New Adventures met Peter Bootsman, Harry de Winter en Henk Torpedo op eerste Winschoter Popnacht in 2007. Foto: Harry Tielman
Het trio New Adventures uit Oost-Groningen scoort in december 1979 een hit met hun hypnotiserende versie van de Chuck Berry-klassieker ‘Come On’. Maar waarom staat het nummer niet in de Top 2000?
Najaar 2023. Met een stevige campagne wordt Hackney Diamonds, de nieuwe plaat van de Rolling Stones in de markt gezet. Mick, Keith en co gaan maar door.
60 jaar eerder kreeg de loopbaan van de oude Britse rockers een slinger toen ze Come On als eerste single uitbrachten. De uitvoering van componist Chuck Berry, aartsvader der rock-’n-roll, had twee jaar eerder de Top 100 van de Amerikaanse hitlijsten niet eens gehaald.
Ergens rond 1978, iets eerder of later kan ook. Gitarist Peter Bootsman, bassist Harry de Winter en drummer Henk Torpedo Kuiper slaan in de oefenruimte in Veelerveen een songboek van Chuck Berry open en ze stuiten op Come On. Ze gaan ermee aan de slag. En hoe.
Het nummer wordt de motor van de band, die vol gas blijft lopen tot september 1984. Dan is de tank leeg. Eventjes. Met tussenpozen draait de machine door tot en met de release van het album Station Zero in 2014. Dan komt er zand in de motor en loopt de boel definitief vast.
New Adventures Foto: Jan Anninga
In het voorprogramma van Golden Earring
Ergens in 1979 staat op een vrijdagavond in jongerencentrum De Kameleon in Musselkanaal een optreden aangekondigd van New Adventures. We hebben de horrorwinter met metershoge sneeuwduinen doorstaan. Economisch heeft de lokale economie het niet bepaald gemakkelijk. Internationaal woedt de Koude Oorlog.
Van New Adventures heeft dan nog vrijwel niemand gehoord. Uit Winschoten, is het verhaal. Het zijn maar drie man, weet iemand. Niet veel later klinkt er levende muziek. Stuwende, keihard beukende drums, een moddervette bas, snerpend volle gitaarriffs en een zeer aangenaam rauw raspende zanger.
‘We’re all-in for New Adventures’, klinkt hun pakkende beginselverklaring. Ze zullen hun optredens jarenlang openen en afsluiten met deze bewerking van All-in it Together van de Britse pubrockband The Pirates.
In De Kameleon weten we het na een paar noten al. Deze band wordt groot. En we krijgen gelijk. Aanvankelijk wordt de band neergezet als new wave maar de band speelt, zoals Peter Bootsman later stelt, niets anders dan gitaarrock met een bluesy inslag.
Een paar maanden later verschijnt de eerste single New Adventures. De band treedt werkelijk overal op. Geen kroeg, geen zaal, geen schoolfeest en geen festival wordt overgeslagen. Het gaat nog harder wanneer de band het voorprogramma van Golden Earring doet..
Hoes van de single Come On.
Willem van Kooten herkent de hit
Meer nog dan de eerste single blijkt Come On live de smaakmaker. De repetitieve, hypnotiserende baslijn, de ingehouden spanningsopbouw richting de climax inclusief gierende solo. In de zalen is het een instant hit. Willem van Kooten, ofwel diskjockey Joost den Draaijer, ziet in Come On de perfecte single.
In december 1979 verschijnt de plaat in de Top 40. De hitlijst wordt op dat moment aangevoerd door Earth & Fire met Weekend, met de heupwiegende zangeres Jerney Kaagman als blikvanger. Het Börker Trio staat met de Drentse song Pieteröliekar op nr. 16.
Come On reikt slechts tot de 31ste plaats. De debuutelpee die kort na de single verschijnt, haalt de 14de plaats in de albumlijst en wordt door de stichting Conamus onderscheiden met een Zilveren Harp.
De band verkoopt platen over de hele wereld, doet een tv-optreden voor het Duitse Rockpalast en opent in 1981 om 11 uur ’s ochtends het festival Pinkpop in Geleen.
Na de Oost-Groningers is het de beurt aan de Ierse band U2. Op bassist Harry de Winter maken Bono en de zijnen weinig indruk. ,,Je had niet in de gaten dat ze zo groot zouden worden. Ze hebben het wel langer volgehouden dan wij.”
