Famous en Napoli, nieuw leven in voormalige disco Klazienaveen

Het is alweer 16 jaar geleden dat Be Wardenburg (72) zijn discotheek Le Barrage van de hand deed. Toch wordt hij nog met een zekere regelmaat aan zijn periode als discobaas herinnerd. ,,Dan loop ik ergens op de markt en dan beginnen mensen tegen mij te praten hoe leuk ze die tijd hebben ervaren. Zelfs jongens die ik wel eens uit de disco heb gezet, steken vrolijk de hand op. Waar de naam Le Barrage vandaan komt? Die heb ik zelf bedacht. Barrage is het Franse woord voor dam. Toen ik met de disco begon, waren ze hiervoor bezig om dammen in het kanaal te leggen.’’

Wardenburg is even terug op de plek waar hij tussen 1983 en 2004 zijn disco runde. Het pand gaat weer open. Henrie van Wieren (40) en Dennis van der Werff (45) hebben met hulp van vrienden er een feestzaal in discostijl van gemaakt. ,,Het wordt geen echte discotheek’’, benadrukt Van der Werff. ,,Deze ruimte kan worden gehuurd voor feesten en partijen. En om de zoveel tijd wordt hier een leuk themafeest op touw gezet.’’ Beide veertigers duiken in het gat dat is ontstaan door de grote brand bij horecabedrijf Hoff in Klazienaveen in september 2016. Sindsdien is er in het dorp geen ruimte meer waar grote groepen mensen een feestje kunnen vieren.

Het was een flinke klus om de oude discotheek weer cachet te geven. Toen Van Wieren en Van der Werff het pand in augustus 2018 in bezit kregen, was het gedeelte waar vroeger de disco was helemaal gestript. ,,Wie dat heeft gedaan? Zeg het maar, ik weet het niet’’, zegt Van Wieren. Nadat Wardenburg in 2004 stopte met zijn disco, beleefde het pand roerige tijden. Twee keer zat er een andere disco in: Jucie Lucie en Uncle Sam. Beide avonturen eindigden al snel in mineur. In 2008 kocht woningbouwcorporatie Domesta het pand, met de bedoelingen om er appartementen te gaan bouwen. ,,Kwam niets van terecht, vlak na de verkoop brak de crisis uit’’, zegt Wardenburg.

Daarna was de sores nog niet ten einde. Met goedkeuring van Domesta trok in 2009 jeugdsoos Sparrow in het pand. De gemeente Emmen had er blijkbaar alle vertrouwen in, want op haar kosten werd het gebouw voor 90.000 euro onder handen genomen. Amper twee jaar later was Sparrow failliet. Daarna stond het discopand zo’n zeven jaar leeg. Van Wieren en Van der Werff lieten zich door deze opeenstapeling van mislukte avonturen na 2004 niet ontmoedigen. Zo’n anderhalf jaar geleden namen zij het pand over van Domesta. ,,Het is echt een gebouw met mogelijkheden, onder meer vanwege de ligging en het gebrek aan zaalruimte sinds de brand bij Hoff’’, zegt Van der Werff.

Beide huidige pandeigenaren kwamen vroeger als jonge knapen in Le Barrage. Vooral Van der Werff was er vaak met vrienden te vinden. ,,Het was er gemoedelijk en ik kende veel mensen.’’ Be Wardenburg knikt. ,,Het was een mooie tijd, zeker tot eind jaren negentig. De disco zat steeds propvol en we organiseerden van alles. Playbackshows, schuim- en pyjamaparty’s en missverkiezingen. Ook was er geregeld live-muziek.’’ Jos Wardenburg, de zoon van Be, veert op. Hij werkte met zijn broer Henry vanaf 1993 in de zaak. ,,De discobal die aan het plafond hing was ook een succes. Die kwam af en toe naar beneden en klapte dan open. Uit die bal kwam een lichtshow en rook.’’

