Tapmahoe Sopacua is met ACV bezig aan een sprankelend seizoen. De 22-jarige Groninger is wekelijks een van de betere spelers van de zaterdagclub, die de Tweede Divisie in het vizier heeft. Hij is christen en diepgelovig. ,,Het geloof is voor mij de eerste bouwsteen van alles.’’
Tapmahoe is een weinig voorkomende naam. ,,Misschien ben ik wel de enige Tapmahoe in Nederland’’, glimlacht de linksback van ACV. ,,Op de Molukken ken ik ook niemand die Tapmahoe heet. Ik ben vernoemd naar een van mijn voorvaders. ‘Hij die vrede brengt’, is de betekenis van mijn naam.’’
Onvoorwaardelijk geloof
Tapmahoe Sopacua, geboren en getogen in Foxhol, vertelt onvoorwaardelijk te geloven in God. ,,Het geloof is een van de grootste dingen in onze familie.’’ Nee, hij kan ook niet alles verklaren wat God doet en waarom Hij het doet. ,,Ik blijf altijd dicht bij mezelf en ik geloof in Hem. Ik doe alles vanuit het geloof.’’
Hij neemt als voorbeeld het ritueel dat hij altijd volgt als hij gaat voetballen. ,,Als ik opsta bid ik eerst, dan ga ik naar het sportcomplex, stap het veld op en bedank God dat ik die dag op het veld mag staan, vraag Hem zijn zegen en of hij mij wil helpen. Als we daarna in de line-up op het veld staan ga ik weer in gebed en vraag Hem opnieuw of hij mij kracht wil geven en dank ik hem voor de wedstrijd die ik mag spelen en voor het plezier dat ik heb aan het spel.’’
Dankbaar
,,Ik spreek in mijn gebeden altijd mijn dankbaarheid uit. Niet alleen bij voetbalwedstrijden. Voor alles om mij heen. Ik toon Hem mijn dankbaarheid voor de mensen om mij heen. Dat ik een dak boven mijn hoofd heb. Dat ik naar school mag gaan. Dat ik te eten en te drinken heb. Dat ik mag gaan slapen. Dat ik weer wakker ben geworden. Simpele dingen vaak. Ik voel me daar goed bij.’’
Tapmahoe Sopacua stopte met school in 2018, nadat hij geslaagd was voor zijn havo-examen. ,,School en voetbal was moeilijk te combineren en ik wilde me helemaal focussen op het voetballen.’’ Hij kwam toen nog uit voor FC Groningen, waar hij als E-junior (‘ik was toen 10 jaar’) binnen kwam en waar hij de hele jeugdopleiding doorliep tot aan het eerste elftal toe. In juli 2019 tekende hij een eenjarig contract met een optie op nog een jaar en werd hij opgenomen in de selectie van de toenmalige hoofdtrainer Danny Buijs.
Getraind bij FC Emmen
Zijn droom om in Euroborg te spelen kwam evenwel niet uit. FC Groningen lichtte de optie niet. Sopacua moest vertrekken. ,,Dat was zeker een teleurstelling. Ik heb nooit in het eerste elftal gespeeld. Daarna heb ik nog getraind bij FC Emmen en TOP Oss, maar dat is ook niks geworden. Ik heb toen een jaar geen club gehad en ging van zes tot acht keer trainen per week naar helemaal niks. Ik kon wel naar amateurclubs, maar daar was ik in mijn hoofd nog niet aan toe. Nee, ik reageerde mijn teleurstelling niet af op de mensen om mij heen. Zo ben ik niet. Mijn familie wist natuurlijk wel dat ik teleurgesteld was, maar van de buitenkant valt niet gauw iets aan me te zien. Ik uit mijn gevoelens ook niet snel.’’
,,Ik ben toen gaan werken, vijf dagen per week bij Pizzeria & Steakhouse Italia in Hoogezand. Ik ben begonnen als bezorger. Nu sta ik in de keuken. Leuk om te doen en de werksfeer is er ook heel fijn. Ik werk er nog steeds, één à twee dagen in de week.’’
Studie toegepaste psychologie
Sopacua combineert zijn werkzaamheden bij de eetgelegenheid tegenwoordig met school. Hij studeert In Groningen, zit in zijn eerste jaar van de HBO-studie toegepaste psychologie. ,,Het gedrag van mensen, gevoelens, emoties; daar ben ik in geïnteresseerd. Die studie past heel erg bij mij. Sinds kort ben ik ook werkzaam bij Dream Coach. Ik houd me daar bezig met jonge jongens vanaf een jaar of tien die graag profvoetballer willen worden en probeer ze duidelijk te maken wat daar op mentaal gebied allemaal voor nodig is. Past ook goed bij mij.’’
Voetballen doet Sopacua sinds dit seizoen bij ACV, nadat zijn eerste jaar terug bij de amateurs, bij Harkemase Boys, geen succes was geworden. ,,De manier van voetballen van Harkema is niet mijn manier van voetballen. Vechtvoetbal, veel duels, lange ballen naar voren; het zijn niet de dingen die mij het beste liggen. Maar ik zoek het in de eerste plaats bij mezelf, daar begint het. Ik presteerde toen niet zoals ik nu bij ACV wel presteer.’’
Bij het sterk spelende ACV, al tien wedstrijden op rij ongeslagen en tweede op de ranglijst achter GVVV, voelt Tapmahoe Sopacua zich als een vis in het water. ,,Wij hebben een duidelijk strijdplan, zetten hoog druk en proberen met combinatievoetbal doelpunten te maken. Iedereen kent zijn taak en voert die ook uit. Natuurlijk, het gaat niet elke wedstrijd even goed, maar trainer Ruud Jalving heeft wel voor duidelijkheid gezorgd. We weten van elkaar wat er van ons wordt verwacht.’’
Hij kijkt uit naar de krachtmeting met Harkemase Boys, morgen in Assen de tegenstander van ACV. ,,Wedstrijden tussen ACV en Harkema zijn altijd beladen. Voor mij is het ook een speciale wedstrijd. Ik ken alle jongens van Harkema en wil toch wel graag even laten zien dat ik goed kan voetballen.’’
