Johan Derksen verraste in 2002 vriend en vijand met directeurschap bij BV Veendam, maar na drie dagen was hij alweer boos vertrokken: 'Ik heb genoeg van deze poppenkast'
Het nieuws veroorzaakte veel gefronste wenkbrauwen in de Nederlandse voetbalwereld en zorgde kort daarna waarschijnlijk ook voor heel wat opluchting. Twintig jaar geleden werd bekend dat Johan Derksen het hoofdredacteurschap van Voetbal International zou verruilen voor het directeurschap bij BV Veendam. Het werd een dienstverband van slechts drie dagen.
,,Ach, als je drie keer op het stadhuis je ja-woord hebt gegeven, moet je ook niet bang zijn om voor Veendam te tekenen.” Die woorden sprak Johan Derksen op 19 april 2002 tijdens zijn presentatie als nieuwe directeur van eerstedivisionist BV Veendam. De zo gevreesde hoofdredacteur van Voetbal International was na 25 jaar toe aan iets anders. Toen hij in zijn eigen blad een vacature voor de functie bij BV Veendam zag staan, begon het te kriebelen bij Derksen. Hij besloot te solliciteren.
Dit tot grote verbazing van Henk Nienhuis, die een paar weken eerder zijn afscheid als directeur van BV Veendam had aangekondigd. Het bestuur van de eerstedivisionist ging in gesprek met Derksen, maar die had allesbehalve trek om te gaan onderhandelen. ,,Ik heb direct gezegd: daar kom ik niet voor. Dit zijn mijn voorwaarden. Gaan jullie daarop in, prima. Zijn jullie het er niet mee eens, even goede vrienden, maar dan begin ik er niet aan”, vertelde Derksen twintig jaar geleden aan het Dagblad van het Noorden.
Foto: ANP
Het bestuur van Veendam kwam daarna snel tot een akkoord met de voetbaljournalist en dus kon Derksen officieel worden gepresenteerd als nieuwe directeur van de club. Tot vreugde van Nienhuis, die in Derksen een uitstekende opvolger zag. ,,Johan heeft uitstraling en landelijke bekendheid”, zei Nienhuis in de krant. ,,Als Johan ergens zijn schouders onder zet, gaat hij er ook echt voor. En hij loopt ook niet voor de problemen weg. Hij is het aan zijn stand verplicht om er hier iets van te maken.”
Treurige gezichten
Het vertrek van Derksen zorgde op de redactie van Voetbal International voor treurige gezichten. Het nieuws sloeg daar in als een bom en volgens redacteur Bert Nederlof raakte het tijdschrift met het verliezen van de hoofdredacteur ,,het gezicht kwijt”. Derksen zelf was er echter van overtuigd dat hij er goed aan deed om de journalistiek te verlaten voor een functie in de voetbaljungle. Zijn grote wens om na decennia terug te keren naar het noorden van Nederland werd met het directeurschap bij Veendam realiteit.
Derksen was geen onbekende in de Veenkoloniën: hij kwam van 1972 tot 1975 als speler tot 77 duels in het geel en zwart. Bovendien zette hij zijn eerste schreden op het journalistieke pad als verslaggever bij de Winschoter Courant en De Veendammer. Een terugkeer naar de Langeleegte zorgde bij Derksen voor flink wat enthousiasme. Na zijn benoeming tot directeur gingen hij en zijn vrouw voortvarend op zoek naar een nieuwe woning in Noord-Nederland.
Johan Derksen als speler van Veendam. Foto: Persfotobureau D. van de Veen, Groninger Archieven
Hoewel Derksen allesbehalve onder de indruk was van de spelers van BV Veendam, liet de scheidend voetbaljournalist tijdens zijn presentatie nog weten vol vertrouwen te zijn over de toekomst van de club. ,,Het is bij Veendam low budget en er is middelmatig spelersmateriaal. Maar wanneer Veendam zonder Johan Derksen al vanaf 1954 bestaat, dan moet deze club mét Johan Derksen nog tot in lengte van jaren kunnen bestaan, lijkt me.”
Grote onbenullen
Twee dagen na de presentatie van Derksen zaten de bestuursleden van BV Veendam met open mond naar de televisie te staren. Daar zat hun nieuwe directeur namelijk te vertellen dat hij had besloten om zich alsnog terug te trekken. Volgens Derksen klopte er niets van zijn nieuwe contract. Ook zou de aangeboden pensioenregeling niet deugen. Live op televisie noemde hij het contract ‘schandalig’ en ‘onbeschaamd’. De bestuursleden van Veendam waren volgens Derksen ‘grote onbenullen’.
De clubleiding wist van niets en werd compleet verrast door de snoeiharde woorden van Derksen. De voetbalanalist liet een dag later weten dat hij pas vlak voor de persconferentie zijn contract in de handen gedrukt had gekregen en dat hij het daarna pas bestudeerd had. Derksen liet een adviseur het contract controleren en die was duidelijk: ,,Hij liet er geen spaan van heel. Als je dát tekent, teken je je eigen doodvonnis. Hij heeft twee a-viertjes volgeschreven met punten die beter geregeld moeten worden. Amateurisme ten top.”
Kop uit het Dagblad van het Noorden van 23 april 2002. Foto: Archief DvhN
De club sprak zelf echter over een ‘keurig contract’. Maar volgens Derksen zou het niet meer goed komen tussen hem en de clubleiding van Veendam. ,,Ik heb gewoon pech gehad en Veendam heeft pech gehad dat ze geen topper als directeur krijgen. Ik heb er ook geen lol meer in. De vertrouwensband is volledig weg. Ik heb genoeg van deze poppenkast. Ik blijf bij VI. Veendam vindt wel weer een andere directeur. Er waren 55 sollicitanten, dus... ik hoop voor de nieuwe man alleen wel dat hij een goede adviseur heeft.”
Ware reden
Bijna drie jaar later kwam Derksen met de ware reden achter zijn plotselinge afzegging. Dat was niet vanwege zijn contract of omdat de pensioenregeling niet goed was geregeld. De waarheid stak heel anders in elkaar, zo gaf Derksen aan in DvhN. ,,Toen ik eenmaal had beslist dat ik het zou doen, werd ik door een oude kennis uit Veendam gebeld. Hij zei: ‘Weet je wel waar je aan begint? Ik heb toevallig de cijfers en die club is zo goed als failliet, jij bent hun laatste redding, jij moet die grote sponsor binnenhalen.”
De clubleiding van Veendam had Derksen hele andere cijfers voorgehouden. De voetbaljournalist had geen zin om een bijna failliete club te leiden en zette daarom nooit zijn handtekening onder het aangeboden contract. Later zei ook Johan Tukker, die Derksen verving als directeur, verkeerd te zijn voorgelicht over de financiële situatie van de club. De eerstedivisionist kwam in de jaren daarna in grote financiële problemen terecht en die kwam de club nooit meer te boven. Op 2 april 2013 werd BV Veendam failliet verklaard.