Bert Visscher houdt er niet mee op. Maar wel met zijn soloprogramma’s. Nog eentje maakt hij er. ,,Daarna heb ik eindelijk tijd voor andere dingen.” Hij verklaart zich nader, thuis, aan tafel.
Dus. Je stopt, maar ook weer niet.
,,Sowieso begin ik komend seizoen met mijn nieuwe programma. En daarmee zal ik wel weer driehonderd keer en zo’n twee jaar op pad zijn. Maar dan wil ik eens wat anders.”
Wat is dat, ‘wat anders’?
,,Er komt zoveel langs, waar ik altijd nee tegen heb moeten zeggen, domweg omdat de tijd er altijd voor heeft ontbroken. Theater, televisiedingen. Mooie dingen die ik niet even naast mijn solo’s kon doen.”
Hoe oud ben je nu?
,,Ik ben 62.”
Laten we zeggen dat je doorgaans nogal intensief over het toneel gaat. Merk je ook dat het je te veel energie begint te kosten?
,,Totaal niet! Nee, dat is echt niet de reden. Moet ik afkloppen natuurlijk, maar ik voel me nog steeds prima.”
Je bent nu nog aan ‘t schrijven voor je nieuwe voorstelling, ik kan me voorstellen dat je dan wel eens denkt: dat gepuzzel altijd...”
,,Nee, nee, ik weet wel hoe dat werkt, daar zit ik nooit mee. Er is geen negatieve reden voor mijn beslissing. Als ik klaar ben met mijn laatste programma, ben ik... even kijken....65. Ik wil wel eens wat anders. Ik sta altijd in mijn eentje op het toneel, het lijkt me ook wel eens leuk om iets met een ploeg te doen. Na vijftien verschillende voorstellingen in 43 jaar is het wel een keer mooi geweest.”
Heb je al een idee over wat je straks gaat doen?
,,Ik kan daar nog niets concreets over zeggen. Ik denk nu wel eens als ik bij mijn huis in Italië zit: o jee, straks moet ik weer wat schrijven, terwijl het zo ook wel even goed is. En ik wil best eens een half jaar weg. Mijn zoon gaat straks studeren. Ga maar door. Met korter lopende projecten heb ik meer tijd voor nieuwe keuzes.”
Je doet toch al wel eens wat dingen tussendoor?
,,Jazeker, als ik niet op tournee ben. Zoals Don Pescatore met Reinout Douma. In september ga ik nog eens het theater in met een reeks voorstellingen met de verhalen van mijn vader. Een extra tournee. Daar is vraag naar, na die eerste reeks.”
Heeft je nieuwe programma al een naam?
,,Jazeker! Dat zie je een ander niet doen gaat het heten.”
En ook al een inhoud?
,,We hebben via Facebook mensen gevraagd naar hun favoriete scènes uit alle voorstellingen die ik heb gemaakt. Ik belde vanmiddag met mijn impresario Erik Alferink, of er al wat binnen was. Niet normaal, zei hij, een hele berg.”
Dus je gaat die gekozen oude scènes opnieuw spelen?
,,Ja, maar wel in een nieuw programma. Er zit dan iemand in de kleedkamer die drie jaar niks heeft mogen doen, en nu, klop klop op de deur, te horen krijgt dat hij weer aan de bak mag.”
Dat zal wel een lekkere verkleedpartij worden straks.
,,Het wordt een mooie klus om dat tot een goed geslaagd geheel te monteren. Daar gaan we binnenkort mee beginnen.”
Heb je alle kostuums van vroeger nog?
,,Veel wel ja, maar ik heb er ook een aantal zo op de zolder gemikt. Daar is weinig van over. Aafje Horst zal wel wat nieuwe moeten maken vrees ik.”
Toen je net open deed en ik vroeg of het klopte dat je ging stoppen, zei je: nou nou, stoppen...
,,Ja, moet je horen, het is mijn plan om het anders te gaan doen. En ik ga niet meer op zoek naar solo’s. Toch, stel dat ik in Italië achterover lig, en ik krijg ineens een eurekamoment voor tóch een nieuw programma. Zoiets kun je nooit uitsluiten. Maar anders dan tot nu toe is dat niet waarmee ik bezig hoef te zijn. En al die andere mogelijkheden wil ik nu ook wel eens aanpakken. Samen gaat zoiets echt niet.”
