop het er moeilijk mee. Hij voelde dat hij tekort was geschoten. Maar tegelijkertijd was hij trots omdat Peter het zo mooi had opgeschreven.’’ Leonie Nieborg-Middendorp: ,,Je moet het goed lezen. Het is een verhaal, beschreven vanuit de ogen van een puber. Een verhaal over de liefde tussen een vader en een zoon.’’
Eind 2017 begon de altijd zo fitte Middendorp te kwakkelen met zijn gezondheid. In februari 2018 kwam de diagnose: een auto-imuunziekte. Fysiek gezien ging het in rap tempo slechter met de man die zo graag de regie had. ,,Maar ook toen stond hij nog voor ons klaar. Hij paste op mijn kinderen, bracht de vuilnis weg en zorgde voor lekkere biertjes in mijn koelkast’’, zegt dochter Marieke.
Op 14 mei overleed de Emmenaar. Maak de uitvaartdienst niet te somber, had hij zijn vrouw kort daarvoor op het hart gedrukt. Want dat paste niet bij Joop Middendorp.