Friesenjung Joost is duivel en duiveluitdrijver ineen. Hoe komt hij aan die enorme hit in de Duitstalige gebieden?

Die heeft Joost Klein, opgegroeid in Stiens en Britsum, niet helemaal op eigen kracht gescoord. Hij doet het samen met Ski Aggu, een Duitse rapper met altijd een dikke skibril op het hoofd, een fors matje in de nek (‘mul’ zeg je tegenwoordig) en een mooie populariteit onder de doelgroep. Ja, dan kan het hard gaan natuurlijk. De beats zijn van Tantu Beats, dat is de vaste producer van Joost. die eigenlijk Teun de Kruif heet. En bij de credits kom je ook vaak de naam Otto Waalkes tegen.

Joost komt dus uit Friesland en dat wil hij weten ook. Zie Fryslân, de titel van zijn laatste prachtsuccesalbum, zie zijn hit Fryslân bop, met nota bene de Zuid-Afrikaanse rapper Jack Parow erbij op, die gast van die petjes met die e-nor-me klep. En zie zijn uitbundige pompeblêd-vertoon, tot en met de bermuda. Friesenjung is min of meer gebaseerd op het gelijknamige nummer, uit 1993, van ene Otto Waalkes, een Duitse acteur en cabaretier. En die komt uit Emden, jawel, de grootste stad van de Duitse regio Oost-Friesland. Dus die mag zich ook Friesenjung noemen. Maar eigenlijk is dat weer een cover, en wel van An Englishman In New York van die saaie Sting.

Dat zal Tantu Beats wel weten, ofwel Teun de Kruif. Anders zijn boekhouder wel, of manager. Teun de Kruif, eigenlijk uit Utrecht maar nu net als Ski Aggu residerend in Berlijn, verdient al sinds pakweg 2009 een aardig stukje brood met het maken van beats en de verkoop daarvan voor gebruik door derden, via internet. Zijn eigen YouTube-kanaal wordt dan ook veelvuldig aangeklikt. Daar kent hij Joost ook van. Joost, ooit begonnen als You Tube-ster onder de naam EenhoornJoost, meldde zich in de comments-sectie met bewonderende woorden. Dat leidde tot een vruchtbare samenwerking., op bijvoorbeeld dat prachtalbum Fryslân.

Neem Wachtmuziek. Klinkt als een vrolijk happy-hardcore-liedje met zo’n versneld refreintje. En juist wegens dat refreintje was het eigenlijk de blauwdruk van de huidige Friesenjung-hit, waarin je Waalkes ook zo versneld hoort zingen. En dan zijn er van beide nummers ook nog eens extra opgevoerdesped up-versies in omloop.

Maar luister even door naar dat Wachtmuziek-refreintje, ‘Als het echt te veel wordt, als je groen en geel wordt / En je hebt een hoop verdriet / Als ze op je vitten, als je ‘t niet ziet zitten / Of als je geen uitweg ziet’. Dan gaat het, in de combi met die titel, ineens over lange wachttijden en andere misstanden in de jeugd- en andere vormen van geestelijke gezondheidszorg. En in de coupletten komt het trieste lot van zijn vader en moeder aan de orde, kort na elkaar overleden toen hij een jaar of twaalf was.

Nou precies. Op dat prachtalbum Fryslân komt die wrede speling van het lot vaak ter sprake. Neem nou Florida 2009, bij zijn optredens een oprechte tranentrekker. Niet helemaal vrij van effectbejag denk ik, maar toch, oprecht.

Ik zag Joost het afgelopen jaar een paar keer optreden, de laatste keer voor een mens of 30.000 op Lowlands. En dat was me toch een dik spektakel! Met mime-parodieën, dikke moshpits, theater van de lach, theater van de wreedheid en dus die tranen, echte tranen. Dat trauma ligt er steeds onder, of hij nou gek doet of niet. Over zijn muziek kun je gerust van mening verschillen. Maar als je met zijn pakweg 30.000en zo’n show hebt meegemaakt, een Gesamtkunstwerk compleet met moshpits die zich bijkans op mijn schoenen afspeelden, dan moet je toegeven dat er ergens onder dat geblondeerde matje en die stropdas toch iets van een groot, getroebleerd kunstenaar schuilgaat. Duivel en duiveluitdrijver ineen.

Joost staat zaterdag op de tweede dag van festival Heerenveen Live in Heerenveen. Daar spelen verder onder anderen Faske, Claude, Rondé. Miss Montreal en Antoon.