Voor Be Wardenburg begon het werken aan de Langestraat al in 1966. ,,Toen namen mijn ouders op deze plek een café met snackbar over en noemden hun zaak De Instuif. Mijn vader hield zijn baan bij de Emmer kousenfabriek Danlon en mijn moeder en ik gingen in de nieuwe horecazaak aan het werk. Was het druk in het weekend, dan hielp mijn vader mee.’’ Begin jaren zeventig kwam het pand in familiebezit en ging ook Be zijn broer Jaap er aan de slag. Af en toe werden er discofeestjes gehouden. Langzaam maar zeker kwam de familie Wardenburg tot de conclusie dat zij er verstandig aan deed om een echte disco te bouwen.

Be Wardenburg: ,,We zagen dat om ons heen de echte discotheken enorm veel volk trokken. De Boogie Bar in Barger-Oosterveld, Arizona in Nieuw-Amsterdam, de IBO Bar in Barger-Compascuum en de Anjo Bar in Weiteveen. Wij dachten: Zoiets moet toch ook mogelijk zijn in Klazienaveen, het grootste buitendorp van de gemeente Emmen?’’ In 1982 werd achter de zaak een discopand gebouwd en begin 1983 ging de boel open. Het was meteen een succes. Be en zijn broer Jaap werkten achter de bar in de disco, hun partners Lientje en Alie maakten zich verdienstelijk in het cafégedeelte aan de voorzijde.

Aanvankelijk werd er in Le Barrage betaald met gele consumptiemunten. ,,Die dingen waren niet zo sterk, er braken gauw stukken van af. In 1992 stapten we over naar steviger munten, rood van kleur.’’ Be Wardenburg klapt een fotoalbum open. Op een van de bladzijden is een rode consumptiemunt gepakt. Een collector’s item? De zeventiger schiet in de lach. ,,Nou, dat valt wel mee. We hebben er nog zo’n 33.000 van.’’ In de jaren negentig stapten Jaap en Alie Wardenburg eruit en kregen Be en Lientje het alleen voor het zeggen. In de eerste jaren daarna ging het nog prima, maar na verloop van tijd liepen de bezoekersaantallen terug.

Jos Wardenburg: ,,Dat gebeurde bij ons, maar we zagen het bij alle discotheken om ons heen. In het begin probeerden we het tij nog te keren door te gaan verbouwen en nieuwe dingen te bedenken, maar dat zette structureel gezien geen zoden aan de dijk. Het was een trend die niet tegen te houden was.’’ Vader Be knikt. ,,De uitgaanstijden werden ook anders. In het begin zat de disco om negen uur ‘s avonds al vol. Later begon het pas na twaalf uur ‘s nachts een beetje te lopen. En dan hadden veel van die mensen bij binnenkomst al een slok op. Ik was blij dat ik in 2004 iemand vond die het pand van mij wilde huren.’’

Dat na jaren van leegstand het horecapand nu weer nieuw leven wordt ingeblazen, vindt de voormalige discobaas ‘heel mooi’. ,,Ik denk ook wel dat hier een markt voor is. Geen echte discotheek, maar een zaal in discostijl voor feesten en partijen en om de zoveel tijd een themafeest. Ik moet zeggen: die jongens hebben er echt iets moois van gemaakt.’’ Henrie van Wieren neemt de complimenten graag in ontvangst. ,,We hebben hulp gekregen van vrienden en kunnen ook veel zelf. Als we overal bedrijven voor in hadden moeten schakelen, was het een heel ander verhaal geworden.’’

De dansvloer en de plek van de diskjockey is niet veranderd. Een van de bars is afkomstig uit de ooit zo roemruchte discotheek Takens uit Balkbrug. ,,Die disco werd vorig jaar gesloopt. Ik vroeg of wij zelf een ronde bar eruit mochten halen. Dat mocht. Het kostte ons een dag werk en een kratje bier. Zeg nu zelf, is dat geen prachtige bar? En ook nog eentje met een verhaal.’’ De dagelijkse leiding komt in handen van Elyas Zakhir, die sinds medio vorig jaar in het voorste deel van het horecapand zijn restaurant Napoli exploiteert. De bedoeling is om de nieuwe discozaal binnenkort te openen.

Be Wardenburg: ,,Of ik ook nog even kom? Dat weet ik nog niet. Ik krijg ook af en toe de kleinkinderen op bezoek.’’ De zeventiger zei het al eerder: de tijden zijn veranderd. Maar Klazienaveen heeft wel een beetje disco terug.