De zaalvoetballers van PKC'83 uit Groningen pakken een punt bij hun debuut in de eredivisie. 'Als je me dit vijf jaar geleden had verteld, had ik het nooit geloofd'
De twee Amirs Albadawi die zo belangrijk zijn voor het zaalvoetbalploeg van PKC'83 en die nu dus aan de slag gaan voor Futsal Groningen. Links de oprichter en teammanager van de ploeg die debuteerde in de eredivisie, rechts zijn neef, die onder de naam Amoeri drie herenkapperszaken runt in Groningen. Foto: Jaspar Moulijn
De zaalvoetballers van PKC’83/Team Amoeri uit Groningen debuteerden vrijdagavond in de eredivisie tegen het gelauwerde FC Marlène uit Heerhugowaard. Na een echte vechtwedstrijd stond 2-2 op het bord in de sporthal aan het Europapark. Een sfeerverslag.
Zo’n 20 auto’s staan kort voor aanvang van het duel in de berm van het Helperpark geparkeerd, andere aspirant-toeschouwers proberen een parkeerplekje te bemachtigen op een van de belendende parkeerterreinen.
In het nieuwe sportcentrum is het druk met vooral jonge mensen. Twintigers, dertigers, hooguit veertigers en her en der een enkele oudere. In totaal kijken tussen de 400 en 500 bezoekers toe vanaf de ring boven de zaal en vanaf een tribune aan de lange zijde.
Het veelal jonge publiek kijkt toe vanaf de ring boven de sportzaal. Foto: Jaspar Moulijn
Om precies half negen gaan de lichten uit en klinkt er Arabische muziek, terwijl de spelers van PKC’83, enkelen biddend met de handpalmen schuin voor het gezicht, het veld oplopen. ,,Het is een nummer dat Palestina heet’’, zal sterspeler en routinier Handrit Hoxhaj na de wedstrijd uitleggen, ,,we draaien het voor onszelf, niet vanwege de oorlog in het Midden-Oosten, het is juist een lied over vrede. Veel jongens hier zijn moslim, vandaar.’’
Gespannen
Zichtbaar gespannen staan de spelers van PKC’83, gekleed in fel oranje tenue, te wachten op het beginsignaal van scheidsrechter Koene. Op de tribune op de begane grond, pal naast het veld, zitten enkele sponsors die door jongedames worden voorzien van een drankje. En gebak vanwege de primeur.
Karim Layeb (in het oranje), een van de routiniers en smaakmakers van PKC'83, ontdoet zich bijna dansend van een tegenstander. Foto: Jaspar Moulijn
PKC’83 kleunt er vanaf het begin meteen flink in, maar die tactiek, die uiteindelijk succesvol blijkt, is dat in het begin nog niet. De talentvolle ploeg uit Heerhugowaard, met spelers als Steije Kee en Floris Kemps, die beiden al enkele jeugdinterlands voor Oranje speelden, houdt het hoofd koel en ontwijkt menig tackle.
Vroege tegentreffer
Na precies 1 minuut en 44 seconden moet PKC al de eerste tegentreffer toestaan. Een bekeken schot met links in de hoek van Steije Kee is doelman Frank Woldring te machtig. Maar PKC’83 krijgt in de beginfase ook kansen. Uitblinker Rochendy Constansia is dichtbij de gelijkmaker. De thuisploeg blijft de beuk erin gooien.
Rochendy Constansia legt in de thuiswedstrijd tegen Marlène, eind september vorig jaar, aan voor een schot. Tegen Scagha'66 scoorde de aanvaller tweemaal. Foto: archief DvhN/Jaspar Moulijn
Nog voordat er vijf minuten (zuivere speeltijd) zijn gespeeld, heeft Luciano Matulessy het al stevig aan de stok gehad met een Noord-Hollander en even later spreekt scheids Koene beide ploegen bestraffend toe. ,,Hij zei’’, herhaalt PKC-trainer Rinie Jurna na afloop, ,,ik ga zo kaarten geven. Misschien was het even nodig. Daarna is het ook niet meer gebeurd.’’
Dan, na 8 minuten en 1 seconde, is het ineens 0-2 als Marlène een snelle aanval inzet en Robin Schouwvlieger listig uit een moeilijke hoek binnentikt.