De Winter grinnikt: ,,We openden om 11 uur. De hele nacht hebben we in het hotel lopen feesten met Michael Schenker. Hij speelde veel later en kon lekker uitslapen. We zagen er ’s ochtends niet uit …”
‘We zijn Oost-Groningers’
Terug naar 2023. Het blijkt niet gemakkelijk om met New Adventures in contact te komen. Peter Bootsman reageert niet op berichten. Bassist Harry de Winter zit met zijn studio net over de grens in Duitsland, maar houdt contactgegevens voor de buitenwacht verborgen. Drummer Henk Torpedo woont in Groningen. Aan de samenwerking met Bootsman en De Winter kwam in 2014 een akelig einde. Hij zegt aan New Adventures ‘geen actieve herinnering’ te hebben.
Peter Walrecht, de drummer die een paar jaar geleden nog met Harry de Winter in de band ODNT speelde – en die Torpedo verving in de New Adventures – weet de weg te wijzen naar Wymeer, niet ver van Bad Nieuweschans. Daar woont de bassist, waar hij aan huis een ‘ouderwetse’ analoge 24-sporenstudio heeft.
Uit de speakers klinken de hier opgenomen maar niet uitgebrachte opnames van ODNT. Toeval?
Harry de Winter (bijna 70) zit relaxed achter de mengtafel en legt uit waarom er nergens op het web iets te vinden is over zijn studio. ,,Dan komen hier allemaal bands die ik hier helemaal niet wil hebben.”
Hoe het met Bootsman gaat, weet De Winter niet. ,,Hij is net verhuisd geloof ik. We hebben als New Adventures uitsluitend als band gefunctioneerd. We gingen niet samen op vakantie of samen naar concerten. Het enige wat we samen deden was repeteren en spelen. Met Bootsman heb ik altijd prima verhouding gehad. Als er dan iets gebeurt, waar zouden we het over hebben … We zijn Oost-Groningers, hè. Al dat gelul …”
De Winter heeft Torpedo al heel lang meer gesproken. ,,Het laatste wat we met elkaar hadden was een proces. We kennen elkaar zeker 50, misschien wel 60 jaar. Als je elkaar dan nog niet vertrouwt, wordt het nooit meer beter.”
Harry de Winter, thuis in zijn studio. Foto: DVHN
Band met Harry Rijnbergen
New Adventures ontstaat uit een niet van de grond gekomen groep met Harry Rijnbergen. Hij maakte met Ro-d-ys vanuit Oude Pekela landelijk furore met hits als Take her home en Just Fancy.
Na de eerste repetitie valt die band al uiteen waarop Bootsman en De Winter besluiten dan maar samen verder te gaan. Peter Bootsman liet al eens vallen dat Ro-d-ys voor hem een lichtend voorbeeld was. ,,Als een band uit Oude Pekela het kan maken, dan kunnen wij dat ook.” Rijnbergen levert tot aan de laatste plaat songs aan.
In de zoektocht naar een drummer wordt Henk Torpedo gevonden. De Winter: ,,We speelden al samen toen we een jaar of 13 waren. Henk was niet de makkelijkste, altijd een dwarsligger.”
Bij zijn auditie komt de drummer binnen met een been en arm in het gips. ,,Hij was net voor de tweede keer met zijn auto een huis binnengereden.” Oorzaak: een iets te uitbundig cafébezoek. ,,In Muntendam reed hij de kapperszaak van Appie Stel bij de voordeur naar binnen en ging door een raam weer naar buiten. Zo komt-ie aan zijn bijnaam: Torpedo.”
In het gips blijkt hij nog altijd een betere slagwerker dan alle anderen en daarmee is de line-up compleet. Een trio. ,,Je bent met zijn drieën vrijer. Er is niet nog iemand die harmonisch aan het werk is. Je kunt doen wat je wilt. Het is eigenlijk altijd goed. En, je zit met zijn drieën net iets ruimer in de auto. Het verdient ook wat beter.”
In Oost-Groningen werkt de band aan een stevig rockend repertoire. ,,Dat was wat we wilden! Daar waren mee opgegroeid. New Adventures was eigenlijk gewoon een bluesband. Dat was de basis.“
Billboard lovend over baspartij
Hoe het kenmerkende baslijntje voor Come On ontstond, is in nevelen gehuld. ,,Dat weet ik niet, dat komt gewoon zo … Come On, daar waren we mee bezig. In de repetitieruimte lag een songbook van Chuck Berry of de Rolling Stones. We probeerden wat dingen. Het komt toevallig aanwaaien. Je verandert nog wat en dat moet het dan maar zijn. Het was niet met de gedachte om een hit te scoren. We waren drie onbekende figuren die maar wat deden. Dit kwam eruit.”
Dat ze putten uit andermans succes, vindt De Winter geen enkel bezwaar. ,,Je kuntbeter goed lenen dan slecht componeren.”
Come On brengt ze instant internationaal succes. Het Amerikaanse muziekweekblad Billboard roept De Winters basloopje uit tot Bassriff of the Year.
