Old-sluuswachter Rinus Rodermond uut De Punt: 'Ik ben geboren in de Pispot' | Hier kom ik weg

„Ik ben in 1956 geboren in de Pispot. Zo heet ‘t echt!”, zeg Rinus Rodermond met pretogen. „Waor of die naeme vort komp, weet ik niet. Ze nuumt het nog altied zo. Het bint een koppel huzen vlak bij de Venesluus op d’Olde Smilde.”

Op zien 11e verhuusde Rodermond naor de Smilde. „Mien va wuur daor brugwachter van de Leembrug.” Rodermond klimt op de Drèentse kaort aal hoger naor het noorden. „Eind jaoren 70 woonden mien vrouw en ik tegenover de koepelkerke op de Smilde. Ik warkte daor as vervangend sluuswachter op alle broggen en sluzen. Zo ontmoette ik veul meinsen.”

In 1982 gung hij an ’t wark as sluuswachter op De Punt. „Het was een verplichting daj in de dienstwoning bij de sluus wonen gungen”, zeg Rodermond. En daor woont e 41 jaor later nog; een daolders plekkie met een geweldig uutzicht over de weilanden. De auto’s op de A28 en de trein naor Grunning in de verte lieken wel speulgoed, zo klein. Veur het huus lig de sluus in het Noord-Willemskanaol. Op de blokhut achter in de tuun wappert de Drèentse vlag.

„Rijkswaterstaat dee het beheer van de sluus over naor de previncie Drenthe”, vertelt e wieder. ,,Laeter bint alle sluzen en bruggen automatisch eworden.” De Punter zag zuchzölf niet de hiele dag op dezölfde stee zitten. „Ik moet onder de meinsen wezen.”

Daorum gung de geboren Smildeger veur de previncie an ’t wark as kantonnier. „Een kantonnier zörgt erveur dat de provinciale wegen veilig bint.” Hij preut bijveurbeeld met mèensen die in ‘t duuster de container an de provinciale weg zetten. „Dommiet weit zo’n container umme en klapt der een auto op. Dat moej niet hebben”, legt e uut.

Rodermond hef ok hiel wat angereden wild opruumd en reparaties an de wegen daon. „’s Nachts kreeg ik ok ies een melding dat der een butenlaandse vrachtwagen langs de N34 stun. Spannend, ie weet niet wat veur iene derin zit. Ik knipte de zweilochten an en parkeerde mien auto veur de vrachtwagen. Toen ik op de deur klopte, dee de chauffeur met een slaoperige kop de gerdienen lös. ‘Ie magt hier niet staon jonge!’ ruup ik.” Rodermond lacht. „Hij wus niet hoe gauw as e wegrieden mus.”

„Meinsen hebt vast wel ies een kantonnierswagen eziene naost een ongeval.” Kantonniers zetten de weg of zodat de hulpdiensten heur wark veilig doen kunnen. „Wij gaot as leste weg en levert de weg schoon en zonder beschadigings weer op. Daor bi’j zo drie tot vier uur drok mit”, vertelt Rodermond.

Met dodelijke ongevallen hef e het wel ies stoer had. „Wij kwamen as de hulpdiensten der al waren en bemuiden oons daorumme niet met de slachtoffers. Mar ik vergeet nooit weer dat ik twei gympies onder een wit laken uut zage steken.” Hij kek kört opzied. „Diegene was ‘s morgens net as wij van huus egaone mit het idee der ’s aovends weer te wezen.”

Nou e met pensioen is, maokt Rodermond lange tochten op zien racefiets. „Ik luustere ook geern meziek. Mooi Wark is echt mien ding.” Intussen stiet de brug bij de sluus al een poosie omhoog. De old-sluuswachter springt op en schöt zien klompen an. „Steuring. Kom, gaore wij hen kieken.”