Oud-teamgenoot over Andries Noppert: 'Moesten rennen voor ons leven als we weer eens eieren hadden gegooid'

De huidige Oranje-sterren Andries Noppert en Denzel Dumfries braken allebei relatief laat door op het allerhoogste niveau. Met veel van hun ex-ploeggenoten als jeugdvoetballer liep het anders af. Twee van hen delen hun mooiste herinneringen aan de 28-jarige doelman en 26-jarige rechtsback.

Jens Jurn Streutker (29) schiet gelijk in de lach als hij terugdenkt aan zijn voetbaljaren met Noppert. Het ex-talent uit Hoogeveen speelde als verdediger met hem samen in de jeugd van Heerenveen. „Er gebeurt echt altijd wat als Andries bij je in de buurt is”, verzekert Streutker, die ook buiten het trainingsveld dagelijks met Noppert optrok.

Om de lange sluitpost te beschermen, kan hij nu niet alle anekdotes delen. „Maar ik kan je wel vertellen dat we in die tijd flink van het uitgaansleven genoten en ook aardig wat kwajongensstreken uithaalden”, aldus Streutker.

„Je weet wel hoe dat gaat als je een jaar of achttien bent. Dan moesten we regelmatig rennen voor ons leven als we weer eens eieren gooiden bij de buren. En ik weet nog dat ik net mijn auto van de club had. Het was hartje winter en we hadden ’s avonds niks te doen. Zijn we ergens op een parkeerplaats in volle vaart op van die enorme sneeuwbulten gaan inrijden. Klinkt heel dom, maar we hebben toen zo vreselijk gelachen.”

Streutker verkoopt nu raamdecoratie op maat en voetbalt in de vierde divisie bij Genemuiden. Hij had nooit kunnen bevroeden dat Noppert het nog tot eerste keeper van Heerenveen én Oranje zou gaan schoppen. „Bij ons in de jeugd was hij nog tweede doelman, hè? Hij had toen al talent, maar hield ook wel erg van een lolletje. Als je hem dan nu ziet spelen... Er staat echt iemand die je als kijker het gevoel geeft dat het allemaal wel goed komt. Ondertussen is hij nog steeds puur. Zo nuchter als je hem ziet in interviews, zo is hij altijd geweest. En als hij zo doorgaat, kan hij na dit WK een toptransfer gaan maken. Zo zie je maar hoe het leven kan lopen.”

Ayrton Kampwart (26) speelde in de jeugd van amateurclub Barendrecht samen met Dumfries, die destijds werd uitgelachen om zijn droom om Oranje te halen. „Als je op je achttiende nog bij de amateurs speelt, is bijna iedereen geneigd om te denken: het zal wel te laat zijn”, zegt Kampwart, die momenteel als douanedeclarant werkt.

„Maar Denzel dacht zo niet. Zijn motivatie was echt dúizend procent. Hij ging buiten de reguliere trainingen om nog keihard door met allerlei andere oefeningen, zelfs op zondag. Want heel eerlijk: hij was best een lompe voetballer. Niemand kon hem serieus nemen met al die extra dingen die hij deed. Wij dachten altijd: ’Waarom doe je al dat werk? Je redt het toch niet.’ Maar waar anderen op een bepaald niveau bleven steken, ging hij met sprongen vooruit.”

Kampwart speelt nu bij De Zwervers in de vierde klasse, maar stond als vleugelspits in de jeugd op trainingen vaak tegenover Dumfries. „Dan kreeg je soms per ongeluk een slag naar achteren als hij een bal blokte, haha. Denzel heeft een heel lief, rustig en grappig karakter, maar op het veld was hij een beest. Een echte leider ook.”

Hij ziet dat Dumfries geen plafond lijkt te hebben. „Dat verbaast me nog steeds. Toen hij van Sparta naar Heerenveen ging, dacht ik: dit is het maximum. Dan maakt hij ook nog een transfer naar PSV en denk je: verder dan dit gaat het écht niet. En dan gaat hij ook nog naar Inter! Nu vraag ik me alleen maar af waar dit gaat stoppen en denk ik niet dat het hierbij blijft als ik hem dit WK zie. Dat is hem zo zwáár gegund. Toen hij prof was geworden en bij Sparta speelde, vroeg ik hem nog: wie had dat ooit gedacht? Toen zei hij gelijk: Ja... ikke.”