Bonnie Raitt (75) maakt opwachting in Grolloo: ’Festivals zijn nog even uitdagend als in jaren zestig’

Als dochter van musicalster John Raitt en een pianospelende moeder, leek een artistieke carrière voor haar een logische stap. Maar de jonge Raitt was zo slim dat alles in het werk werd gesteld om haar op de prestigieuze Harvard-universiteit in Boston te krijgen. Het lot besliste anders. „Als kind had ik knalrood haar en een kop vol sproeten. Het maakte mij onzeker en een doelwit voor andere kinderen. Maar door het maken van muziek werd ik een jonge meid die zich kranig kon verweren. Het werd mijn identiteit.”

Raitt bleek een alleskunner te zijn. Ze leerde zichzelf gitaar spelen en al snel werd duidelijk dat haar stem buitenaards goed was. Zelfs blues-sterren zoals BB King en John Lee Hooker noemde de jonge Raitt destijds de meest talentvolle artieste van Amerika. Maar toch verliep de weg naar succes erg moeizaam. Raitt lacht. „Ik heb in de jaren 70 platen prima platen gemaakt, maar ik was niet in staat om mij echt te onderscheiden.”

Dat had, zegt ze eerlijk, ook met haar toch wel flamboyante levensstijl te maken. Het dieet van veel Californische artiesten, zo ook van Raitt, bestond vaak uit sterke drank en cocaïne. „Ik heb mij in die periode absoluut laten meeslepen door de bluesartiesten waarmee ik optrok. Ik was echt ’one of the boys’ maar ik trok dat te ver door en stond niet altijd okselfris op het podium. Dat besef kwam pas in 1987 toen ik in een afkickkliniek leerde de alcohol te laten staan.”

In die ’wilde jaren’ liet ze ook haar activistische hart spreken. Zo stond ze zij aan zij met Bruce Springsteen-gitarist Steve Van Zandt in de video van de song Sun City, een klacht tegen het apartheidsregime in Zuid-Afrika. Ondanks al deze aandacht ontspoorde haar carrière volledig.

Ze werd gedumpt door haar platenlabel en de rootsmuziek die zij maakte, leek in de jaren 80 door elektropop en ’hairrock’ te worden ondergesneeuwd. „In die tijd ontmoette ik producer Don Was, die later ook de Rolling Stones en John Mayer zou helpen. Ik was bijna 40, had geen band en geen platencontract en ik raakte in een depressie. Zeg maar gerust dat ik een totale mentale en fysieke inzinking had.”

Met Was klikte het meteen en met een aantal demo’s op zak werd er een nieuw platenlabel gevonden. Het resultaat was in 1989 het album Nick of Time en voordat ze het wist stond ze op nummer 1 en scoorde een dikke hit met de song Thing Called Love. „Alles viel op zijn plaats. De songs handelde over mijn worstelingen met het leven en ik zag ook dat jonge blues-artiesten zoals Tracy Chapman en Robert Cray doorbraken met de bluesmuziek die ik zo bewonderde. Tussen alle hardrock en grunge vierde ik mijn grootste successen.”

Een succes dat in 1991 werd vervolmaakt met opvolger Luck of the Draw dat wereldwijd bijna 10 miljoen keer werd verkocht en de monsterhits I Can’t Make You Love Me en Something to Talk About opleverde. „Opeens stond ik met mijn armen vol Grammy Awards op een feest waar alleen supersterren aanwezig waren. Het was een onwerkelijke droom.”

Een mooie droom die nog altijd voortduurt. Ze werd vorig jaar zelfs geëerd door The Kennedy Center Honors in hartje Manhattan. Een eer die alleen absolute sterren zoals Sting, Billy Joel, U2 en Led Zeppelin ten deel viel. „Dat was zo bizar. Opeens zingen mensen zoals James Taylor, Brandi Carlile en Dave Matthews mijn liedjes. Ik had er vooral voor gezorgd dat ik watervaste mascara droeg, want ik wist zeker dat ik in huilen zou uitbarsten. Weet je, zelfs na het winnen van 13 Grammy Awards was dit een absoluut hoogtepunt. Jammer dat Donald Trump meteen na zijn verkiezing iedereen van die organisatie heeft ontslagen en het nu zelf gaat presenteren…”

Ze verheugt zich op het twee dagen durende Holland International Blues Festival. „Ik zal daar een set spelen met voornamelijk vlotte songs, omdat ik het de mensen in wellicht die hitte het niet aan kan doen om met allerlei ballades op de proppen te komen. Maar een festival waar ook Robert Cray en Melissa Etheridge te zien zijn, moet wel fantastisch zijn.”