Zanger Jo De Roeck (50) van Wild Romance balanceert tussen rouw, respect en doorgaan: ‘Ik ben het aan Dany verplicht om deze plaat te promoten’

Het voelde als een mokerslag voor de bandleden van Wild Romance. Binnen enkele weken verloren ze hun twee bekendste boegbeelden. Toch verschijnt op vrijdag 29 augustus een nieuw Wild Romance-album – nog mét Dany Lademacher en David Hollestelle. Daarna gaat de groep verder als Romanza Brava, met als ondertitel ‘A Wild Romance Legacy’. Zanger Jo De Roeck (50) vertelt hoe hij de balans zoekt tussen rouw, respect en doorgaan.

„Het verdriet en die rauwe deken die over je heen komt, dat is natuurlijk heftig. Dany was niet alleen een muzikale partner, maar ook een erg goede vriend. Ik kreeg het trieste nieuws tijdens mijn huwelijksvakantie in Tanzania. Ooit heb ik Dany gevraagd: als je komt te overlijden, hoe zou je herinnerd willen worden? Toen zei hij: ‘Ah, ik heb gelachen’. Dat is toch prachtig en troostrijk?”

„Dat vind ik een moeilijk verhaal. David gaf aan moeite te hebben met het rouwen, maar ik denk dat er ook andere privéomstandigheden speelden. David heeft de laatste jaren vaker langere periodes niet meegedaan. Maar ik betreur het, ook vanwege de ongelukkige timing met het nieuwe album op komst.”

„Zeker. Hij is al geperst en verdient ook echt de naam Wild Romance. Dany, David – iedereen was er nog bij betrokken. Ik vind dat ik het in ieder geval aan Dany verplicht ben om deze plaat te promoten. Daarna gaan we door onder de naam Romanza Brava – A Wild Romance Legacy. Dat voelt als de juiste manier.”

„Muzikaal grijpen we terug naar de tijden van Shpritsz en Street, eind jaren 70. De jaren in Groningen. Dat zie je ook terug aan de hoes. We wilden dat het in lijn zou liggen met Herman Brood & His Wild Romance, en dat is gelukt.”

„Je wordt voor de leeuwen gegooid. In mijn eigen band deed ik ook alle gitaarpartijen, dus ik kan het wel. Maar het is zwaar: ik ben een goede gitarist, maar niet op het niveau van een Dany. En je moet je aandacht verdelen tussen zingen en gitaarspelen. Toch denk ik dat we ons kranig hebben geweerd. Het publiek was blij, de festivalorganisator ook. Dat is uiteindelijk het belangrijkste.”

„Dat is niet aan de fans, dat is aan ons. De nummers die we gemaakt hebben verdienen het om gepromoot te worden. En ik heb het erg naar mijn zin met John (bassist John Aponno, red.), Jan (drummer Jan ’t Hoen, red.) en Otto (toetsenist Otto Cooymans, red.). Otto is de grootste diehard van ons allemaal. Hij blijft maar schrijven, er gaat geen week voorbij of ik krijg weer een demo van hem.”

„Ja, Yoebe Hollestelle. Geen familie van David, maar wel een monsterlijk talent. Ik zag hem vorig jaar in Rotterdam de sterren van de hemel spelen. Hij is begin twintig en al opgepikt door dezelfde gitaarbouwer die ook met Dany werkte. Voor mij is het fijn om weer vooral zanger te kunnen zijn en hij vindt het een eer om Dany’s partijen te spelen. Zo worden wij tegelijk een springplank voor nieuw talent. Hoe mooi is dat?”

„Voor ons is het duidelijk dat we de clubshows en festivals die geboekt staan gewoon spelen. Daarna nemen we de tijd om te kijken hoe we verdergaan. Zelf zie ik geen enkele reden om ermee te stoppen.”