Opnames voor 'Oogappels' in koffiezaak Nul33 in Amersfoort. Foto: Saskia van Loenen
De fans zitten er al klaar voor: woensdagavond begint een nieuw seizoen van ’Oogappels’, de populaire dramaserie over ouders met pubers. Regisseur Will Koopman koos als opnamestad bewust voor Amersfoort en zette zo de stad op de kaart. „In Amsterdam krijg je een middelvinger.”
„Je kunt wel zien: dit is absoluut geen mannenwereld meer”, lacht regisseur Will Koopman (66), wijzend op de vele jonge vrouwen in de crew die is neergestreken op de oude ommuurde Rooms Katholieke Begraafplaats in het centrum van Amersfoort.
De parkeerplaats staat bomvol maar was vanochtend nog geheel leeg – aan de oproep op de gele borden niet parkereni.v.m. filmopname is massaal gehoor gegeven. Aan een van de paden op de begraafplaats ligt een graf dat er normaal niet ligt: dat van Wende, het overleden dochtertje van Marcel en Carola, een van de echtparen uit de tv-serie Oogappels. Actrices Eva van der Gucht (Carola) en Loes Luca (Carola’s moeder) hurken bij het graf. „En …. actie!”, klinkt het.
Gezinnen met pubers: hilarisch, verontrustend, ontroerend
De opnames zijn voor het vijfde seizoen van de populaire tv-serie over vier gezinnen met puberkinderen, vanaf vandaag wekelijks te zien op NPO1. Het worstelen van de ouders met de opvoeding van de zich steeds meer van hen losmakende pubers en alle toestanden die dat soms met zich meebrengt, is nu eens hilarisch, dan weer verontrustend of ontroerend – en mede vanwege de herkenbaarheid onder zowel ouders, grootouders als pubers een groot succes. De cast bestaat uit grote namen; zo spelen Ramsey Nasr en Malou Gorter een verrukkelijk ex-echtpaar.
Will Koopman, eerder succesvol met series als Gooische Vrouwen, Divorce en Baantjer en diverse speelfilms, loopt geregeld van haar regisseursstoel bij de monitor naar het graf om aanwijzingen te geven. Weer vanuit haar stoel: „Ja, goed hoor. Nu nog iets closer op Loes inrijden.” Tijdens het ombouwen zet ze een gigantische nieuwe bril op. Hilariteit bij de crew. „Heb je er ook ruitenwissers bij?” Daarna zit ze weer geconcentreerd met haar neus bijna op het beeldscherm en de koptelefoon ondersteboven tegen één oor gedrukt. „Ja, héél goed!” roept ze. „We gaan naar huis.”
Daarmee bedoelt Koopman de volgende locatie waar deze dag geschoten gaat worden: het huis van ’de ouders van Carola’ in de Stephensonstraat. Even later rijdt een lange karavaan van auto’s, busjes en vrachtwagens inclusief cateringkar door het Leusderkwartier met jarendertighuizen. In de auto vertelt assistent opnameleider Maartje van Huijstee (28) dat omwonenden van tevoren zijn gewaarschuwd middels bewonersbrieven. „Het staat natuurlijk wel een paar uur helemaal vol met wagens, en we vragen bijvoorbeeld om niet in de tuin te werken als wij er zijn.” Maar veel mensen willen maar wat graag meewerken, vertelt ze. „Dan hadden ze die gele borden al zien staan en zeggen ze: ’We hóópten al dat het Oogappels was!’ Het leeft echt in Amersfoort.”
Het imago van suffe provinciestad keert naar een must-see city
Wat opvalt tijdens zo’n dagje meedraaien op de set is dat de meeste acteurs en crewleden de stad Amersfoort tót ’Oogappels’ niet tot nauwelijks kenden. Veelvuldig hoor je desgevraagd dat men geen idee had dat de binnenstad zo mooi was.
Heel herkenbaar, zegt Guido de Graaf van de plaatselijke VVV. „Mensen spreken wel van ’de onbekende parel’ van Nederland.” Al weten de laatste jaren steeds meer mensen, zeker ook buitenlandse toeristen, de stad te vinden, vertelt hij.
„Ik vraag bezoekers altijd hoe ze op Amersfoort kwamen. En dan blijkt bijvoorbeeld dat de stad op een Amerikaanse website in de top-10 van must see in Holland staat. Amersfoort is in het buitenland bekender dan in Nederland, lijkt het wel.”
