24 jaar terug voetbalden ze samen in het vluchtelingenkamp in Macedonië. Nu halen de Kosovaarse broers Erolind en Getuar Derguti uit Groningen zaalvoetbalclub Amysoft/Leekster Eagles uit de gevarenzone

Sterker nog: Erolind zorgde er twee weken terug tegen Texel’94 met twee goals hoogstpersoonlijk voor dat de zaalvoetballers uit Leek eindelijk eens een wedstrijd wonnen, Getuar was afgelopen vrijdag bij AGOVV de matchwinner, hij maakte de enige goal van de wedstrijd (0-1).

Eagles steeg door die resultaten naar de veilige 14e plek in de eredivisie. ‘’Heerlijk om weer belangrijk te zijn’’, omschrijft de oudste, Erolind (29), vol enthousiasme zijn gevoel na die laatste twee wedstrijden. ,,En fantastisch om eindelijk weer met mijn broertje te spelen. Dit hebben we allebei gemist: lol hebben, plezier maken, winnen en genieten van voetbal.’’

Aan de hand van hun ouders vluchtten Getuar (28) en Erolind zo’n 24 jaar geleden uit Kosovo, weg van het oorlogsgeweld op de Balkan. In het vluchtelingenkamp in Macedonië waar de familie Derguti in 1997 terechtkwam werd er ook volop gevoetbald. Erolind vond onlangs de foto terug die hiernaast staat afgedrukt. ,,Get en ik waren als kinderen echt altijd samen, 24 uur per dag, en altijd met een bal. Kijk naar die foto: we hadden dikke lol. Ondanks de omstandigheden.’’

Ze kwamen terecht in Nederland en belandden in Marum, waar Erolind en Getuar al snel lid werden van vv Marum en talent bleken te hebben. Erolind belandde bij Cambuur, maar dat avontuur duurde niet zo lang. Via topamateurclubs als PKC’83 en Harkemase Boys belandde hij, samen met Getuar, negen jaar geleden bij toenmalig topklasser Sneek Wit Zwart. Daar speelden ‘Ero’ en ‘Get’ voor het laatst samen. Want na 4 seizoenen Sneek lonkte voor de oudste Derguti een avontuur bij HFC Haarlem, dat in 2016 net was gepromoveerd naar de Tweede Divisie. Het leek voor de toen 24-jarige aanvallende middenvelder dé kans om zijn droom, profvoetballer worden, alsnog werkelijkheid te maken.

Maar na een goede start bij de ‘Koninklijke’ raakte Erolind geblesseerd, belandde hij op de bank en na een seizoen in Haarlem keerde hij terug naar Groningen, waar hij 4 jaar voetbalde bij eersteklasser Oranje Nassau. Tegenwoordig speelt hij op het veld bij hoofdklasser Buitenpost. Daar is hij nu met zijn tweede seizoen bezig, maar echt lekker gaat het niet. ,,Ik zit momenteel vooral op de bank en dat wil een voetballer natuurlijk niet. Dus toen Bas Lulofs me vroeg of ik zin had in Leekster Eagles, hoefde ik geen twee keer na te denken.’’

De voetballoopbaan van Getuar werd getekend door twee zware blessures. Als aanvaller van Oranje Nassau scheurde hij jaren terug zijn voorste kruisband af en dat herhaalde zich bij de eerste maal dat hij na langer revalidatie weer op het veld stond. Inmiddels speelt Getuar in de eerste klasse zondag bij SC Stadspark. ,,Na die blessures keek ik om me heen, naar andere dingen’’, vertelt de kapper die vorig jaar december zijn eigen kapsalon, ‘Hairfashion Guti’, opende in de Oude Boteringestraat in Groningen. ,,Werk en familie en vrienden zijn ook heel belangrijk, voetbal werd dat steeds minder.’’

Precies twee weken terug begon het ineens weer te kriebelen bij de jongste Derguti. Hij ging in Leek kijken bij Erolind, die door zijn vroegere teammaatje Bas Lulofs, nu trainer van Leekster Eagles, was gevraagd terug te keren bij de club. ,,Ik zag hem spelen en zijn acties maken en ik dacht: wat heerlijk, dat wil ik ook weer.’’

Getuar, die tot 8 jaar terug ook deel uitmaakte van de Eagles-selectie, vroeg aan Lulofs of hij ook terug mocht komen, het antwoord was ja. ,,Dit is het fijnste wat ik de laatste jaren heb meegemaakt’’, zegt Getuar. ,,We voelen elkaar blindelings aan. Ik weet wanneer hij wil dat ik aan de buitenkant een actie maak, ik weet wanneer zijn pass komt.’’ Erolind wil ook al niets anders meer. ,,Het doet me denken aan vroeger: lol met elkaar en een voetbal.’’