In 'Mes frères et moi' hoopt tiener Nour door opera te zingen door te dringen tot zijn comateuze moeder. Verdriet en veerkracht gaan hand in hand in deze door het neorealisme én Fellini geïnspireerde film | recensie ★★★☆☆
Nour is een waardeloze voetballer, maar op een dag ontdekt hij zijn eigen zangtalent in ‘Mes frères et moi’.
Een groot ballettalent uit een arbeidersmilieu (Billy Elliot), dochters van dove ouders die prachtig leren zingen (La famille Bélier, CODA): voorbeelden te over van filmdubbeltjes die kwartjes werden door met één sprong de cultuurkloof te overbruggen.
Ook tiener Nour (Maël Rouin Berrandou) heeft die potentie, al is zijn drijfveer in Mes frères et moi een andere. Door opera te zingen hoopt hij door te kunnen dringen tot zijn comateuze moeder. Net als zijn overleden vader, die haar ooit zingend verleidde.
Nour is een waardeloze voetballer. Liever kijkt toe hoe zijn oudere broers op het strand een potje spelen. Vocaal blijkt hij meer talent te hebben. Wanneer hij naar binnen gluurt bij een zomercursus in het buurthuis, krijgt zangdocente en operadiva Sarah (Judith Chemla) hem in de smiezen en daagt hem uit iets zelf iets te zingen. Zij is prettig verrast.
In Mes frères et moi zorgen Nours zangdroom en de mogelijke verwezenlijking ervan voor voortgang in het verhaal. Daarnaast is het regiedebuut van Yohan Manca vooral ook een levendig portret van een achterstandswijk en z’n bewoners. Niet blind voor de harde realiteit van het bestaan aan de zelfkant, maar evenmin somber.
Dat geldt eveneens voor de manier waarop de regisseur de vier broers neerzet: geen lieverdjes, heel verschillend, maar met een warm hart dat klopt voor hun zieke moeder en elkaar. Zelfs al vallen er onderling soms klappen.
Knipogend naar de cinema van de Italiaanse neorealisten én naar de meer barokke benadering van Federico Fellini, houdt debutant Manca keurig zijn eigen toon vast in deze zonovergoten zomerfilm, die verdriet en veerkracht hand in hand laat gaan.
Film: Mes frères et moi Regie: Yohan Manca Met: Judith Chemla, Maël Rouin Berrandou, Dali Benssalah Te zien: Slieker, Leeuwarden; Groninger Forum
