Duitse bioloog Karina Köpke (25) uit Groningen pakt punten in het doel van Oranje Nassau (én onderzoekt zebravisjes). 'Spelen met vuur, dat vind ik leuk'
Het vrouwenteam van Oranje Nassau startte slecht in de topklasse, maar voetbalde zich na een uitstekende serie in de afgelopen weken zo goed als veilig op het hoogste amateurniveau. Doelvrouw Karina Köpke, student in de neurowetenschappen, afkomstig uit het Noord-Duitse Kiel, was daarbij steevast een van de uitblinkers.
Köpke meet één meter en 81 centimeter, één van de aspecten die haar tot een goede sluitpost maakt. In vrouwenvoetbal is de keeper vaak iets te klein in relatie tot de hoogte van het doel, omdat die doelen nu eenmaal ooit voor mannenvoetbal zijn ontworpen.
Wat haar, naast die lengte, zo goed maakt? Voorzichtig en zeer bescheiden: ,,De wil om er voor te gaan. En ik heb een goede reactiesnelheid. Communiceren gaat steeds beter en op hoge ballen word ik sterker. Maar er is altijd ruimte voor verbetering. Als keeper denk ik bij verlies vaak: ‘Het was mijn schuld, had ik maar in die hoek gestaan.’ Maar je kunt ook de beslissende factor zijn. Spelen met vuur, soms een risico nemen. Dat vind ik leuk.”
Paplepel
Voetbal werd Köpke vrijwel letterlijk met de paplepel ingegoten. Haar vader (verzekeringsagent) en moeder (medisch assistent) voetbalden allebei en de weekenden werden in de Noord-Duitse havenstad Kiel voornamelijk op het sportpark doorgebracht. Kleine Karina werd al op driejarige leeftijd lid van Rot-Schwarz Kiel. Kopke: ,,In de pampersliga, met z’n allen achter de bal aanrennen.’’
Karina Köpke. Foto: Peter Wassing
Köpke, de vriendelijkheid en voorkomendheid zelve, spreekt uitstekend Nederlands en als ze even naar woorden zoekt, gaat ze in het Engels of Duits verder. Na een jaar of vijf achter de bal aanrennen belandde Köpke in het doel: ,,Ik speelde in een jongensteam en was de enige meid. Op een dag hadden we geen keeper en toen zeiden ze: ‘Ga jij maar op doel.’ Ik dacht: ’Dan ga ik het ook goed doen.’ Ja, ik was toen ook al groot.’’
In Kiel viel Köpke snel op. Ze werd geselecteerd voor het provinciale meisjesteam en deed twee keer mee aan het Duits kampioenschap. In 2017 stapte ze over naar Holstein Kiel, een stapje hoger. Köpke veronderstelt dat de topklasse, waar ON vorig seizoen naar promoveerde na een bloedstollende nacompetitiefinale tegen The Knickerbockers, nog een treetje hoger is.
In de zomer van 2020 kwam Köpke naar Nederland. ,,Ik ben verhuisd op een zondag en maandag was mijn eerste training. Bij Oranje Nassau ben ik heel goed opgevangen, ook met de taalbarrière. Ik kwam in coronatijd, dus toen speelden we geen wedstrijden. Ik had gegoogeld naar een club op niveau en dichtbij.’’
Waarom kwam je in Groningen studeren?
,,De bachelor Biologie heb ik in Kiel gedaan. De studie die ik daarna wilde doen kan daar niet. Mijn Phd (hoogste academische graad-red.) doe ik hier in Groningen, dat duurt een jaar of vier. Ik werk en studeer voltijds. De RUG staat goed aangeschreven in deze richting.’’
In Groningen doet ze met anderen onderzoek naar een meestal ongeneeslijke vorm van hersenkanker. Dat doen ze onder meer door menselijke tumorcellen in zebravisjes te transplanteren. Zebravissen zijn heel geschikt om onderzoek mee te doen. Ze leggen een heleboel eitjes buiten het lichaam en dat maakt het gemakkelijker om de ontwikkeling te bestuderen.
Karina Köpke. Foto: Peter Wassing
Maken die abstracte blik en je goed ruimtelijk inzicht je ook een betere keeper?
,,Ik zou dit keepen ook kunnen zonder mijn studie. Ik weet meer van de moleculaire kant, qua psychologie helpt het mij wel mijn hoofd vrij te maken van werk.’’
Köpke ziet weinig verschil tussen Duits en Nederlands vrouwenvoetbal. ,,In Kiel dronken we ook een biertje in de bus, net als hier. In Duitsland hebben de spelers wel meer respect, zeker voor de wat strengere trainers. Als je zo’n trainer tegenspreekt: dikke kans dat je moet sprinten. In Duitsland geven we voor elke training iedereen een hand in de kleedkamer en ook de trainer.’’
Köpke vindt Nederlanders gezelliger dan haar landgenoten: ,,In het Noorden van Duitsland zijn ze van ‘the little words.’ Geen woord meer dan nodig, herkenbaar zou je denken.
Dit seizoen vaste waarde
Vorig seizoen speelde Köpke onder toenmalig trainer Gerard Molenaars niet altijd in het eerste, soms kreeg Anne van der Baan zijn voorkeur. ,,Het was niet mijn keuze, maar ik begreep het wel. Ik leerde ook in het tweede.’’
Met Joost Lutke kwam er begin dit seizoen een nieuwe trainer en nu speelt ze elke week. Mede dankzij de sterke keeper lijkt ON op weg naar een keurige middenmootpositie en handhaving. Of niet? ,,We hebben nog lastige wedstrijden met koploper FC Eindhoven en zaterdag Eldenia, waar we het uit heel moeilijk hadden. Maar we hebben ons goed ontwikkeld. Wij horen in de topklasse.’’
