Luciano Valente uit Groningen is van Oranje. Volgende halte: het WK

De glimlach van bondscoach Ronald Koeman tijdens de persconferentie, een dag voor het duel van het Nederlands elftal met Litouwen, op de vraag of Luciano Valente maandagavond kon rekenen op speeltijd, was veelzeggend. De Groninger zou in de Johan Cruijff Arena in Amsterdam zijn debuut maken, zoveel zei die grijns.

De glimlach van Koeman werd wereldnieuws in Groningen. Valente zou tegen Litouwen in de basis staan, dat kon niet meer fout.

Toch behoorde Valente niet tot de elf spelers die maandagavond iets na achten als eersten het veld van de Johan Cruijff Arena betraden voor de warming-up. Een paar minuten na de entree van de basisspelers kwam de middenvelder, die afgelopen zomer voor enkele miljoenen de overstap van FC Groningen naar Feyenoord maakte, aan de zijde van Noa Lang het veld op sjokken. Een klein spanningshuppeltje volgde en daarna maakte hij bij de cornervlag zijn zijn spieren los, samen met de rest van de wisselspelers.

Het duurde niet lang of Valente werd als enige bij het groepje bankzitters weggeplukt om deel te nemen aan het positiespel met de basisspelers. Een goed teken, zou je zeggen.

Valente mocht dan niet aan de wedstrijd beginnen, dat hij minuten zou maken tegen Litouwen was zeker. Koeman kon het zich niet veroorloven de middenvelder de hele wedstrijd op de bank te houden. Als Valente, die een Italiaanse vader heeft, zijn debuut niet zou maken, zou Italië hem alsnog weg kunnen kapen. Het risico dat hij de komende zomer op het WK in de VS, Canada en Mexico in een azuurblauw shirt de helm van Scipio bezingt in plaats van de koning van Hispanje was voor de bondscoach te groot.

De vraag was dus niet of Valente zijn debuut zou maken, maar wanneer. Zou Koeman hem kort voor tijd inbrengen om zich te verzekeren van Valentes Oranje-toekomst of wilde de bondscoach de Groninger écht aan het werk zien?

Na een half uur spelen - Oranje stond op dat moment met 1-0 voor door een doelpunt van Tijjani Reijnders - mochten de eerste wissels aan hun warming-up beginnen. Valente zat daar niet bij. Uiteindelijk kwam hij als zevende van de acht wissels van de bank. Na vier minuten heen-en-weer-gehuppel kon hij weer zitten.

Na een klein uur spelen meldde Valente zich opnieuw bij de pionnetjes aan de zijlijn. Daar zag hij hoe Oranje in een tijdsbestek van vier minuten drie keer scoorde. Ieder doelpunt kon rekenen op een applausje van de Groninger.

Direct na de drie goals paste Koeman zijn eerste wissels toe. Liefst drie spelers kwamen binnen de lijnen, maar Valente hoorde daar nog niet bij. Het leek er steeds meer op dat de middenvelder kon rekenen op een zeer kort invalbeurtje.

Langzaam tikte de tijd weg in de Johan Cruijff Arena en af en toe keek Valente hoopvol richting de bank, maar het seintje van Koeman bleef lange tijd uit. Pas toen er nog een kwartiertje op de klok stond, mocht het trainingspak uit. In de 78ste minuut ging dan eindelijk het bord met zijn rugnummer 22 omhoog en mocht Valente debuteren, als vervanger van Xavi Simons.

Zijn eerste balcontact, een passje op Donyell Malen, een minuut na zijn invalbeurt, was prima. Een paar tellen later klonk een bewonderend oooohhh van de tribunes, toen hij Malen met een gracieus balletje tussen twee verbouwereerde Litouwse verdedigers bediende.

Van plankenkoorts leek bij Valente geen enkele sprake, getuige de fraaie bewegingen waarmee hij vijf minuten voor tijd een Litouwer helemaal dol draaide. Het waren kleine grepen uit een uitstekend - en foutloos - optreden.

Het invalbeurtje, hoe kort het ook was, zal Koeman moeten bekoren. Valente is een speler die comfortabel aan de bal is en speelt met durf.

En dat heeft Oranje toch nodig als ze het WK willen winnen.