Een andere verklaring is dat „met name in Amsterdam” het beeld van suffe provinciestad nogal hardnekkig is, zegt De Graaf. „Dat horen we nog weleens terug, dat mensen dat beeld hadden vóór ze hier met eigen ogen zagen hoe leuk het is. En vroeger wás het hier ook wat bedaarder allemaal. Maar dan hebben we het wel over dertig jaar geleden. Ik weet als geen ander hoeveel erbij gekomen is sindsdien. Nu is het een bruisende stad met veel cultuur.” Bruisend op een leuke manier, benadrukt hij. „Laatst stonden hier Engelsen: ’My God, Amsterdam was so busy, so crowdy!’ Die vonden het hier een verademing.”
De mensen reageren enthousiast en vriendelijk wanneer de straat wordt afgezet voor opnames
Al snel is het in de Stephensonstraat een drukte van belang. Op de stoep kijken groepjes bewoners geamuseerd toe. Postbode Kees van Pagee (60) loopt langs. Hij maakte het al vaak mee dat ze liepen te filmen terwijl hij met de post voorbij liep, vertelt hij. „Zo leuk.” Iedereen die hij spreekt erover is positief, vertelt hij. „Tof dat ze dit in onze stad doen. Het is ook een heel mooie buurt, dat ze hier filmen kan ik me wel voorstellen.” Oogappels is „de beste citymarketing die je kunt bedenken”, zegt hij stellig.
Die gratis citymarketing is te danken aan regisseur Will Koopman, die voor haar nieuwe serie een geschikte locatie zocht en ’nu eens niet wéér Amsterdam’ wilde. Amersfoort bleek ideaal omdat er zoveel verschillen vlak bij elkaar te vinden zijn: sociale huur, luxe villa’s, huizen voor middeninkomens, bos; alles op korte afstand van elkaar.
Wég was ze bovendien van de historische binnenstad, en ook van de gemoedelijke sfeer die ze tegenkwam. „In Amsterdam krijg je soms een middelvinger, hier reageren mensen enthousiast en vriendelijk als de straat wordt afgezet voor opnames.” Ze ervoer de stad als een ontdekking, zei ze. „Wat mij betreft is Amersfoort echt the place to be.”
’Hee, Merel!’ klinkt het geregeld
In de volle huiskamer zit Ilse van der Veen (38) achterin naast een kleine monitor. Zij is focuspuller: „Ik stel scherp met een knop.” Al vanaf het eerste seizoen is ze onderdeel van de crew. „Je merkt verschil met het begin, tijdens het eerste seizoen kende nog niemand Oogappels, nu blijven mensen veel meer staan: ’O, leuk! Oogappels.’ En ze kennen de personages nu ook. ‘Hee, Merel!’ hoor je dan. Je merkt dat het heel erg leeft in de stad.”
Na de woonkamerscène verhuist de vele apparatuur richting keuken: daar staat de tafel waar de ’ouders van Carola’ (Peter Bolhuis en Loes Luca) recht in de camera nog enkele wijze woorden spreken – een vondst waarmee elke aflevering, met wisselende ’grootouders’, wordt begonnen en afgesloten.
Terwijl de kamer wordt omgebouwd laat Will Koopman de uitgeschreven decoupage zien. Vorige zomer had ze die al af, vertelt ze. „Ik heb de scènes compleet in mijn hoofd zitten en zie het dan ook direct als er iets niet goed is.” Daar is aan deze keukentafel geen sprake van: „Meteen goed. En door!”
Amersfoort zit tussen stads- en dorpsgevoel in
Twee dagen later. In alle vroegte vult de tot dan toe lege Hof, het grootste plein in de binnenstad, zich met de entourage van Oogappels. Jeroen Spitzenberger komt aanlopen over het plein, met verwaaid hoofd. Hij stapt direct in de kledingbus. In badjas staat hij even later met koffie onder de tent van de catering. Spitzenberger woont zelf bij Amsterdam en vindt dit een erg leuke stad, vertelt hij. „Een soort uitvergrote versie van Haarlem. Tussen stads- en dorpsgevoel in. Als ik zo door die straatjes loop, valt me op dat de mensen erg vriendelijk zijn.”
Bij vertrek zegt actrice Malou Gorter dat haar opvalt dat hier zoveel gezellige pleinen zijn. „Het is een heel gemengde, en volgens mij ook progressieve stad. Veel cultuur ook.” Bracha van Doesburgh, die de neurotische alleenstaande moeder Fabie speelt, zegt: „Ik vind het vooral ook een heel móóie stad, echt een ontdekking.”