Een wangknuffel van de hoofdsponsor
Na zo’n tien minuten spelen betreedt Amir Albadawi de sponsortribune. Met een wangknuffel begroet de hoofdsponsor zijn collega’s. ,,En vrienden’’, zegt hij.
De lange Irakees is de volle neef van de Amir Albadawi die op de spelersbank van PKC’83 zit, naast hoofdtrainer Jurna en zijn broer Monty. Die Amir Albadawi richtte de club zo’n vijf jaar terug op, is teammanager en de facto voorzitter. ,,Ik ben zes maanden ouder’’, verduidelijkt de lange Albadawi, die onder de naam Amoeri drie herenkapperszaken runt in Groningen en vanaf het begin is betrokken bij het team.
‘Dit had ik echt nooit gedacht’
,,Een sprookjesavontuur, dat is het’’, zegt de hoofdsponsor met een brede, innemende lach. ,,Dit is echt een vriendenteam, jongens die elkaar al heel lang kennen. Dat we dit zouden beleven, nee, dat had ik echt nooit gedacht. Als je me dit vijf jaar geleden had verteld, ik had je nooit geloofd. Echt niet.’’
Het team van PKC'83/Team Amoeri. Foto: Corné Sparidaens
Café Carré aan de Bankastraat was de pleisterplek waar veel spelers van het team elkaar vaak ontmoetten. Inmiddels baten de drie broers Albadawi, waaronder de ‘kleine’ Amir, eetcafé Mirage bij het Noorderstation uit. Spandoeken van Mirage en Amoeri zijn prominent aanwezig in de nieuwe hal, maar er zijn ook andere bekende Groningse bedrijven als Hasret en Bandeka aan het team verbonden.
‘Con-stan-si-jaaaa!!!’
Dan, als er bijna een kwartier gespeeld is, gaat het los. Constansia scoort na een ééntwee met Luciano Matulessy, ook al voormalig Leekster Eagle, de eerste goal van PKC’83 in de eredivisie. ‘Con-stan-si-a!!!’’, schreeuwt de speaker, het publiek klapt.
,,Heel fijn’’, lacht Constansia, geboren in Groningen en woonachtig in Leeuwarden, na afloop. ,,Ik zag Luciano uit mijn ooghoek, het paste precies.’’
Kort na de 1-2 is PKC dicht bij de gelijkmaker, maar een schot van Mehran Ali Pour Asli belandt op de paal.
Na de pauze gaan alle remmen los bij de thuisploeg. Er komen kansen, bijvoorbeeld voor Awaab Khider, die na een actie van Constansia paal en lat treft maar geen doel. Een minuut later is het wel 2-2, als Matulessy na een snelle uitbraak raakschiet.
PKC maakt het niet af
Daarna moet PKC’83 het afmaken. Kansen komen er voor Karim Layeb, die zijn 36e verjaardag vergeet te vieren met een treffer en in kansrijke positie te zacht schiet, voor Constansia die zijn harde voorzet net achter Fahim Bellghroub ziet komen, en Bellghroub zelf, die met een vrije trap net niet de vrijstaande Matulessy bereikt.
De jarige Karim Layeb (midden) in actie. Foto: Jaspar Moulijn
Maar in de laatste vijf minuten redt keeper Woldring zeker een punt voor PKC. Met een paar katachtige reflexen voorkomt hij een Noord-Hollands doelpunt.
Spits als doelman
Knap voor een doelman die weliswaar kort in de jeugd van Leekster Eagles keepte, maar verder vooral spits was, op het veld bij FC Lewenborg en nu, sinds dit seizoen, in een lager team van VVG. ,,Ja, het ging wel lekker’’, geeft de geboren en getogen Stadjer na afloop aan.
Na de zoemer, het laatste fluitsignaal, beloont het publiek de spelers van PKC met een fors applaus. ,,Hier gaan meer ploegen punten verliezen’’, voorspelt Marlène-teammanager Alex de Boer, ,,let maar op mijn woorden. Maar mooie entourage, mooie hal, goede ploeg dat PKC.’’
Trots
Een halfuur na de wedstrijd loopt ‘de lange’ Amir Albadawi loopt de trap op, op weg naar het team dat boven de wedstrijd nabespreekt in de kantine. ,,Trots ben ik, zeker. Heel trots. Wie had dit nou kunnen denken?’’ Het is duidelijk: Groningen heeft er met de zaalvoetballers van PKC’83 een topsportattractie bij.