Post van Chuck Berry
,,Torpedo zei toen: ‘Kun je zoiets niet nog een keer bedenken?’ Nee. Het komt je aanwaaien of niet.” Toch doet de latere single Magic Midnight Maniac qua opbouw denken aan Come On. ,,Toch is dat anders”, vindt De Winter, ,,Da’s allemaal gitaar. Bootsman wou het ook ‘ns proberen.”
Zelfs Chuck Berry hoort Come On van de New Adventures en stuurt de Oost-Groningers een brief. ,,Hij schreef: ‘Jongens, ga zo door. Dit is te gek. En ik heb nog veel meer nummers’. Chuck was een zakenman, hè. Hij hield goed in de gaten waaraan hij geld kon verdienen. Waar de brief gebleven is, weet ik niet. Is nooit meer opgedoken.”
Het nummer brengt de band door heel Europa en in de Verenigde Staten. Tot in Japan worden platen van de band uitgebracht. De Winter schat dat van de eerste twee elpees er misschien wel 500.000 exemplaren verkocht zijn. In Spanje en Portugal scoort de band goud. ,,Die gouden platen hebben we nooit opgehaald. Maar ja, het is niet eens echt goud. Da’s showbusiness: als het maar glimt.”
De band speelt iets van 150 optredens per jaar. ,,’s Morgens eerst het radioprogramma Los Vast, dan ‘s middags in Limburg en ’s avonds nog Zwartemeer.”
Nog geen jaar na de door George Kooijmans geproduceerde debuutelpee met veertien (!) nummers volgt Wild Cats Moanin’ met twaalf nummers. ,,Dat is te horen ook. Liever hadden we er meer tijd voor genomen maar we waren contractueel verplicht om met een plaat per jaar te komen.”
De hitlijst uit december 1979.
Laatste halte: Station Zero
,,Met één single hebben we vijf jaar goed gedraaid. Dan word je ingehaald door nieuwe rages zoals de Nederpop. De platenmaatschappij heeft ons nog gevraagd of we dat ook niet konden, iets als Normaal …”
Op donderdag 6 september 1984 geeft de band een afscheidsoptreden in hotel Parkzicht in Veendam. Drummer Henk Torpedo was toen al vervangen door Peter Walrecht. ,,Bootsman legde uit dat Torpedo om medische redenen was vertrokken … We werden doodziek van hem. Altijd als hij de auto instapte, hing er meteen zo’n donderwolk boven ons.”
In latere jaren zit Torpedo weer ‘achter de ketels’ bij de band. Maar de verhoudingen raken voor de release van het album Station Zero in 2014 definitief verstoord. Torpedo wordt wederom uit de band gezet. Er volgt een rechtszaak over de auteursrechten waardoor de release vertraagd wordt. Torpedo verliest het proces. De band doet nog een promotietoer terwijl de plaat er nog niet is. . ,,En dat was het”, besluit De Winter.
Rest de herinnering aan een mooie tijd die de bandleden veel gebracht heeft. Maar geen notering in de Top 2000. De Rolling Stones en Chuck Berry staan wel in die lijst, maar niet met Come On. Een verklaring heeft De Winter er niet voor. ,,Misschien is het toch … euh … niet commercieel genoeg.’’
Het zit hem niet in de weg. ,,Er staan veel meer bands niet in de Top 2000, dus we bevinden ons in goed gezelschap. Er is geen lobby. We hebben geen fanclub. Het is ook wel lang geleden, hè.”
Tumultueus optreden in Sneek
Voorkwam de brandweer in Sneek begin 1980 een ramp van enorme omvang? We zullen het nooit weten, want de commandant greep resoluut in: onder geen enkel beding mocht er nog iemand naar binnen in de foyer van theater Amicitia waar New Adventures een stampend optreden gaven. De concertvloer op de eerste etage dreigde het te begeven.
De aanblik beneden was angstaanjagend. Het plafond danste wild in zijn ankers, net als de hanglampen die slingerden op het ritme van het muziekfeest dat boven plaatsgreep. Daar vierden de bovenbouwleerlingen van RSG Magister Alvinus hun jaarlijkse grote fuif – in die tijd niet alcoholloos – terwijl docenten en ouders eronder hun dansavondje hielden.
De roem van New Adventures was inmiddels tot grote hoogte gestegen. De band trok bijgevolg ook jeugd van andere scholen, een gebrekkige controle aan de deur maakte de toeloop te omvangrijk voor de bovenzaal. Doemdenkers zagen band en publiek binnen de kortste keren meters naar beneden storten, de brandweerbaas voorop. Pas veel later werd duidelijk dat de constructie van de concertvloer juist voorzag in golvend meebewegen. Dat is sterker.
