Hendrik Rozema (alias Zorro) is onderweg naar zijn derde goal tijdens de finale van het Leekster Voetbalgala van vorig jaar. Rozema's ONR won die finale tegen dorpsgenoot Roden. Foto: Jaspar Moulijn
ONR heeft in een bomvolle Topsporthal in Leek beslag gelegd op de 37ste editie van het Leekster Voetbalgala. Voor het eerst in twintig jaar wonnen de ‘oranjes’ het gala. In de finale versloegen ze aartsrivaal Roden met 4-2.
Het bleek bij de mannen het jaar te worden van de verrassingen. Op voorhand werden ONR en Zevenhuizen niet aangeschreven als titelkandidaten, maar toch stonden deze ploegen in de halve finale. ONR versloeg titelhouder VEV ‘67 in de halve eindstrijd op strafschoppen. Voor Zevenhuizen eindigde de gala-avond in de halve finale: Roden was met 4-0 te sterk.
Zevenhuizen stunt tegen Marum
Toch kan Zevenhuizen met een goed gevoel terugkijken op het toernooi. De ploeg stroomde via het B-toernooi het reguliere toernooi in. Nadat de B-finale tegen Omlandia verloren ging, bleek de halve finale van het A-toernooi het hoogst haalbare. Wél werd in de kwartfinale SV Marum, ieder jaar een titelkandidaat, verslagen.
In de finale bij de vrouwen streden titelhouder VEV’67 en Marum om de beker. In een wedstrijd waarin weinig vermaak plaatsvond, kwam Marum al snel op voorsprong. VEV zette wel aan maar kon geen stempel drukken.
Julia Hummel maakt goal van het toernooi
Totdat Julia Hummel vanaf eigen helft met een enorme pegel via binnenkant paal de gelijkmaker op het bord zette. Absoluut de goal van de avond en waarschijnlijk ook van het toernooi. Uiteindelijk mocht het niet baten aangezien Marum, na een prachtige keeperswissel, de strafschoppen beter nam dan VEV.
Zwart-wit tegen oranje
In een bomvolle sporthal stond aan het eind van de rit een Roder onderonsje op het programma. Terwijl de spelers van ONR toekeken naar wie de tegenstander zou worden in de finale, kwamen de spelers tot de conclusie dat Roden meer individuele kwaliteit had, maar dat de oranjes meer vanuit het teamgevoel opereerden.
Dat bleek ook in de eindstrijd. Met een goed op elkaar ingespeelde speelwijze legde ONR het vuur na aan de schenen bij Roden. Hendrik Rozema, die met zijn opvallende verschijning ten tonele kwam - hij droeg tijdens de wedstrijden een masker - zorgde na elf minuten voor vreugde in het oranje-kamp.
Zorro-masker
Dat Rozema überhaupt speelde was eigenlijk een wonder. Vier weken geleden brak Rozema tijdens een zaalvoetbalwedstrijd zijn neus. Het advies van de dokter was: zes weken geen contactsport. ,,Maar met een masker mocht het’’, zo vertelt Rozema na afloop terwijl hij de twee gewonnen bekers, een voor het team, de ander voor speler van het toernooi vasthoudt.
,,Voordat ik kon vragen aan de arts of het mocht zei ze al dat ik zes weken zou moeten wachten. Met een masker was het op eigen risico, ze zou het niet aanraden. Dat was geen volmondige nee, dus toen wist ik voor mijzelf al genoeg: ik ga spelen en daar ben ik heel blij om.’’
Finale leek gespeeld
Enkele minuten na Rozema’s treffer zorgde Sven Buigholt ervoor dat het 2-0 werd. Na een lange pass kon hij net op tijd zijn hoofd tegen de bal zetten om deze binnen te werken. Met een prachtig puntertje scoorde Rozema zijn tweede en leek de finale gespeeld te zijn. Daar dacht Roden, en zeker Steinar Miedema, anders over.
Spanning op de gezichten van de wissels van ONR. Foto: Jaspar Moulijn
Miedema bracht de spanning terug met een schot in de kruising. Even later was het door zijn tweede treffer weer een wedstrijd. In de absolute slotfase kreeg Roden nog een enorme mogelijkheid om de gelijkmaker te scoren maar de bal ging naast. Uit de tegenstoot omspeelde wederom Rozema de Roder doelman om de vierde en beslissende treffer binnen te schuiven.
‘Van Roden verlies je niet’
Na afloop van de halve finale liep ONR-doelman Danny Blaauwwiekel met een icepack door de sporthal. Hij had een zwelling opgelopen maar was vastberaden om de finale te gaan spelen. ,,Ook al had het niet gekund dan had ik hem alsnog gekeept, je speelt niet ieder jaar de finale’’, zo was Blaauwwiekel overtuigend na afloop van de finale, waar hij met meerdere reddingen belangrijk was voor zijn ploeg.
Ontlading bij ONR na het laatste fluitsignaal. Foto: Jaspar Moulijn
,,Voor de meesten waren we niet de favoriet maar we hebben veel jongens die in de zaal voetballen dus dat is natuurlijk heel anders dan op het veld. Uiteindelijk vind ik dat we verdiend hebben gewonnen.’’
,,Van Roden wil je niet verliezen, nooit eigenlijk. De meeste jongens ken je wel maar van Roden verlies je niet. Het is ook revanche op vorig jaar toen we van ze verloren in de halve finale. Roden speelt op het veld natuurlijk hoger maar wij hebben het tegendeel, in ieder geval in de zaal, bewezen.’’
